1183 กำแพงลับที่จมดิ่งสู่ความโกลาหล

ตอนที่ 1183 กำแพงลับที่จมดิ่งสู่ความโกลาหล

สมรภูมิ

เทพแห่งชีวิตมาที่ใจกลางสมรภูมิ

มันปล่อยกระแสจิตขณะดูซากศพทั้งหมดที่อยู่ใกล้ๆ

ร่างหุบเหวเหล่านั้นล้วนตายแล้ว

ถูกสังหารโดยวิญญาณชั่วร้ายแบบที่ควรจะเป็นในทุกสงคราม

วิญญาณชั่วร้ายต้องการสูญเสียเช่นกัน หลักฐานคือซากศพวิญญาณชั่วร้ายจำนวนมากบนพื้น แม้กระทั่งฝั่งความโกลาหลก็ยังมี

เทพแห่งชีวิตผ่อนคลายลงช้าๆ

ความจริง หลังจากปรมาจารย์ภูตผีไปแล้ว มันสังเกตเห็นสัญญาณบางอย่างที่ผิดปกติ

ปรมาจารย์ภูตผีกระตือรือร้นเกินไป

ถึงแม้จะดูสงบและพูดจาดีไม่มีติดขัด ไม่มีขั้นตอนผิดพลาดตลอดกระบวนการดังกล่าว แต่จู่ๆ เขารีบเดินไวเกินไป

เรื่องนี้สามารถเข้าใจได้ว่าเป็นคำสั่งและข้อห้ามในกองทัพ แต่ถ้าคิดให้ลึกๆ แล้ว ทำไมมันถึงดูแปลกประหลาดนิดหน่อยล่ะ

เทพแห่งชีวิตครุ่นคิดอย่างเงียบงัน

คนของความโกลาหลเหาะมาตรงหน้าก่อนคุกเข่าข้างหนึ่ง จากนั้นกล่าวว่า “รายงาน! ทั่วสมรภูมิได้รับการสำรวจหมดแล้ว ร่างหุบเหวทั้งหมดถูกฆ่าในการต่อสู้ ไม่มีขาดตกบกพร่อง!”

เทพแห่งชีวิตถอนหายใจด้วยความโล่งอก

หรือเป็นเพราะข้าคิดมากเกินไป

เมื่อคิดถึงตรงนี้ มันออกคำสั่งว่า “เริ่มเก็บกวาดสมรภูมิ”

“ขอรับ”

คนของความโกลาหลยินดีก่อนถ่ายทอดคำสั่งทหาร

เก็บกวาดสมรภูมิเทียบเท่ากับเก็บสมบัติ

ร่างทั้งหมดมีทั้งอาวุธ ชุดเกราะ สมบัติ แม้กระทั่งร่างหุบเหวพิเศษที่หลงเหลือบนสมรภูมิก็เป็นสิ่งมีค่า พวกมันคู่ควรที่จะถูกเก็บเข้าไปในกระเป๋า

เทพแห่งชีวิตได้คริสตัลเทพอยู่กับตัว นับว่าได้ประโยชน์มากมาย ประกอบกับความจริงที่สงครามเป็นฝ่ายได้เปรียบจนได้รับชัยชนะมา ดังนั้นมันจึงเห็นด้วยกับคำขอของปรมาจารย์ภูตผี

แต่มันก็ยังระแวดระวังตลอดเวลา

หลังจากได้รับคำสั่ง คนของความโกลาหลขยับคนแล้วคนเล่า

ในสิบนาทีต่อมา งานเก็บกวาดเป็นไปอย่างราบรื่น ถึงแม้ของส่วนใหญ่บนสมรภูมิจะไม่ต้องตาเทพแห่งชีวิตจนถูกคนของความโกลาหลเก็บไป แต่ก็มีสองสามชิ้นที่พอน่าสนใจอยู่บ้าง มันอดที่จะอยากเก็บไว้กับตัวไม่ได้

นี่มันลาภปากโดยแท้

เวลาผ่านไปอย่างช้าๆ

ทุกสิ่งเป็นปกติ ไม่มีอะไรผิดปกติ

จนกระทั่งทั่วสมรภูมิถูกเก็บกวาด ที่สุดขอบสมรภูมิ คนของความโกลาหลจึงค้นพบหลุมขนาดใหญ่

หลุมลึกนี้ดูไม่แปลกประหลาดในตอนแรก ต่อให้เดินไปสำรวจดีๆ ก็จะพบว่ามันเป็นสถานที่ว่างเปล่าและแห้งแล้ง

