ส่วนที่ 5 บทที่ 132-1

บทที่ 132-1 คนแปลกหน้าห้ามใกล้

หลังจากฉินเจิงกับเซี่ยฟางหวาตกลงกันได้แล้วก็ตามผู้อาวุโสไปยังสถานพักฟื้นผู้ป่วยหนัก

เหลือระยะห่างสองสามหมี่ ฉินเจิงก็ดึงมือเซี่ยฟางหวา ห้ามไม่ให้นางเข้าไปใกล้

เซี่ยฟางหวาจึงได้แต่หยุดเท้า สังเกตมองห่างๆ พักหนึ่ง เอ่ยขึ้น “กลางหน้าผากดำคล้ำแสดงว่าติดพิษ แต่นอกจากหน้าผากที่ดำคล้ำ ส่วนอื่นก็ไม่เห็นถึงความผิดปกติ”

“นอกจากหน้าผากที่ดำคล้ำ ยังมีร่างกายอ่อนยวบ มือเท้าเย็นเฉียบเหมือนน้ำแข็ง ตอนแรกยังพอเดินเหินได้บ้าง แต่ผ่านไปหนึ่งคืนก็เดินเหินไม่ไหวแล้ว” ผู้อาวุโสกล่าวทันที

เซี่ยฟางหวาพยักหน้า

“พระชายาน้อยมีวิธีถอนพิษหรือไม่?” ผู้อาวุโสถามอย่างมีหวัง

“พิษที่ก่อให้เกิดลักษณะอาการแบบนี้ข้าไม่เคยเห็นมาก่อน หากให้ยาสุ่มสี่สุ่มห้า ข้ากลัวว่าจะได้ผลตรงข้ามกัน ถึงอย่างไรเหยียนเฉินก็รู้ขอบเขตวิชาแพทย์ข้าดี เขากล้าใช้พิษแบบนี้ แสดงว่ามั่นใจว่าข้าถอนไม่ได้” เซี่ยฟางหวาส่ายหน้า

สีหน้าผู้อาวุโสสิ้นหวังลงทันใด