บทที่ 269 เข้าวัง
ข่าวที่จวงไทเฮาไม่กินข้าวกินปลาก็ลอยมาถึงหูตระกูลจวงอย่างรวดเร็ว
ราชครูจวงเป็นห่วงว่าไทเฮาจะร่างกายทรุดโทรม จึงรีบให้หมอหลวงไปตรวจอาการ แต่สัญญาณชีพของไทเฮาไม่มีปัญหา หมอหลวงคาดว่าน่าจะเป็นไข้ใจ
“อาจเพราะ...ไทเฮาออกจากวังไปนาน จู่ๆ กลับมาจึงยังปรับตัวไม่ได้”
ราชครูจวงเอ่ยเสียงเย็น “นางอยู่ในวังหลังมาทั้งชีวิต ออกไปแล้วจึงปรับตัวไม่ได้กระมัง”
นางกลับบ้านมาแล้วนะ มีอะไรให้ต้องปรับตัวกัน
“หรือว่า...จะให้คนในครอบครัวอยู่เป็นเพื่อนนางก็ได้” หมอหลวงเสนอแนะ
ราชครูจวงครุ่นคิดดูแล้วแบบนี้ก็ได้ จึงส่งจวงเย่ว์ซีกับจวงเมิ่งเตี๋ยเข้าวังหลวงมา
ตอนที่จวงไทเฮาเห็นจวงเมิ่งเตี๋ยกลับไม่ได้รู้สึกสบายใจเท่าใดนัก แต่เมื่อนางเห็นจวงเย่ว์ซีที่อยู่ด้านหลังจวงเมิ่งเตี๋ยแล้ว สีหน้าก็พลันชะงักค้างไป
เสื้อผ้าของจวงเย่ว์ซียังคงเป็นชุดกระโปรงหรูหราของนางสมัยก่อน เพียงแต่ใบหน้าด้านขวาของนางมียาสีแดงแต้มเพิ่มมา
在webnovel.com支援您喜歡的作者與譯者