บทที่ 520.2 เจียวเจียวเดือด (2)

บทที่ 520 เจียวเจียวเดือด (2)

“ไปกันเถอะ” กู้เจียวเอ่ย

หมอถงกัดฟันเดินตาม

หนีออกมาขนาดนี้ ย้อนกลับไม่ได้แล้ว

เหลียนเอ่อร์และนายหมอคอยช่วยประคองให้องค์หญิง ส่วนกู้เจียวเดินถือทวนพู่แดง พยายามรักษาระยะให้ปลออดภัย

หลังจากเดินออกมาจากผืนป่า พวกเขาก็ได้มาถึงบริเวณบ่อน้ำ

บ่อน้ำถูกปกคลุมด้วยหิมะหนา พวกเขาช่วยกันขุดอยู่นานกว่าจะเจอฝาบ่อน้ำ

“มันถูกลงกลอนนี่นา!” หมอถงตะโกนร้องอย่างสิ้นหวัง

กู้เจียวยกทวนขึ้น แล้วเล็งไปที่แม่กุญแจ จนกุญแจถูกสะเดาะออกอย่างง่ายดาย

“…” นายหมอถงยืนอ้าปากค้าง

กู้เจียวจุดคบไฟแล้วโยนมันลงไปในบ่อน้ำโบราณ ทำให้พวกเขามองเห็นผนังไปจนถึงก้นบ่อผ่านแสงจากไฟ

มีบันไดเชือกแขวนอยู่ที่ผนัง ทั้งบ่อมีแต่ความว่างเปล่า และดูไม่มีพิษภัยอะไร

“ข้าลงไปก่อน”

กู้เจียวเอ่ย

“ระวังด้วยนะ!” องค์หญิงตรัส

“อื้อ” กู้เจียวหันไปพยักหน้าให้นาง ก่อนกระโดดลงไปในบ่อพร้อมกับทวนพู่สีแดง

พวกเขาตกใจที่กู้เจียวกระโดดลงไปโดยไม่ใช้บันไดเชือก

พอถึงพื้นบ่อ กู้เจียวหยิบคบไฟขึ้นแล้วส่องไปทั้งสี่ทิศรอบๆ ก่อนจะเงยหน้าขึ้น “ข้างล่างนี้มีทางเดิน ยังไม่เจออะไรน่าสงสัย พวกเจ้าลงมาก่อนเถอะ”