webnovel

อักขระนิรันดร์กาล

Author: Nai2305
Fantasy
Ongoing · 25.5K Views
  • 29 Chs
    Content
  • ratings
  • NO.200+
    SUPPORT
Synopsis

หนึ่งดาบแยกจักรวาลเป็นสองส่วน พระเจ้าผู้โกรธเกรี้ยวสังหารสิ่งมีชีวิตนับล้านภายในหนึ่งการโจมตี ความโกรธและความเศร้า ทั้งสองสิ่งผสมอยู่ในจิตใจ ไม่นานหลังจากนั้นความรู้สึกว่างเปล่าก็กลืนกินสองความรู้สึก --- เป็นเรื่องราวของชายคนหนึ่ง เขาได้รับโชคลาภที่ยิ่งใหญ่ และเริ่มต้นเดินบนเส้นทางของผู้แข็งแกร่ง เรื่องราวนี้คือสิ่งต่างๆที่เขาได้พบเจอระหว่างเส้นทาง สุดท้ายแล้วในตอนจบ เขาที่ผ่านเหตุการณ์มามากมายจะมีสภาพเป็นเช่นไร?

Chapter 1บทที่ 1 ยามเช้าในฤดูหนาว

ยามเช้าในฤดูหนาว ณ หมู่บ้านชนบทแสนห่างไกล

"อือ~" สายฝนส่งเสียงแปลกๆที่แสดงถึงความสุขและความสบายของเขาออกมา เขาบิดขี้เกียจเล็กน้อยก่อนลุกจากเตียง

ฟิ้ว~

หน้าต่างถูกเปิดออก สายลมเย็นๆของฤดูหนาวพัดผ่านร่างสายฝนเข้ามาภายในห้องนอน เขายืนรับลมอยู่เงียบๆ เป็นโอกาสที่หายากนัก ในฤดูหนาวของประเทศไทยมีเพียงวันสองวันเท่านั้นที่อากาศจะหนาว

นับวันประเทศไทยอากาศยิ่งร้อนขึ้นเรื่อยๆซึ่งนั่นทำให้สายฝนไม่ค่อยแฮปปี้เท่าไหร่ เมื่อวานอากาศไม่ได้เย็นเหมือนวันนี้ ไม่สิ มันไม่มีความเย็นเลยแม้แต่น้อย เขาไปซื้อไอศกรีมแท่งจากร้านค้าในหมู่บ้าน เชื่อไหมว่าไม่กี่นาทีต่อมาไอศกรีมละลายกลายเป็นนํ้าหมดเลย เรื่องนี้ทำให้สายฝนสิ้นหวังและหดหู่ใจ เขาซื้อมายังไม่ทันกินหมดก็ละลายเป็นนํ้าซะแล้ว หากวันข้างหน้าอากาศยังเป็นแบบนี้ต่อไปเขาคงไม่กลายเป็นเนื้อย่างหรอกนะ

'หวังว่าวันพรุ่งนี้อากาศจะเย็นเหมือนวันนี้'

สายฝนคิดในใจแต่ก็ไม่ได้คาดหวังอะไรนัก ตั้งแต่เด็กเขาเคยหวังแบบนี้มาหลายครั้งหลายหนแล้วทว่ามันกลับไม่เป็นไปตามที่เขาหวังไว้ บางทีอากาศเย็นๆแบบนี้อาจมีแค่วันนี้วันเดียวก็ได้ พรุ่งนี้อาจกลับมาอากาศร้อนเหมือนเดิม

"เฮ้อ~" สายฝนถอนหายใจและเลิกคิดเรื่องนี้ไป

บางครั้งอากาศเย็นก็ไม่ดีเหมือนกัน เพราะอากาศเย็นสายฝนจึงรู้สึกไม่อยากอาบน้ำ ในหมู่บ้านห่างไกลความเจริญเช่นนี้แน่นอนว่าต้องไม่มีเครื่องทำนํ้าอุ่น

"..." คิดไปคิดมาเขาก็ตัดสินใจไม่อาบนํ้า

เขาเดินไปทางโต๊ะคอมพลางขยี้ตา สายฝนยังไม่ตื่นดีนัก เมื่อคืนเขาเล่นเกมดึกไปหน่อย และเพราะวันนี้อากาศหนาวทำให้เขาไม่สามารถฝืนทนนอนต่อได้แม้เขาจะใช้ผ้าห่มคลุมทั้งตัวก็ตาม ตามที่กล่าวไปวันนี้เขาจึงตื่นเช้ากว่าปกติ สรุปแล้วสายฝนได้นอนแค่5ชั่วโมงเท่านั้น

