0977 เหล่าต้า

ตอนที่ 977 เหล่าต้า

กู่ฉิงซานปล่อยจิตเทพออกไปเขารู้ว่าคนที่ยืนอยู่นอกประตูคือใคร

หลินเดินมาหาเขาแล้วกล่าวอย่างแผ่วเบาว่า “เป็นคนคนนั้น พละกำลังของเขาคล้ายกับกลับคืนมาแล้ว”

“อืม”

พวกเขาสองคนรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย

ด้วยพละกำลังของพวกเขาสองคน กล่าวได้ว่าทันทีที่ใครบางคนเข้าใกล้ พวกเขาสามารถตรวจจับได้ทันที

แต่ก่อนที่คนคนนี้จะส่งเสียง ไม่มีพวกเขาคนไหนรู้ตัวเลย

“กู่ฉิงซาน”

ลอร่าตะโกนก่อนชี้ไปที่แขนของนาง

กู่ฉิงซานพยักหน้า

ใช่แล้ว นี่คือคนที่ถูกเขาช่วยไว้ด้วยซากแขน

กล่าวได้ว่านี่คือผู้ช่วยเหลือร่วมกัน เขาช่วยอีกฝ่าย อีกฝ่ายจะต้องช่วยเขาในอนาคต

อย่าเมินเฉยไป

ถ้าเป็นไปได้ เก็บเขาไว้ก่อนจะดีกว่า

“เชิญเข้ามา” กู่ฉิงซานกล่าว

ประตูเปิดออก

ผู้ชายท่าทางดูดีสวมชุดเรียบง่ายกับแว่นตากรอบดำปรากฏตัวต่อหน้าทุกคน

“คนนี้ใครหรือ” จางหยิงห่าวถาม

กู่ฉิงซานส่ายหน้าขณะมองผู้ชายแล้วกล่าวว่า “ข้าไม่รู้ว่าจะเรียกท่านผู้นี้ด้วยชื่ออะไร”

ผู้ชายยิ้มแล้วตอบว่า “ชื่อของข้าคือเหล่าต้า (ลูกพี่)”

“เหล่าต้าหรือ” จางหยิงห่าวอดที่จะตะโกนออกมาไม่ได้

ชื่อแบบนั้นมันเกินไปหน่อยมั้ง

ถ้าต้องเรียกอีกฝ่ายด้วยชื่อนี้จริงๆ ถ้างั้นเวลาใครทักทายก็ต้องเรียกว่าเหล่าต้า

ทุกคนครุ่นคิดสักพัก

พวกเขาไม่ได้สังเกตเลยว่ามังกรมารหลับตาสนิท ลอบเสียใจในสิ่งที่ทำลงไป

จากนั้น

ข้าไม่น่าพาไปดูหนังนักเลงเลยจริงๆ…

“อา ใช่ ข้าคือเหล่าต้า เหล่าต้าคือข้า ทุกท่าน ยินดีที่ได้พบ” ผู้ชายสวมแว่นตากรอบดำกล่าว

“สวัสดี บาดแผลของเจ้าเป็นยังไงบ้าง” กู่ฉิงซานถาม

“ความจริง มันเป็นแบบนี้” ผู้ชายกระแอมลำคอแล้วกล่าวว่า “ก่อนหน้านี้ ข้าได้รับบาดเจ็บสาหัส จากนั้นบางสิ่งก็เกิดขึ้นเมื่อไม่กี่ปีมานี้จนทำให้บาดแผลของข้าสาหัสมากกว่าเดิม ดังนั้นข้าจึงออกมาหาทางฟื้นตัว”

“แต่อย่างที่เจ้ารู้ ข้าเข้าไปพัวพันกับการเผชิญหน้าแห่งความเป็นความตายเมื่อไม่นานมานี้ บาดแผลของข้าจึงสาหัสมากยิ่งขึ้นจนเกือบตาย โชคยังดีที่เจ้าช่วยข้าเอาไว้ ความจริง ข้ารู้สึกท้อใจเล็กน้อยจนรู้สึกว่าตายเสียยังจะดีกว่า”

