บทที่ 411.2 อาเหิง (2)

บทที่ 411 อาเหิง (2)

ยามนี้ไม่มีใครอยู่ที่เรือน กู้เจียวออกไปตรวจนอกสถานที่ ส่วนแม่นางเหยาไปที่เรือนของฮูหยินโจว แม้ว่าพวกเขาจะอยู่ไม่ไกลนัก แต่จู่ๆ ฝนก็ตกหนัก ฮูหยินโจวจึงขอให้แม่นางเหยารอให้ฝนหยุดตกก่อนแล้วค่อยกลับ เพราะกลัวว่านางจะเกิดลื่นหกล้มระหว่างทาง

อวี้หย่าร์กับแม่นมฝางเองก็อยู่ที่นั่นด้วย

ส่วนกู้เหยี่ยนและกู้เสี่ยวซุ่นออกไปเรียนงานฝีมือเหมือนเคย

ดูเหมือนก่อนหน้านี้เสี่ยวจิ้งคงจะยังเล่นย่ำน้ำไม่หนำใจ พอมาถึงเรือนก็รีบวิ่งไปที่สวนด้านหลังแล้วปล่อยเสี่ยวปาเสี่ยวจิ่วรวมถึงลูกไก่อีกเจ็ดตัวออกมาเล่นด้วยกัน

แต่ดูเหมือนพวกมันไม่ได้อยากเล่นด้วยเลยสักนิด!

เซียวลิ่วหลังเข้าห้องไปเปลี่ยนเสื้อผ้า จากนั้นไปที่ห้องทำงานและหยิบตำราวิชาเลขของแคว้นเยี่ยนออกมา ศึกษาและคำนวณอัตราต่อไป

หลังจากที่เล่นย่ำน้ำได้สักพัก เสี่ยวจิ้งคงก็เดินเข้าไปในห้อง มาที่โต๊ะของเขา เอามือกุมท้อง แล้วพูดอย่างเคอะเขินว่า "ข้าหิวแล้ว"

เซียวลิ่วหลังชำเลืองมองเขา "เจ้าแน่ใจหรือว่าจะกินอาหารที่ข้าทำ"

เสี่ยวจิ้งคงถึงกับสะดุดและพูดตะกุกตะกัก "เอ่อ ไม่กินก็ได้"