บทที่ 521.2 จบสิ้น (2)

บทที่ 521 จบสิ้น (2)

กู้เจียวเชื่อฟังคนเป็นพี่อย่างดี

ไม่ได้หันหลังกลับไปมอง

พวกเขาทั้งหมดข้ามสะพานแขวนและมาถึงอีกฟากหนึ่งได้สำเร็จ

ท้องฟ้าเกิดหิมะตกอีกครั้ง และแม้ว่าพวกเขาต้องการหันกลับไปมองฉากต่อสู้เบื้องหลังเพียงใดก็ทำไม่ได้แล้ว พวกเขาได้ยินเพียงเสียงกระดูกหัก และเสียงของอาวุธแหลมคมที่กระทบกัน...

สักพัก พวกเขาก็ได้ยินเสียงฝีเท้าบนสะพานแขวนดังขึ้น

เสียงฝีเท้าเริ่มเข้าใกล้พวกเขาเรื่อยๆ พร้อมกับกลิ่นคาวของโลหิต!

ไม่นานเสียงกระทบรุนแรงของบางอย่างดังตามมาติดๆ !

ปรากฏว่าเป็นเสียงของสะพานแขวนที่ถูกตัดขาด!

กู้เจียวหันกลับไปมองในทันที

ร่างใหญ่ที่มาพร้อมกับรังสีอำมหิตและกลิ่นคาวเลือดทั่วตัวโผกอดเข้าหากู้เจียวโดยพยายามไม่ให้ส่วนที่เปื้อนเลือดถูกเนื้อตัวของนาง “ข้าบอกแล้วใช่ไหมว่าไม่ให้หันหลังกลับ ทำไมไม่เชื่อฟังเล่า”

ทันใดนั้นรังสีอำมหิตของเขาก็พลันสลายไป

กู้เจียวเอียงหัวเล็กๆ ของตัวเองแนบลงไปที่อกของเขา และยกนิ้วชี้ไปข้างหลัง “นั่นต่างหากข้างหลัง ข้าเปล่าหันย้อนกลับนะ”

“ยังจะเถียงข้างๆ คูๆ อีกนะ” กู้ฉังชิงยกมุมปากขึ้นอย่างอดไม่ได้

กู้เจียวสูดหายใจลึก พลางกล่าว “เจ้าบาดเจ็บ”