“ตอนนี้ข้าแทบขยับร่างกายไม่ได้ เป็นไปไม่ได้ที่จะฟื้นฟูร่างกายได้ชั่วคราว”

ทุกคนฟังก่อนจมสู่ความคิดของตัวเองอีกครั้ง

คนคนนี้ที่ชื่อว่าเหล่าต้าได้รับความลำบากมาไม่น้อย

“เจ้าเรียกตัวเองว่าเหล่าต้าหรือ ไม่มีชื่ออื่นบ้างเลยหรือ” กู่ฉิงซานถามอย่างไม่มั่นใจ

ผู้ชายทำท่าครุ่นคิดก่อนตอบว่า “ที่จริง ก่อนหน้านี้ข้ามีชื่อว่าส้วยเกอ หนุ่มผู้หล่อเหลาแต่ภายหลังรู้สึกว่าชื่อมันออกจะตื้นเขินเกินไปหน่อย ดังนั้นข้าก็เลยเปลี่ยนเป็นเหล่าต้าน่ะ”

กู่ฉิงซานสงสัย “ครอบครัวของเจ้าไม่ได้ตั้งชื่อให้หรือ”

“ข้าไม่เคยมีสิ่งที่เรียกว่าครอบครัวน่ะ” ผู้ชายตอบ

ลอร่าเดินมาอยู่หลังกู่ฉิงซานก่อนดึงเสื้อแจ็คเก็ตของเขา

ไม่เคยเห็นหน้าครอบครัว ไม่มีแม้กระทั่งชื่อ ได้รับความบอบช้ำทางจิตใจมากมายระหว่างเดินทางจนเกือบตายในที่สุด

ดูท่าประสบการณ์ชีวิตของคนคนนี้จะขมขื่นเช่นกัน

กู่ฉิงซานพยักหน้า แสดงให้เห็นว่าเข้าใจที่ลอร่าจะสื่อ

ลอร่าเปิดกระเป๋าใบเล็ก หยิบสมบัติสำหรับรักษาบาดแผลออกมาจำนวนมาก ส่งให้ลิเลีย ลิเลียส่งต่อให้อีกฝ่าย

“รับไป ทั้งหมดนี่คือสมบัติรักษาทั้งหมด น่าจะช่วยเจ้าได้” ลอร่ากล่าว

“ไม่ๆ ร่างกายของข้าแตกต่างจากคนธรรมดาน่ะ” ผู้ชายกล่าว รอยยิ้มบนใบหน้าค่อยๆ อบอุ่นขึ้น “สิ่งเหล่านี้ไม่เป็นประโยชน์สำหรับบาดแผลข้าหรอก มีเพียงสิ่งเดียวที่สามารถรักษาบาดแผลข้าได้จริงๆ”

“มันคืออะไรหรือ” กู่ฉิงซานถาม

“สิ่งรักษาที่เกิดจากพลังวิญญาณบริสุทธิ์” ผู้ชายตอบ

ทุกคนเงียบ สายตาของพวกเขาจับจ้องมาที่ร่างของเย่เฟยหลีคนแล้วคนเล่า

เย่เฟยหลีแบมือก่อนใช้พลัง

ขวดเครื่องดื่มปรากฏขึ้นในมือของเขาทันที

เย่เฟยหลีโยนเครื่องดื่มไปให้

ผู้ชายรับมาดูอยู่นาน

“…สิ่งนี้กินได้ทันทีหรือข้าต้องเปิดก่อน”

“มีที่ดึงฝาอยู่ตรงนั้นน่ะ”

“อ๋อ ข้าเห็นล่ะ แล้วยังไงต่อ”

“ออกแรงดึง”

“อื้ม”

คลิ้ก!

