บทที่ 521.1 จบสิ้น (1)

บทที่ 521 จบสิ้น (1)

ขณะที่กู้เจียวกำลังเล็งเป้าจะฟันคอของหวงฝู่เจิง อีกฟากหนึ่งของการต่อสู้ ทหารนายหนึ่งคว้าตัวหมอถงไว้และใช้มีดจี้ไปที่คอของเขา

“วางมือเสีย! ไม่เช่นนั้นเจ้าหมอนี่ตายแน่!”

กู้เจียวหันกลับไปมองด้วยสายตาอำมหิตจนทหารคนนั้นถึงกับตัวหด ก่อนจะเล็งทวนพู่แดงแล้วยิงทะลุกะโหลกของทหารอย่างไม่รอช้า!

หมอถงรู้สึกได้ถึงของเหลวร้อนๆ ถูกเข้าบริเวณใบหน้า เขายืนหลับตาตัวแข็งทื่อ ไม่กล้าแม้แต่จะคิดว่าสิ่งนั้นมันคือเลือดหรือของเหลวจากสมองกันแน่!

หวงฝู่เจิงตกตะลึงกับภาพที่เขาเห็น

แม้เขาจะรู้ว่าคนทีล่าหมาป่าได้ฝีมือคงไม่ธรรมดา แต่คาดไม่ถึงว่าจะใจโฉดและเด็ดเดี่ยวได้ถึงเพียงนี้!

วินาทีที่นางถูกข่มขู่ เขาแทบไม่เห็นสายตาของความลังเลจากนางเลยแม้แต่นิด และในช่วงเวลานั้นเอง ที่เขารู้สึกได้ถึงเลือดที่พลุ่งพล่านในร่างกายของเขา ทั้งความรู้สึกตื่น ทั้งหวาดกลัว และรู้สึกชื่นชมในคราวเดียวกัน

หวงฝู่เจิงมองกู้เจียวด้วยสายตาราวกับไม่เชื่อสิ่งที่กำลังเห็นอยู่ตรงหน้า

กู้เจียวใช้เท้าขยี้บนแผ่นอกของเขาจนซี่โครงหักทันที พร้อมกับกระอักเลือดออกมาเต็มปาก!

เขารู้สึกเจ็บจนสั่นไปทั้งร่าง