บทที่ 331 มองออก (1)

บทที่ 331 มองออก (1)

ยามค่ำคืน กู้เจียวนั่งอยู่ในห้อง จดบันทึกระดับพลังและข้อเสียของอาวุธลับแต่ละประเภทที่ทำจากดินปืน ไม่ทันรู้ตัวท้องฟ้าก็มืดเสียแล้ว

ก๊อกก๊อกก๊อก

จู่ๆ ก็มีเสียงเคาะประตูเบาๆ ลอยมา กู้เจียวนวดคลึงลำคอที่เมื่อยล้า เหลียวไปมองประตูห้องที่แง้มไว้ “ประตูเปิดอยู่ เข้ามาเถิด”

เซียวลิ่วหลังผลักประตู เดินเข้ามาพร้อมกับถั่วเขียวต้มถ้วยหนึ่ง

เขาเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้านาง แล้ววางถั่วเขียวต้มไว้บนโต๊ะเบื้องหน้า

กู้เจียวมองมองดูถั่วเขียวต้มถ้วยหนึ่งที่ผ่านการแช่แข็งจากน้ำในบ่อ ก็พลันเอียงคอด้วยความสงสัย

แต่ก่อนล้วนแต่เป็นนางที่ทำเรื่องพวกนี้ วันนี้ดวงอาทิตย์คงขึ้นทางฝั่งตะวันตกแล้วกระมัง เขาถึงกลายเป็นคนยกมาให้นางแทน

เอ่อ ก็ไม่ถูกเสียทีเดียว

ตอนที่นางปวดท้องระดู เขาก็เคยต้มน้ำตาลแดงมาให้นาง

แต่วันนี้นางไม่ได้ปวดท้อง ไม่ได้มีรอบเดือน จึงไม่เข้าใจว่าเหตุใดเขาถึงคอยประคบประหงมนางขนาดนี้

เซียวลิ่วหลังนั่งลงฝั่งตรงข้ามนาง สีหน้าสงบนิ่งพลางเอ่ย “เมื่อครู่จิ้งคงรบเร้าจะกินถั่วเขียวต้มให้ได้ ก็เลยต้มเยอะหน่อย แล้วก็ทำมาเผื่อเจ้าถ้วยหนึ่ง”

‘พี่เขยทำอะไรอยู่หรือ’