ผู้ชายเปิดกระป๋อง ก่อนดื่มหมดรวดเดียว

เขาหลับตาลงก่อนสัมผัสอยู่สักพัก

“แบบนี้แหละ เป็นประสิทธิภาพอย่างที่ข้าเดาเอาไว้” ผู้ชายหัวเราะ

“เจ้าได้รับการฟื้นฟูแล้วหรือ” กู่ฉิงซานถาม

กลายเป็นว่ามันเป็นเพียงการคาดเดาว่าจะได้ผล

“ถ้าฟื้นฟูในทันทีคงเป็นไปไม่ได้ แต่บาดแผลไม่สาหัสอีกแล้ว สิ่งนี้มีประสิทธิภาพมากทีเดียว ถ้าในอนาคตข้าได้ดื่มติดต่อกันจะต้องดีขึ้นอย่างแน่นอน” ผู้ชายตอบ

ท่าทีของเขาจริงจังก่อนก้มหัวเล็กน้อย “ถ้าเช่นนี้ ข้าหวังว่าจะสามารถอยู่ได้จนกว่าบาดแผลจะหายดี”

ลอร่าพยักหน้า

กู่ฉิงซานพยักหน้าเช่นกัน

เมื่อเห็นทั้งสองสนทนากันได้เป็นอย่างดี จางหยิงห่าวรีบขัดว่า “เจ้าจะอยู่ที่นี่ก็ได้ แต่ต้องรู้สถานการณ์ของโลกเก้าร้อยล้านชั้นตอนนี้ด้วย พวกเราจะเผชิญกับสถานการณ์อันตรายมากมาย ข้าเกรงว่าพวกเราจะไม่สามารถดูแลเจ้าได้”

มันช่างน่าสนใจจริงๆ ที่คนคนนี้กล้าเรียกตัวเองว่าเหล่าต้า

ดูทรงแล้วคงมีพละกำลังพอตัว

จะปล่อยให้อยู่ที่นี่เพื่อกินข้าวฟรีได้อย่างไร

เจอแบบนี้หน่อยเป็นไง!

“ดูแล…ข้าหรือ”

ผู้ชายเผยรอยยิ้มที่ยากจะอธิบายขณะทวนคำพูดด้วยเสียงต่ำ

“ไม่จำเป็นต้องดูแลข้าหรอก ส่วนรางวัลที่ให้ข้าอยู่ที่นี่ ข้าสามารถทำบางสิ่งได้”

“อย่างเช่นอะไรล่ะ” จางหยิงห่าวถาม

ผู้ชายก้าวมาข้างหน้าแล้วกล่าวช้าๆ ว่า “ที่จริง ข้าสามารถเข้าร่วมการต่อสู้ได้เช่นกัน พละกำลังการต่อสู้ของข้าไม่เลว ข้ามีความสามารถพอตัว อย่างเช่นการฝึกสัตว์อสูร”

ผู้ชายวางมือบนศีรษะของมังกรมาร

มังกรมารเผยรอยยิ้มก่อนทักทาย “ท่านคือเหล่าต้าหรือ เหล่าต้าแสนดี!”

“พวกเขาต้องการอะไรจากเจ้า” ผู้ชายถาม

“ใช่ พวกเขาต้องการสอบถามเกี่ยวกับความลับจากข้า” มังกรมารตอบ

“ถ้างั้นเจ้าจะทำยังไงล่ะ”

“บอกเรื่องโกหกให้พวกเขาฟัง”

“ทีนี้ข้าขอให้เจ้าบอกคำตอบที่แท้จริงกับพวกเขา ทำได้หรือไม่”

“ได้สิ” มังกรมารตอบ

ทุกคนมองฉากนี้ด้วยความประหลาดใจ

“ขอแค่เป็นสัตว์อสูร ข้าสามารถฝึกมันได้ นี่คือความสามารถของข้า” ผู้ชายอธิบาย

“แต่ตัวที่เจ้าฝึกคือสัตว์ประหลาดหุบเหวนะ” จางหยิงห่าวกล่าว

“อืม ไม่ว่ามันจะมาจากไหน ขอเพียงเป็นสัตว์อสูร ข้าก็สามารถฝึกได้” ผู้ชายกล่าว

ทุกคนเงียบ

หุบเหวนิรันดร์กำลังไหลหลั่งเข้าสู่โลกเก้าร้อยล้านชั้น

ช่วงนี้สัตว์ประหลาดในหุบเหวปรากฏตัวถี่ขึ้น

ในสถานการณ์วันนี้ ความสามารถนี้นับว่ามีประโยชน์จริงๆ

อาจจะสามารถจับสัตว์ประหลาดทรงพลังยิ่งเพื่อเอามาใช้ในฐานะกลุ่มอันธพาลหรือเปล่า

บางสิ่งอย่างมังกรมารสามารถรับบทบาทสำคัญได้

ผู้ชายกล่าวอีกครั้งว่า “มีบางความสามารถที่อยู่ก้นหีบจนไม่สามารถกล่าวถึงได้ แต่ข้าสามารถแสดงอีกความสามารถได้”