แต่ในหมู่คนของความโกลาหล มีหน่วยสอดแนมมากฝีมืออยู่

มันพบบางสิ่งที่แปลกประหลาด

“ท่านเทพที่แท้จริง ที่นั่นถูกปกปิดวิชาของวิญญาณชั่วร้าย มันคือโลกแห่งหนึ่งที่ตัดขาดจากพวกเรา นี่คือวิชาโลกดั้งเดิม นับว่าหายากยิ่ง”

“โชคยังดี ที่ข้าน้อยมีความสามารถตรวจจับพิเศษ ทำให้สามารถตรวจพบการซ้อนทับของโลกดังกล่าวได้ ไม่อย่างนั้นพวกเราไม่มีทางหาเจอแน่นอน”

หน่วยสอดแนมเผยความสำเร็จที่ตัวเองกระทำลงไป

เทพแห่งชีวิตพยักหน้าขณะยอมรับการโอ้อวดของอีกฝ่าย

แม้แต่มันยังหาที่นั่นไม่พบ แต่กลับถูกพบโดยคนที่มีความสามารถพิเศษในการค้นหา

จะเห็นได้ว่าไม่ว่าจะเป็นโลกไหน ใช่ว่าทุกคนจะมีพละกำลังทั้งหมดเหนือกว่าผู้อื่น

เทพแห่งชีวิตถามว่า “เจ้าคิดว่าพวกวิญญาณชั่วร้ายพยายามปกปิดอะไรจากพวกเรา”

คนของความโกลาหลทรงพลังจำนวนมากต่างมองหน้ากัน

“ท่านเทพที่แท้จริง ข้าว่ามันคือสมบัติบางอย่าง” คนแรกเปิดปากพูด

“สมบัติหรือ” เทพแห่งชีวิตถาม

“ขอรับ พวกมันคือสมบัติพิเศษที่ไม่สามารถเอาไปได้ ทำได้เพียงต้องทิ้งไว้ที่นี่แล้วซ่อนเอาไว้ หลังจากพวกเราไปแล้ว พวกเขาจะส่งใครบางคนมาเปิดโลกเพื่อหาของที่อยู่ข้างใน”

เทพแห่งชีวิตครุ่นคิด “ไม่สามารถเอาไปได้…”

คนของความโกลาหลอีกคนกล่าวว่า “ใช่แล้วท่าน บนสมรภูมิ ของดีที่วิญญาณชั่วร้ายเจอจะถูกแย่งไปราวกับหมาป่าและเสือ ไม่มีที่ให้พวกเราเข้าไปสอดเลย”

“ถ้าไม่ใช่เพราะโลกของพวกเขาถูกโจมตี ไม่มีทางถอยกลับแน่นอน”

เทพแห่งชีวิตครุ่นคิดสักพัก

หุบเหวพ่ายแพ้

หากมีอันตรายอยู่ที่นี่จนวิญญาณชั่วร้ายต้องซ่อนเอาไว้ ปรมาจารย์ภูตผีย่อมไม่มีสภาพที่ปลอดภัยแบบนั้นแน่

เขาจะต้องโกรธ โจมตีด้วยพละกำลังทั้งหมดที่มีและระดมกำลังมากขึ้น

เทพแห่งชีวิตรีบถามว่า “ปรมาจารย์ภูตผีได้ลงมือช่วงที่ข้าไม่อยู่หรือเปล่า”

“ไม่เลย” คนของความโกลาหลตอบพร้อมกัน

ปรมาจารย์ภูตผีไม่ลงมือ…กลับกัน เขาเปิดใช้วิชาโลกเพื่อปิดผนึกสถานที่ดังกล่าวเพื่อซ่อนมันไว้ไม่ให้ใครรู้

ปรมาจารย์ภูตผีรีบกลับไปช่วยโลกวิญญาณชั่วร้าย…

เทพแห่งชีวิตพยักหน้าแล้วกล่าวว่า “อืม พอจะมีมูลอยู่ อย่างน้อยก่อนปรมาจารย์ภูตผีไป เขาไม่ได้กล่าวถึงเกี่ยวกับวิชาโลกนี้เลย”

คนของความโกลาหลทั้งหมดมองอีกฝ่ายด้วยสายตากระตือรือร้น

“นายท่าน หรือว่าทาน…” ใครบางคนลังเล

“ไม่ต้องพูดอะไรแล้ว พาข้าไปดูเลย” เทพแห่งชีวิตกล่าว

มันนำคนของความโกลาหลจำนวนมากไปสุดขอบสมรภูมิเพื่อดูหลุมลึก

“ข้ามีทางทำลายวิชาโลกอยู่ ขึ้นอยู่กับว่าวิชาโลกของปรมาจารย์ภูตผีแข็งแกร่งแค่ไหน”

เทพแห่งชีวิตกล่าวขณะยื่นหนวดสีดำสองสามเส้นไปทางหลุมลึก

คนของความโกลาหลจำนวนมากรอดูขณะกลั้นหายใจ

พวกเขาเห็นหนวดสีดำเพิ่งเคลื่อนลงไปได้ไม่กี่เมตร แต่หลุมลึกพลันสั่นสะท้านอย่างรุนแรง

วินาทีต่อมา

“ตูม!”

