"มาแล้วหรือนายเฟยเจิน"
"กระผมไหว้ขอรับคุณแก้ว วันนี้คุณแก้วออกมาเองเลยหรือขอรับ"
เฟยเจินกล่าวทักทายอย่างคนรู้จักกัน เมื่อเห็นหญิงสูงวัยคนหนึ่งที่ดูภูมิฐานเดินตรงเข้ามาหา ด้วยเพราะเห็นอีกคนมาตั้งแต่สมัยตามเตี่ยไปที่แถวเต๊ง จึงคุ้นเคยกับเธอคนนี้ดี
ผู้ที่ถูกเรียกว่าคุณแก้วนั้น ใส่ชุดเสื้อแขนหมูแฮมสีขาว คาดผ้าสีจำปาแดง คงเพราะวันนี้เป็นวันจันทร์ มองไปทางไหนก็มีแต่คนใส่เสื้อเช่นนี้ หรือไม่เช่นนั้นก็เป็นผ้าคาดอกสีจำปาแดงเช่นกัน แต่ทุกคนล้วนใส่โจงกระบนสีนกพิราบ
"แน่ล่ะค่ะ วันนี้พวกข้าหลวงใหม่ๆ เด็กๆ ออกมาซื้อของกันเยอะ ฉันก็ตามมาคุม กลัวว่าให้พวกข้าหลวงเก่าออกมาแล้วจะคุมกันไม่อยู่น่ะค่ะ"
"เด็กเขาก็คงติดสนุกน่ะขอรับ พวกข้าหลวงใหม่ๆ เพิ่งจะสิบสองสิบสามมิใช่หรือขอรับ"
"เด็กสุดตอนนี้ในตำหนักเพิ่งจะโกนจุกเลยเทียวล่ะ เพิ่งจะถวายตัวมาได้ไม่ถึงเดือน"
"ก็ยังเพิ่งจะสิบเอ็ดเลยน่ะสิขอรับ"
"ก็ตามปรกตินั่นล่ะค่ะ แล้วนี่ วันนี้ได้ของครบหรือไม่ล่ะเฟยเจิน"
"ครบขอรับคุณแก้ว"
"ดีเลยล่ะค่ะ เอ้า พวกสาวๆตรงนั้นน่ะ ประเดี๋ยวหากเดินดูของเสร็จก็มายกของพวกนี้เข้าตำหนักด้วยล่ะ"
Dukung penulis dan penerjemah favorit Anda di webnovel.com