“อะไรล่ะ” จางหยิงห่าวถาม

“การอัญเชิญน่ะ” ผู้ชายตอบ

เปลวเพลิงสีแดงเข้มถูกจุดขึ้นในมือ เขายื่นมือออกไปวาดวงกลมในความว่างเปล่า จากนั้นถูกปกคลุมด้วยอักขระเปลวเพลิงอย่างรวดเร็วด้วยนิ้วของเขา

“เปลวไฟมารกับวงเวทอัญเชิญอักขระพิเศษ”

ลอร่าพยักหน้าอย่างเข้าใจ

ในแง่ของความเข้าใจ ไม่มีใครในห้องสามารถเทียบเท่านางได้

นางเคยเห็นสมบัติมามากมาย เป็นธรรมดาที่ซึมซับความเป็นเอกลักษณ์ของแต่ละโลกอย่างช้าๆ

แม้แต่หลินเพียงเข้าใจสิ่งที่อยู่ในยุคโบราณเท่านั้น แต่ในช่วงหนึ่งหมื่นปีที่ผ่านมา นางอุทิศให้กับการวางแผนเรื่องของตัวเองจนไม่ได้แตะต้องสิ่งใหม่ๆ มากมาย นางจึงไม่ได้เหนือกว่าลอร่า สัตว์ประหลาดตัวน้อยที่จับตาดูอย่างกระตือรือร้นทุกวี่ทุกวัน

ลอร่ากระซิบกับกู่ฉิงซานและหลินอย่างแผ่วเบาว่า “หมอนี่อาจจะเป็นมารในแดนชำระ”

“อย่างนี้นี่เอง” กู่ฉิงซานตอบ

ไม่สงสัยเลยว่าอีกฝ่ายถึงไม่เต็มใจพูดชื่อของตัวเอง

มารปกปิดชื่อจริงเพราะกลัวว่าจะถูกพบเข้า

“เจ้าแน่ใจหรือว่ามันเป็นวิชาของมาร” หลินถาม

“แน่ใจ เปลวไฟในมือของเขาคือเปลวไฟนรกที่ลึกที่สุดในแดนชำระ พลังของมันไร้ขีดจำกัด”

หลินค่อยๆ ผ่อนคลาย

ไม่ใช่ตัวตนนั้นสินะ

ราชาที่น่าสะพรึงกลัวที่สุดในหุบเหวจะลงมาเล่นกับเปลวไฟแห่งแดนชำระเพื่ออะไร

หลินถอนหายใจด้วยความโล่งอกโดยไม่รู้ตัว

มังกรมารหดตัวเงียบๆ ศีรษะก้มต่ำ ไม่ยอมให้ใครสังเกตเห็นสีหน้าของเขา

เปลวไฟนั่น

ความจริง มีครั้งหนึ่งที่นายท่านย่างอะไรบางอย่างในป่า นายท่านก็ดันไปสุ่มหยิบมันมาจากภูตผีแดนชำระที่ผ่านทางมา

ดังนั้นนายท่านจึงปกปิดตัวเองเพื่อแทรกซึมเข้าหาคนกลุ่มนี้หรือ

“ถ้างั้น”

ผู้ชายกล่าวกับจางหยิงห่าว

ค่ายกลอักขระเปลวไฟสีดำถูกเขาผลักอย่างแผ่วเบาก่อนลอยไปหาจางหยิงห่าวในอากาศ

จางหยิงห่าวเอื้อมมือไปคว้ามัน

ค่ายกลอักขระเปลวไฟสีดำพลันหายไป

จางหยิงห่าวนิ่งไปก่อนพยักหน้า “นี่คือพันธสัญญามาร แต่การทำงานของมันเป็นยังไงกันแน่”

ผู้ชายหยิบหนังสือก่อนเปิดไปที่หน้าหนึ่ง

เขาเห็นรูปลักษณ์ของจางหยิงห่าวเผยความประทับใจอยู่ในนั้น

เขาวางมือบนหน้ากระดาษก่อนกระซิบว่า “อัญเชิญ”

ฟรึ่บ!

