พลังขั้นสูงสุด (การปะลองฝีมือของสองพี่น้อง)

เวลาเช้าตรู่ ณ ลานฝึกวิชายุทธ์ขั้นสูงสุด

"มาแล้วขอรับอาจารย์" เฟยหลงวิ่งมาหาอาจารย์ถังที่ลานฝึกด้วยจิตใจที่เบิกบาน เขาพร้อมรับการฝึกอย่างเปี่ยมล้น

"อืม" อาจารย์ที่ยืนอยู่ใต้ต้นไม้หันมามองเขาและพูดว่า

"อย่างแรกเลย ข้าจะอธิบายความหมายของพลังงานขั้นสูงให้กับเจ้าก่อนน่ะ เพื่อเจ้าจะได้เข้าใจมันมากกว่านี้

อาจารย์เดินไปหยิบดาบขึ้นมาพร้อมกับใช้พลังบางอย่างที่อยู่ในตัวมาควบคุมการใช้ทิศทางของดาบทำให้ท่าฟันดาบของท่านพลิ้วไหวและรวดเร็วดั่งสายลม และท่านยังสามารถทำให้ดาบที่ถืออยู่ในมือสามารถลุกกลายเป็นเปลวเพลิงได้ นั่นทำให้เฟยหลงประหลาดใจอย่างมาก ถึงกับอ้าปากค้าง

"นี่แหละสิน่ะ พลังขั้นสูงสุดที่เขาร่ำลือกัน สุดยอดมากเลย"

แล้วอาจารย์เดินเข้ามาหาพร้อมเอาดาบชี้หน้าพูดกับเขาว่า

"รู้รึเปล่า ว่านี่เป็นตำรากลยุทธ์การต่อสู้ที่สำคัญและฝึกยากที่สุดเพราะว่าพลังภายใน หรือ กำลังภายในนั้น คือ วิธีการกำหนดลมหายใจ การทำสมาธิ และการฝึกฝนทางจิตวิญญาณที่หลอมรวมเอาควบคุมอาวุธที่เราใช้ และพลังภายในสามารถเอามาประยุกต์ใช้กับการต่อสู้ได้โดยให้พลังที่อยู่ข้างเป็นหนึ่งเดียวกับตัวผู้ใช้และอาวุธ การเคลื่อนไหวจะเป็นอิสระดั่งลมที่พลิ้วไหว ดั้งน้ำในลำธาร และเจ้าจะสามารถควบคุมมันได้อย่างอิสระเมื่อเจ้าผ่านการฝึกฝนมาอย่างหนักหน่วงและยาวนาน"

เฟยหลงพูดขึ้นแทรกว่า "แล้วพลังดาบเปลวเพลิงที่อาจารย์ใช้คืออะไรขอรับ"

"ออ เจ้ายังไม่รู้สิน่ะว่า นั่นหน่ะ เขาเรียกว่า ท่า ดาบผ่าเพลิง ซึ่งดาบที่ข้าถืออยู่นี้เป็นดาบลักษณะพิเศษกว่าดาบทั่วไป ซึ่งตัวปลายดาบนั้นไวต่อความร้อนอย่างมากเลย ถ้าหากผู้ใช้มีธาตุไฟที่แข่งแกร่งอยู่ในตัวมากพอจะสามารถเอาออกมาใช้ได้ต่อสู้ได้และยังสามารถควบคุมธาตุในร่างกายออกมาสั่งความร้อนของเหล็กกล้าในตัวดาบหรือกระบี่จนเกิดเป็นเปลวเพลิงได้ อย่างที่เห็นอย่างไงล่ะ"

เฟยหลงพยักหน้าพร้อมกับถามว่า "อืม...แล้วข้าจะทำเช่นไรจึงจะสามารถควบคุมใช้พลังได้ล่ะขอรับ"

อาจารย์ตอบกลับว่า "สิ่งสำหรับก็คือเจ้าต้องฝึกฝนให้หนักมากขึ้นเลยหล่ะ และที่ข้าพูดออกไปนั้นไม่ได้หมายถึงการใช้กำลังในการฝึกต่อสู้เท่านั้นแต่เป็นการสั่งจิตที่แข่งแกร่งจากข้างในออกมาใช้ควบคุมการเคลื่อนไหวของร่างกายและอาวุธได้อย่างไงล่ะ"

และอาจารย์ยังพูดอธิบายต่ออีกว่า "ส่วนรูปแบบพลังของแต่ละคนนั้นจะไม่เหมือนกัน ขึ้นอยู่กับว่าคนๆนั้นมีธาตุอะไรอยู่ในตัวมากกว่ากัน ส่วนที่เจ้าเห็นข้าใช้ดาบเพลิงนั้นเป็นความสามารถพิเศษที่ฝึกฝนมาอย่างยาวนานรวมกับความพิเศษของตัวดาบและธาตุไฟที่หลั่งหลายในตัวของข้า..... เฟยหลงเจ้าเองก็อาจสามารถใช้มันได้อย่างข้าแหละ ถ้าเกิดว่าเจ้าคู่ควรกับมันมากพอ"

"ข้าเข้าใจแล้ว ขอรับอาจารย์"

"ดี งั้นเริ่มฝึกกันได้เลย" และแล้วกันฝึกฝนที่เฟยหลงรอคอยก็ได้เริ่มขึ้น อาจารย์ได้สอนรูปแบบการใช้พลังภายในให้เป็นหนึ่งเดียวกับอาวุธ เพื่อให้ร่างกายกับอาวุธนั้นเคลื่อนไหวได้อย่างอิสระ