หลังมาถึงหน้าโต๊ะคอมสายฝนก็นั่งลงบนเก้าอี้ ไม่รอช้าเขารีบเปิดคอมพิวเตอร์ทันที หน้าจอสว่างขึ้น ใช้เวลาไม่นานหน้าจอเดสก์ท็อปก็ปรากฏ

[เฮ้! ฝนนายตื่นยังอะ เมื่อวานฉันพึ่งซื้อเกมใหม่มาเล่นโคตรเจ๋งเลย! ช่วงนี้มันกำลังลดราคาอยู่ ราคาเหลือแค่25บาทเท่านั้น แม้แต่คนยากจนแบบฉันยังซื้อได้เลยทำไมนายไม่ลองซื้อมาเล่นดูล่ะ]

ตามด้วยชื่อเกมและภาพต่างๆภายในเกม

ข้อความและรูปภาพเด้งขึ้นหน้าจอฉับพลัน สายฝนกดเข้าไปในไลน์เพื่ออ่านข้อความ เขาก็อปชื่อเกมลองไปค้นหาตามอินเทอร์เน็ต

เนื่องจากที่ที่เขาอยู่เป็นหมู่บ้านชนบทห่างไกลความเจริญเน็ตของสายฝนเลยช้า มันใช้เวลาค่อนข้างนานกว่าสิ่งที่เขาต้องการจะปรากฏ เขากดเข้าไปในเว็บรีวิวเกมที่พอมีชื่อเสียงอยู่บ้าง

สายฝนใช้เวลาไปกับการหาข้อมูลเกมนี้เกือบชั่วโมง ท้ายที่สุดเขาจึงตัดสินใจซื้อมัน เป็นเพราะคุณภาพของเกมอยู่ในระดับดีเยี่ยมอีกทั้งยังอยู่ในช่วงลดราคาเขาจึงไม่ลังเลที่จะกดมันลงตระกร้าและสั่งซื้อทันที

เขามองเงินที่สูญหายไปจากบัญชีแล้วรู้สึกเจ็บปวดเล็กน้อย แน่นอนว่ามันเป็นเงินจำนวนเล็กน้อยสำหรับเขาทว่าสายฝนก็ยังเจ็บปวดที่เสียเงินอยู่ดี

เงินที่เขาใช้ไม่ได้มาจากพ่อแม่แต่เป็นเงินที่เขาหามาเองจากการขายไอดีเกม ขายไอเทมในเกม แต่งนิยาย สตรีมเกม

แน่นอนสายฝนสามารถขอเงินจากพ่อแม่ของเขาได้ ครอบครัวเขาแม้ไม่ได้รวยที่สุดในประเทศทว่าก็เป็นครอบครัวที่มีเงินเยอะ แต่สายฝนไม่อยากยุ่งกับพวกเขาทั้งสองนัก เขาชื่นชอบการดูหนัง ดูเมะ อ่านนิยาย และเล่นเกมมาตั้งแต่เด็กแล้ว เรื่องนี้พ่อกับแม่เขาไม่เห็นด้วยและคอยบอกเขาเสมอว่าให้เลิกมันซะ แน่นอนสายฝนไม่มีวันยอมเลิกเด็ดขาด

นั่นทำให้ความสัมพันธ์ของสายฝนกับคนในครอบครัวไม่ดีนัก แต่ก็ไม่ถึงขั้นเกลียดชังหรือตัดความสัมพันธ์กัน

สายฝนไม่ใช่คนเรียนไม่เก่ง กลับกันเลย เขาเป็นคนที่เรียนเก่งมาก ทว่าเมื่อเรียนมหาลัยจบเขาเอาแต่อยู่บ้านอย่างเดียวไม่ไปทำงาน สายฝนสามารถหางานดีๆได้อย่างง่ายดายแต่เขาเลือกที่จะไม่ทำงาน

เขาชื่นชอบที่จะอยู่คนเดียวและทำตามสิ่งที่อยากทำมากกว่า เพื่อไม่ให้ตนเองเป็นภาระของพ่อแม่สายฝนจึงเดินทางไกลมายังหมู่บ้านแห่งนี้ เป็นพื้นที่ชนบท เมื่อมาถึงเขาก็รู้สึกสดชื่นไม่เหมือนในเมือง

