142 Dignity

"ANO SA TINGIN mo ang ginagawa mo, ha?" Dumagundong sa apat ng sulok ng silid ang malakas na sigaw ni Night. Nagliliyab ang mga mata nito na lalong nakadagdag sa panginginig ng katawan ni Sammie. Naurong ang dila niya at hindi siya makasagot o kahit ang kumilos. Higit sa lahat, hindi maalis sa isip niya ang walang awa nitong pagpaslang sa mga kalalakihan na nambastos sa kanya. Isa pa sa pinagtataka ng dalaga, anung klaseng nilalang ang nakita niyang may pangil?

Ngayon lang napagtanto ni Sammie na kakaiba ang mga itsura ng mga nilalang sa loob ng Black Phantom Club. Ano ba talaga ang lugar na ito at bakit tila hindi mga tao ang miyembro?

Pinanghilamos ni Night ang palad nito sa buong mukha at makailang ulit na bumuntong hininga. Naninigas ang bagang nito na tila ba isang bulkan na malapit nang pumutok. Ilang ulit itong naglakad-lakad sa harapan niya hanggang sa muli siya nitong hinarap. Mas tumindi ang pag-aapoy ng mga mata nito. "Ano `to? Magpapaka-puta ka para sa pera?"

Mabilis na nalusaw ang takot ni Sammie at napalitan ng matinding pag-aalab ng dibdib. Tila sabay-sabay na pumutok ang lahat ng ugat sa ulo niya. Teka lang, ano ba ang pakielam nito sa gusto niyang gawin sa buhay niya? Hindi naman niya ito kilala at mas lalong hindi sila close para pagsabihan siya ng masasakit na salita.

Hindi niya kayang manahimik. "Ano ba ang paki mo kung ibenta ko ang katawan ko para sa pera? Kahit magpaka-pokpok ako rito gabi-gabi, it doesn't concern you!" She clenched her hands into a fist they almost burn. Wala itong alam sa totoong sitwasyon na kanyang pinagdadaanan kaya wala itong karapatan para husgahan siya.

Shadow clothed Night's face. Sammie silently gasped. She looked into his brown eyes and saw nothing but darkness; they were empty of any trace of a soul. His lips slowly curved into a vicious smile, and for a second, her heart suddenly stopped beating.

"Gusto mo ng pera? Magkano ang kailangan mo?"

His voice, colder than midnight, was more than enough to make all the roots of her hair risen. Icy daggers cut her skin; too chilly and ruthless they sting. Hindi kumukurap ang mata nito at sa ilalim niyon pakiramdam niya tinapon siya sa walang hanggang balon. Tila hinihigop nito ang bawat himay ng pagkatao niya. She was absorbed by his menace beauty and dark mystery. Sa mga sandaling ito isa lang ang nasisiguro ni Sammie: this guy is nothing but danger.

Nang sinimulan ni Night na hubarin ang suot nitong leather jacket ay alam na agad ni Sammie kung ano ang gusto nitong mangyari. Pumikit siya at pilit na pinakakalma ang sarili. She saw it. She definitely saw it. The hunger in his eyes was too apparent, and it knocked her so strong she wanted the ground to swallowed her.

Sinikap ni Sammie na patatagin ang mga tuhod. Hindi siya uurong. Wala siyang kahit sino o anong katatakutan ngayong gabi. Alam niya na mapanganib itong nilalang. Nakita mismo ng mga mata niya ang karahasan na ginawa nito sa mga lalaking nambastos sa kanya. Pero kung ang buhay ng mga mahal niya ang nakasasalay ay mas nanaisin na niyang mapahamak sa kamay nito mailigtas lang ang mga taong pinapahalagan niya. Tinapon na niya lahat ng dignidad na natitira sa kanya nang magdesisyon siyang lumapit kay Mr. Jojo.

Nahigit ni Sammie ang hininga nang maramdaman ang init ng katawan ni Night. His omnipotent presence was stretching the whole space. She could hear his thick breaths like a fire that ignited her frosted skin. Humugot siya ng malalim na hininga at dinilat ang mga mata. He was standing in front of her with blade-like eyes that pierced her. Their faces were only an inch apart.

"Isang milyon," sagot niya nang hindi kumukurap.

Lalong nanigas ang mga panga ni Night. Makailang ulit na nagtaas baba ang adams apple nito. His eyes became darker than before. How could a man convey various emotions all the same time? He is angry, he is sad, and he is lusting for her. And she is paralyzed beneath his wholeness, his manliness.

"Hubad."

Tumigil ang pagtibok ng dibdib niya. Kahit pa alam na niya kung saan ito tutungo. Hindi niya pa rin mapigilan ang lamig na tumutusok sa kanyang balat sa tuwing naririnig niya ang boses nito. How could he make her feel like this?

Hindi na niya napigilan ang mga luhang kanina pa nagbabadyang kumawala. Pumikit si Sammie at gamit ang nanginginig na mga kamay ay dahan-dahan niyang hinubad ang kapiranggot na telang tumatakip sa katawan niya. Nahulog ang lahat ng saplot niya sa sahig.

His cold fingers lightly brushed the strands of hair sticking on her face. Sammie inhaled sharply by the unexpected spark that electrified her. God, what's wrong with her? She was supposed to hate his touch, but why does her body react otherwise? His fingers unhurriedly crawled down on her cheeks, on her neck, on her collarbone as though he was painting an invisible map on her skin. Her lips trembled, and her knees weakened.

"I can smell your innocence, Sammie." Night whispered. His lips, as light as dust, grazed the skin of her neck. "A body as pure as this should be worship. It shouldn't be exposed by unworthy eyes. It should be touch by a hand, kiss by a lips that would pleasure it in unimaginable ways."

Sunud na naglandas ang palad nito sa magkabilang braso niya kasunod ang pag-angat ng bibig nito sa panga niya, pataas sa ilalim ng tenga niya. Hindi na alam ni Sammie kung paano pa ang huminga. She was burning under his touch and kiss.

"I once had a taste of purity, exactly like this beautiful body of yours. It was heaven, Sammie. She was heaven."

She? Even with her eyes closed, Sammie could hear the despair and longing in his voice. He really loves her. And he would fuck her with another woman in his mind. Her heart suddenly compressed with the thought of him kissing, touching, and using her body while his heart shouted a name not hers.

"Do you know that a demon could bring you to the gates of heaven? And do you know that an angel could bestow you the pits of hell?"

Natigilan siya. What does he mean by that?

"She was my heaven and my hell."

Tila umihip na hangin na naglaho ang init ng katawan nitong bumalot sa kanya. Napalitan iyon ng telang pumatong sa hubad niyang katawan. Pagmulat niya ng mata ay nakahakbang na si Night patungong pintuan at suot-suot na niya ang jacket nito.

"I'll send the money to your bank account. Expect it tomorrow."

Ito ang huling sinabi ng binata bago walang sulyap na lumabas ng silid. Saka lang nagawang huminga nang maayos ni Sammie. Tuluyang bumuhos ang bagyong luha sa mga mata niya. Nanatili siyang tulala ng ilang segundo bago dahan-dahang umupo, bumaluktot at tahimik na humagulgol.

avataravatar
Next chapter