ส่วนที่ 4 บทที่ 008-1

บทที่ 8-1 หมวกมงกุฎหงส์และผ้าคลุมไหล่

เซี่ยฟางหวาได้ยินเยว่ลั่วกล่าวเช่นนั้น ใจนางสั่นไหวอย่างรวดเร็ว

ที่แท้ฉินอวี้ก็กำลังรอนางอยู่ที่นี่

เขาไร้นามถูกนางทำลายลงก็จริง นางอาศัยอยู่เขาไร้นามถึงแปดปีก็จริง และนางไปยังเขาไร้นามเพื่อตระกูลเซี่ยก็เป็นความจริงเช่นกัน นางได้ทำลายรังองครักษ์ลับด้านมืดของหนานฉิน ได้ทำลายดาบที่เปล่งแสงแวววับเหนือศีรษะตระกูลเซี่ยให้สิ้นซาก

หากเขาไร้นามไม่ได้ถูกนางทำลายลง องครักษ์ลับราชสำนักไม่เกิดความสูญเสียอย่างใหญ่หลวง นางกล้ารับรองเลยว่าฝ่าบาทจะทรงพร้อมขยับดาบโจมตีจวนจงหย่งโหวเพราะทนไม่ไหวเสียตั้งแต่เนิ่นๆ แล้ว

จวบจนถึงทุกวันนี้ที่ยังไม่ขยับดาบก็เพราะหลังนางกลับมาได้สร้างอุปสรรคขัดขวางอำนาจราชสำนักต่อเนื่อง เมื่อองคครักษ์ลับราชสำนักล่มสลายลงทำให้ราชสำนักไม่อาจทำสิ่งใดได้

ทว่าถึงแม้นางทำลายเขาไร้นามลงแล้วอย่างไร หลักฐานเล่า ฉินอวี้เขามีสิ่งใดมาเป็นหลักฐานมัดตัว พิสูจน์อย่างไรว่าเขาไร้นามถูกนางทำลายลง เห็นอยู่แจ่มชัดว่าโดนอัสนีบาดทำลายลงจนสิ้นซาก