การฝึกฝนที่สุดยอดได้เริ่มต้นขึ้นอาจารย์ถังได้สอนรูปแแบบการต่อสู้ควบคุมไปกับกำลังภายใน เป้าหมายของเขาคือ การใช้อาวุธให้เป็นหนึ่งเดียวกับจิตใต้สำนัก เฟยหลงต้องฝึกฝนโดยการนำวิชาต่อสู้ตั้งแต่ขั้นแรก จนถึงขั้นสูงสุดที่เคยเรียนเอาออกมาใช้เพื่อมาใช้รวมกันได้อย่างสมบูรณ์แบบที่สุด

เฟยหลงเองมีความามารถและพรสวรรค์ในการเรียนรู้ทำให้เขาเรียนรู้ได้อย่างรวดเร็ว เขาฝึกฝนได้อย่างนักหน่วงอย่างที่สุด จนสามารถฝึกพลัง ท่าดาบผ่าเพลิงได้ เปลวไฟที่ลุกโชนออกจากตัวดาบทำให้รู้ว่าเขามีพลังธาตุไฟในตัว

ผ่านไปไม่นานอาจารย์ถังได้เรียกเฟยหลงเข้าพบ เพราะท่านเห็นว่าการฝึกของเขาถึงจุดสุดยอด

อาจารย์กล่าวว่า "ข้าไม่มีอะไรจะสอนให้เจ้าอีกแล้ว ต่อไปนี้เจ้าต้องฝึกฝนด้วยตัวเองแล้วล่ะ เพราะการฝึกฝนของเจ้าถึงจุดสิ้นสุด" อาจารย์ยังพูดต่ออีกว่า "แต่ข้าอยากเห็นเจ้าพิสูจน์ฝีมือสักหน่อย พรุ่งนี้ข้าจะให้เจ้าปะลองฝึมือกับพี่ชายเจ้า"

"เอ้ะ! แต่ว่า....อาจารย์" เฟยหลงรู้สึกตกใจเล็กน้อย แต่ก็พร้อมน้อมรับคำสั่ง

เขาพูดกับตัวเอง "นี่ข้าต้องสู้กับพี่หวังหรอเนี่ย" เขารู้สึกกังวลใจและตื่นเต้นอย่างมาก แต่ก็เตรียมใจไว้พร้อมพิสูจน์ฝีมือ ให้อาจารย์ได้เห็นว่าเขาสมควรที่จะผ่านการฝึกครั้งนี้

เช้าวันรุ่งนี้ ณ สนามปะลองฝีมือกำลังภายใน

สองพี่น้องได้เผชิญหน้ากันอีกครั้งหนึ่ง ทำให้ชวนคิดถึงบรรยากาศสมัยแรกๆ

" พี่หวัง ข้ารู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่งที่ได้ ที่ได้ปะลองฝีมือกับท่าน"

เซียนหวังกล่าวตอบ " ข้าก็ดีใจที่จะได้ชมเพลงดาบของเจ้า เอาเป็นว่าสู้ให้เต็มที่เลยน่ะ ไม่ต้องเกรงมือให้ข้าหรอกนะ"

"อืม...ข้าเข้าใจแล้วล่ะ" แล้วทั้งสองก็ได้ไปหยิบดาบมาคนละเล่ม พร้อมที่จะปะลองฝีมือเพื่อพิสูจน์ฝีไม้ฝีมือที่ทั้งสองได้ร่ำเรียนมา พวกเขาเดินเข้ามาคารวะกัน

"เข้ามาเลยเฟยหลง.....ย้าก!!!! การต่อสู้ได้เริ่มต้นขึ้นอย่างดุเดือด สองพี่น้องสู้กันอย่างไม่มีการออมมือเหมือนครั้งคราวก่อน อาจารย์ถังและอาจารย์คนอื่นที่ได้เห็นถึงกับปรบมือให้ ฝีมือเฟยหลงเกือบเทียบชั้นกับเซียนหวังแล้ว แต่เพราะด้วยระยะเวลาการฝึกและประสบการณ์ที่มากกว่าของเซียนหวังทำให้ฝีมือของเขาจะได้เปรียบไปอีกขั้นหนึ่ง ถึงกระนั้นก็ดีเฟยหลงก็สามารถรับมือกับเพลงดาบของพี่ชายได้ ซึ่งนั่นก็แสดงให้เห็นว่าฝีมือของเขาก็ไม่ธรรมดาเลยเช่นเดียวกัน

เซียนหวังได้ใช้ท่าไม้ตายของเขาเข้าใส่โจมตีอย่างรวดเร็ว "นี่.....เพลงดาบล่องนภา!!!!"

ท่าโจมตีของเขาพลิ้วไหวดังสายลม ดาบพุ่งตรงเข้าใส่เฟยหลง เขาเลยตัดสินใจรวบรวมสมาธิทั้งหมด และได้ใช้ท่าดาบผ่าเพลิ้งที่เคยร่ำเรียนมาจากอาจารย์ถังเพื่อใช้ต้านรับท่าโจมตีของพี่ชาย "ย้ากกก!.... ดาบผ่าเพลิง"

ดาบของทั้งคู่เข้าปะทะกันอย่างจริงจัง และไม่มีท่าทีว่าทั้งคู่จะยอมแพ้เลย จนอาจารย์ต้องยุติกันปะลองเพราะไม่สามารถตัดสินใจผู้แพ้ชนะได้

จากนั้นทั้งคู่คารวะกันเพื่อเป็นการให้เกียรติคู่ปะลอง และหันมาคารวะบรรดาอาจารย์ทั้งหลายของสำนักเพื่อเป็นการให้เกียรติผู้ชมด้วย และการปะลองพลังขั้นสูงของทั้งสองก็ได้จบลอง พร้อมด้วยเสียงปรบมือและคำชื่นชมจากบรรดาอาจารย์