ตอนที่ 4 ย้ายที่อยู่

กำแพงนั้นสร้างขึ้นเพื่อป้องกันไม่ให้พวกมอนสเตอร์เข้ามาสร้างความวุ่นวายให้กับผู้คนที่อาศัย แต่ละเมืองจะมีกำเเพงล้อมรอบตามแต่งบประมาณที่พวกเขาจัดสรร ความแข็งเเกร่งของกำแพงจึงแตกต่างกัน

ในยุคสมัยนี้ผู้คนต้องดิ้นรนเอาตัวรอดจากภัยพิบัติที่เกิดจากสิ่งเหนือธรรมชาติ เมื่อทั่วทั้งโลกมีดันเจี้ยนจำนวนมาก ข้างในนั้นมีสิ่งมีชีวิตที่ไม่ได้มาจากโลกนี้ พวกมันดุร้าย ป่าเถื่อน มุ่งหวังไล่ล่าฆ่าฟันมนุษย์ เมื่อดันเจี้ยนแตก สิ่งมีชีวิตเหล่านั้นจะออกมา พวกมันจะยึดถิ่นฐาน สร้างอาณาเขต ทำรัง สร้างที่อาศัยตามแต่ประเภทเผ่าพันธุ์ และคอยรุกรานมนุษย์ร่ำไป

ข้างนอกกำเเพงเต็มไปด้วยอันตราย การจะเดินทางไปแต่ละเมืองมีหลายวิธี ซึ่งวิธีที่ปลอดภัยที่สุดคือทางอากาศ แต่ก็แลกกับราคาแพงกว่าวิธีการปกติ

ส่วนการเดินทางที่นิยมมากที่สุดคือทางพื้นดิน ผู้คนจะเดินเท้า ปั่นจักรยาน ขี่จักรยานยนต์ หรือว่าจะเดินทางโดยรถส่วนตัวก็ได้ แต่ต้องดูแลความปลอดภัยของตัวเอง ทั้งนี้ยังมีบริการจากหน่วยงานต่างๆที่จะจัดขบวนส่งโดยมีนักล่าหรือทหารมากฝีมือให้การคุ้มกันจนถึงจุดหมาย ซึ่งค่าใช้จ่ายจะมากกว่าเดินทางด้วยตนเองหลายสิบเท่า

อาร์ตไม่ได้สนใจการใช้บริการแต่อย่างใด ด้วยความแข็งแกร่งของเขาจึงสามารถพาลูกสาวบินเหาะไปยังอีกเมืองได้ เมื่อเห็นกำแพงเมืองก็ลอยต่ำลงแล้วเปลี่ยนมาเดินเท้าแทนโดยมีลูกสาวหลับอยู่ในอ้อมกอด

หน้าประตูเข้าเมืองมีผู้คนเดินทางมาจากสถานที่ต่างๆ ส่วนใหญ่เเล้วมากับขบวนคุ้มกัน พวกเขาต่างต่อแถวเพื่อทำการลงทะเบียนเข้าเมือง อาร์ตเองก็เตรียมบัตรประจำตัวของตนกับของลูกสาว เขาได้เตรียมเงินสำหรับจ่ายค่าธรรมเนียมไว้

การเข้าเมืองต้องจ่ายค่าธรรมเนียม แต่ละเมืองนั้นจะมีค่าเข้าต่างกันขึ้นอยู่กับขนาดของเมือง และระดับคุณภาพ โดยค่าเข้าของเมืองนี้จะอยู่ที่ 40 เครดิต หรือ 2000 บาท ถ้าเป็นเด็กอายุไม่เกิน 12 ปีจะเสียครึ่งหนึ่ง

อาร์ตมีเงินติดตัวเพียงเเค่ 4000 บาท เงินนี้เขาซ่อนเมียไว้เพื่อซื้อของขวัญเซอร์ไพรส์วันครบรอบแต่งงาน แต่โดนหักหลังจนล้มละลายเสียก่อน ดังนั้นเงินที่ไม่มีใครรู้นี้จึงเป็นตัวช่วยสำคัญสำหรับย้ายที่อยู่ใหม่

อาร์ตเองได้วางเเผนไว้แล้วว่าถ้าเข้าเมืองได้ เขาจะนำของในมิติออกมาขายสักชิ้นสองชิ้นเพื่อใช้จ่ายเริ่มต้น จากนั้นก็ส่งลูกเข้าเรียน ส่วนตนก็จะหางานทำเลี้ยงชีพ

อาร์ตเข้าไปต่อเเถว รอไม่นานก็ถึงคิวของตน เจ้าหน้าที่ขอดูบัตรประจำตัวเพื่อใช้ในการลงทะเบียนเข้าเมือง

"อืม ชื่อ…..อายุ 25 กับลูกสาวชื่อ ….. อายุ 2 ปี คุณล้มละลายมาสินะครับ เฮ้อ ช่วงนี้มีคนล้มละลายเข้าเมืองหลายคนเลย โลกนี้มันย่ำแย่ขึ้นทุกวันเมื่อไหร่จะดีขึ้นก็ไม่รู้ เอาเถอะๆ ขอให้คุณกับลูกสู้ๆนะครับ ค่าธรรมเนียม 75 เครดิต หรือ 3 พันบาทครับ" เจ้าหน้าที่กล่าว อาร์ตพยักหน้าพร้อมกับยื่นเงินสดให้ เจ้าหน้าที่รับไปตรวจสอบและให้บัตรผ่านในที่สุด

"บัตรนี้มีอายุ 1 เดือนนะครับ คุณสามารถเข้าออกเมืองได้ตลอดช่วงเวลานี้ ถ้าหมดอายุก็ต้องทำบัตรใหม่ครับ หากคุณอยากจะเข้าออกแบบถาวรก็ต้องลงทะเบียนประชากรเมือง หรือไม่ก็ลงทะเบียนสมาคมนักล่า ขอใช้โชคดีนะครับ" เจ้าหน้าที่กล่าวและเปิดทางให้อาร์ตเดินเข้าไปในเมือง

"เป้าหมายแรกคือเอาของไปขายก่อนสินะ แล้วก็หาเช่าบ้านสักหลัง" อาร์ตเอ่ย

...…..