จางหยิงห่าวหายไปจากที่เดิมทันทีก่อนปรากฏตัวตรงหน้าผู้ชาย

“เจ้าสามารถอัญเชิญข้าได้งั้นหรือ” จางหยิงห่าวถามด้วยความประหลาดใจ

“อา ใช่ เผ่าพันธุ์มนุษย์ชอบอัญเชิญมาร ดังนั้นข้าจึงศึกษาวิชานี้ ทำให้สามารถอัญเชิญเผ่าพันธุ์มนุษย์ด้วยการย้อนผลกลับได้”

กู่ฉิงซานถามว่า “มีจำกัดเวลาหรือเปล่า”

“ต้องอยู่ในกระแสเวลาเดียวกัน แต่ไม่จำกัดมิติ” ผู้ชายตอบ

ทุกคนเงียบ

นี่เป็นความสามารถที่ดี

ในสงคราม ไม่ว่าจะไกลจากกันแค่ไหนก็สามารถพาทุกคนมารวมด้วยกันได้อีกครั้ง

หรือก็คือความสามารถนี้สามารถรับบทบาทสำคัญได้ในบางครั้ง

นอกจากนี้ ผู้ชายคนนี้สามารถฝึกสัตว์ประหลาดหุบเหวได้อีกด้วย…

“ว่าไง ข้าอยู่ได้หรือเปล่า” ผู้ชายถาม

กู่ฉิงซานตอบอย่างยินดีว่า “ขอต้อนรับสู่กลุ่มพวกข้า”

ลอร่าวิ่งเข้ามาแล้วกล่าวว่า “แต่เจ้าคือเผ่ามาร พวกข้าไม่คุ้นเคยกับเจ้า คงจะเชื่อสนิทใจไม่ได้ ต้องมีการเสริมการป้องกันหน่อย”

“เข้าใจได้” ผู้ชายพยักหน้า

ลอร่าหยิบแหวนออกมาก่อนส่งให้ลิเลีย

ลิเลียส่งแหวนให้ผู้ชาย

“นี่คือหนึ่งในสมบัติที่แข็งแกร่งที่สุดของพวกข้า มันมาจากทางฝั่งเหตุและผลของระบบลึกลับ มีชื่อว่าแหวนแห่งความภักดี” ลอร่ากล่าว

“ฝั่งเหตุและผลทรงพลังมาก ผลของมันคืออะไรหรือ”

ผู้ชายมองแหวนในมือก่อนเผยสีหน้าเคร่งขรึมออกมา

ลอร่าตอบว่า “มันมีพลังพันธนาการที่แข็งแกร่งที่สุด สวมมันแล้วสาบานว่าจะช่วยกู่ฉิงซาน”

กู่ฉิงซานพลันขัดลอร่าแล้วกล่าวว่า “เจ้าต้องสาบานว่าอย่าทำร้ายกลุ่มของพวกข้า นอกนั้นจะทำอะไรก็ได้ตามที่ต้องการ”

ใบหน้าของผู้ชายเดิมจริงจังเล็กน้อย แต่หลังจากได้ฟังคำพูดของกู่ฉิงซาน เขากลับมายิ้มตามเดิม

“เงื่อนไขไม่หละหลวมไปหน่อยหรือ” เขาถาม

“ข้าเองก็ไม่ชอบถูกผูกมัดมากจนเกินไปน่ะ” กู่ฉิงซานตอบ

ผู้ชายชื่นชม “แบบนี้สิถึงจะเหมือนกับข้า”

เขาสวมแหวนที่นิ้ว

……….……….……….……….