หลุมลึกหายไปต่อหน้าทุกคนราวกับฟองแห่งความฝัน

มิติบิดเบือนค่อยๆ กลับเป็นปกติ

“นายท่าน พละกำลังของท่านน่าทึ่งจริงๆ !”

“ใช่แล้ว เทพของพวกเราทรงพลังยิ่งนัก!”

“ฮ่าๆๆ การเตรียมการอย่างดีของวิญญาณชั่วร้ายพังไม่เป็นท่าแล้ว”

คนของความโกลาหลหัวเราะ

เทพแห่งชีวิตตกตะลึงเล็กน้อย

เห็นได้ชัดว่า…มันยังไม่ได้ทำอะไรเลย…

วิชาโลกของปรมาจารย์ภูตผีเปราะบางถึงเพียงนี้เลยหรือ

ซ่อนอะไรเอาไว้กันแน่

เทพแห่งชีวิตและคนอื่นมองไปยังมิติที่ค่อยๆ กลับคืนมา

มิติค่อยๆ กลับเป็นปกติ

เพียงพริบตา

เสียงกรีดร้องนับไม่ถ้วนดังระงม

ในหลุมลึก วิญญาณชั่วร้ายนับไม่ถ้วนปรากฏร่างขึ้นมาขณะทำการโจมตีไปทิศทางหนึ่งอย่างสิ้นหวัง

ที่ทิศทางนั้น มันคือส่วนลึกที่สุดของหลุมลึก

ลูกตาที่มีเส้นผ่าศูนย์กลางหลายร้อยเมตรกำลังลอยขึ้นอย่างเงียบงัน

ทุกการโจมตีไม่สามารถเข้าถึงลูกตาได้

เหล่าวิญญาณชั่วร้ายที่โจมตีลูกตาแตกสลายเป็นชิ้นๆ ก่อนตายต่อหน้าลูกตา

กลายเป็นซากศพนับไม่ถ้วน

ซากศพของวิญญาณชั่วร้าย

ซากศพบนพื้นกองสูงเป็นเนิน

สงครามช่างโหดร้ายนัก

หรือก็คือ นี่คือสงครามที่ไม่มีโอกาสชนะ

เพียงปรายตามองเล็กน้อย เหล่าวิญญาณชั่วร้ายก็ถูกสังหารทันที ร่างของพวกมันตกลงสู่พื้น ทุกการเคลื่อนไหวสูญสิ้น

เหล่าวิญญาณชั่วร้ายพยายามสุดความสามารถที่จะปลดปล่อยพลังทั้งหมดกระหน่ำใส่ลูกตา

ลูกตาไม่ได้ให้ความสนใจวิญญาณชั่วร้ายเหล่านี้เลย พวกมันเพียงกวาดมองโดยไม่รู้ตัวด้วยท่วงท่าที่เอื่อยเฉื่อยยิ่ง

เหลือวิญญาณชั่วร้ายจำนวนเพียงน้อยนิด

ในที่สุด วิญญาณชั่วร้ายบางส่วนสังเกตเห็นสถานการณ์ด้านนอก

“ดูนั่น! คนของความโกลาหล!”

“นายท่านออกไปอย่างปลอดภัยแล้ว!”

“ว่าไงนะ”

“คนของความโกลาหลจริงๆ ด้วย!”

“ดูท่าท่านปรมาจารย์ภูตผีจะปลอดภัยแล้วล่ะ!”

วิญญาณชั่วร้ายที่ยังหลงเหลืออยู่เหมือนกับได้รับอภัยโทษก่อนหันหลังแล้ววิ่งออกไปอย่างสิ้นหวัง

เทพแห่งชีวิตมองเพียงปราดเดียวก็เข้าใจสถานการณ์

ปรมาจารย์ภูตผีถึงกับทิ้งวิญญาณชั่วร้ายไว้จำนวนมากเพียงเพื่อช่วยถ่วงเวลาให้สามารถหลบหนีได้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้

เทพแห่งชีวิตไม่ลังเลที่จะหันหลังแล้วมุ่งสู่เส้นทางที่มันเพิ่งมา

นี่มันบ้าไปแล้ว!

แม้กระทั่งปรมาจารย์ภูตผีกับวิญญาณชั่วร้ายจำนวนนับไม่ถ้วนยังไม่สามารถรับมือลูกตานั่นได้เลย

แม้กระทั่งปรมาจารย์ภูตยังต้องหนี!

เทพแห่งชีวิตหวาดกลัวถึงขีดสุด

มันเร่งความเร็วสูงสุดราวกับลำแสงขณะผ่านทั่วสมรภูมิในพริบตา

ความว่างเปล่ากระจายออกทั้งสองฝั่ง แสงและเงาของโลกนับไม่ถ้วนซ้อนทับกันเพื่อให้มันเลือกได้ตามใจต้องการ

เทพแห่งชีวิตเลือกโลกแห้งแล้งรกร้างทันทีก่อนเตรียมจะพุ่งเข้าไป

ตอนนี้เอง

อาจจะเพราะลมหายใจแรงเกินไปของเทพแห่งชีวิตหรือไม่ก็เพราะแสงกับเงาจากโลกไม่มีสิ้นสุด เพียงพริบตา ลูกตาพลันหันมามองเทพแห่งชีวิต

เมื่อลูกตาขยับ วิญญาณชั่วร้ายที่กำลังหันไปอีกทาง รวมถึงคนของความโกลาหลที่ยังไม่ได้ตอบสนองพลันหยุดนิ่ง

พวกมันสูญเสียพลังชีวิต ร่างกายกลายเป็นทรายดูดกองแล้วกองเล่าก่อนร่วงลงสู่พื้น

ทั้งหมด

ตาย

มีเพียงเทพแห่งชีวิตที่ยังแข็งทื่อกลางอากาศ ไม่สามารถขยับได้

“เจ้าเป็นใคร”

เสียงหนึ่งดังขึ้นในใจของเทพแห่งชีวิต

เทพแห่งชีวิตใช้วิชานับไม่ถ้วน แต่ยังไม่สามารถขยับได้

ในที่สุดมันก็เข้าใจสถานการณ์

“ได้โปรด อย่าฆ่าข้า ข้าสามารถทำงานให้ท่านได้!” เทพแห่งชีวิตหันกลับไปมองลูกตาขนาดใหญ่ขณะตอบเช่นนั้น

ลูกตาจ้องมองมัน

เสียงนั้นยังคงดังในใจของเทพแห่งชีวิต

“เจ้าเป็นใคร”

เทพแห่งชีวิตสัมผัสได้ถึงความหงุดหงิดของอีกฝ่ายก่อนรีบตอบว่า “ข้าคือเทพแห่งชีวิต หนึ่งในเทพของโลก ปัจจุบันเป็นเทพแห่งความโกลาหล”

“เทพแห่งชีวิต ของโลก ขอข้าคิดก่อน…” เสียงนั้นกล่าวต่อ

หนึ่งอึดใจ

สองอึดใจ

สามอึดใจ

ร่างของเทพแห่งชีวิตกลายเป็นทรายดูดก่อนกระจายไปตามสายลม

เทพที่อยู่รอดมานานหลายปี

เทพผู้ยอมกินลูกหลานตัวเองเพื่อให้มีชีวิตรอด

กลับต้องมาตายแบบนี้

ผ่านไปสักพัก ในที่สุดเสียงนั้นก็ดังขึ้นอีกครั้ง

“เทพหรือ…แม้แต่ข้าก็อดคิดไม่ได้ว่ามันช่างเป็นตัวตนที่เปราะบางเหลือเกิน”

…

อีกด้าน

ทะเล

ตู้ยวีสองลำกำลังมุ่งหน้าผ่านคลื่น

“ดูนั่น!” เย่เฟยหลีกล่าว

กู่ฉิงซานและจางหยิงห่าวเงยหน้ามอง

ที่สุดขอบทะเล มีกำแพงหินเรียงเป็นแนวอยู่

แถวตัวอักษรสีเทาขนาดเล็กปรากฏขึ้นตรงหน้าพวกเขา

“เพราะความพยายามอันยอดเยี่ยมก่อนหน้านี้ ท่านจึงมาถึงก่อนครึ่งชั่วโมง”

“ที่นี่คือกำแพงลับที่จมดิ่งสู่ความโกลาหล เบื้องหลังกำแพงลับคือความลับของความโกลาหลที่ต่อต้านวันสิ้นโลก”

“ความโกลาหลคือกุญแจสำคัญ มันสามารถช่วยท่านคลายความลับในความมืดได้ แต่ท่านต้องให้ความเคารพยำเกรง ไม่อย่างนั้นแม้แต่กระดูกก็จะไม่เหลือซาก”

“หมายเหตุ วันสิ้นโลกครั้งต่อไปจะมาถึงในอีกสิบเจ็ดนาที”

“ท่านต้องหาทางผ่านกำแพงลับให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้”

..............................