เป็นเวลาสองปีแล้วที่เขาอยู่อาศัยที่หมู่บ้านนี้ เขาไม่ค่อยออกนอกบ้านบ่อย ออกเฉพาะตอนกินข้าวหรือเรื่องที่จำเป็นจริงๆ กิจวัตรประจำวันก็ไม่มีอะไรมาก ตื่น อาบน้ำ เล่นเกม ดูหนังดูการ์ตูน อ่านนิยาย กินข้าว และนอน เพียงแค่นี้จริงๆ

กลับมาที่เวลานี้หลังซื้อเกมใหม่สำเร็จ สายฝนไม่รอช้ากดเริ่มเกมอย่างรวดเร็ว เขาหันไปเห็นเวลาตรงมุมหน้าจอแล้วตัดสินใจอะไรบางอย่างได้ /31_1_2564/ วันนี้เป็นวันอาทิตย์!

หลังการค้นหาข้อมูลเกมสายฝนรู้ว่าเกมนี้สามารถเล่นกับผู้เล่นอื่นได้เขาจึงทักไลน์ไปหาเพชรเพื่อนของเขาที่แนะนำเกมนี้มา

/เคๆ/ ตอบสั้นๆจากนั้นก็โทรมาด้วยดิสคอส

"ฝนฉันไม่ได้เล่นเกมกับนายมานานเท่าไหร่แล้วนะ?" เพชรพูดออกมา ดูเหมือนเขากำลังระลึกถึงความหลัง

"น่าจะสองปีแล้วมั้ง?" สายฝนตอบ เขาจำได้ว่าตั้งแต่จบมหาลัยเขาก็ไม่ได้เล่นเกมกับเพชรอีกเลย แน่นอนว่าตลอดสองปีนี้พวกเขายังติดต่อกันอยู่ เพราะพวกเขาเป็นเพื่อนกันตั้งแต่มัธยมเพียงแค่จบมหาลัยแล้วเลิกเป็นเพื่อนกันมันก็ยังไงอยู่

"น่าคิดถึงจัง ถ้ามีโอกาศครั้งที่สองฉันอยากจะใช้ชีวิตในมหาลัยให้คุ้มกว่านี้" เพชรกล่าวด้วยนํ้าเสียงเศร้า

"ฮ่าๆๆๆ นายคิดว่านายเป็นพระเอกในนิยายรึไงถึงสามารถย้อนเวลากลับไปสมัยมหาลัยได้" ได้ยินคำพูดเพชร สายฝนหัวเราะเสียงดัง

เพชรแกล้งทำเป็นพูดแบบหดหู่ "นั่นสิ! ฉันไม่ได้เป็นแบบพระเอกในนิยายซักหน่อยที่จะได้พบมหาโชคลาภที่สามารถทำให้ย้อนเวลาได้"

"เอาล่ะๆ เลิกทำเป็นหดหู่ได้แล้ว ฉันรู้ว่านายเป็นคนยังไง แค่คำพูดล้อเล่นนิดเดียวของฉันมันไม่สามารถทำให้นายหดหู่ได้หรอก"

"ก็จริง เร็วๆ มาเล่นเกมกันเหอะ" เพชรเร่งเร้า

"แป๊ปดิจะรีบไปไหน ฉันจะไลฟ์สตรีมเกมนี้" สายฝนบอก

"หึหึ ดูเหมือนวันนี้ฉันจะโชคดีได้เล่นเกมกับคนดัง"

สายฝนกล่าวอย่างรำคาญ "คนดังบ้าอะไรล่ะ! ยอดผู้ติดตามฉันมีไม่กี่หมื่นเอง แล้วนายก็เลิกทำตัวแบบนี้ได้แล้วมันน่ารำคาญ!"

"แม้ผู้ติดตามไม่กี่หมื่นของนายจะไม่ได้เยอะแยะอะไรทว่านายก็ถือว่ามีชื่อเสียงพอตัว เพื่อนนายนี่โคตรเจ๋งเลย! ฉันเคยไลฟ์สตรีมดูแล้วตั้งหลายครั้งผู้ติดตามยังมีไม่ถึงร้อยคนเลย"

"นั่นเพราะนายไม่เก่งเหมือนฉันไง" สายฝนยกยอตัวเอง

"เออๆ นายมันทำอะไรก็เก่งไปหมดนั่นแหละ ฉันโคตรอิจฉา" แม้เพชรจะพูดแบบนั้นทว่าเขาไม่ได้รู้สึกอิจฉาสายฝนเลยสักนิด กลับกันเขารู้สึกยินดีที่ได้เป็นเพื่อนกับคนเก่งๆแบบสายฝนมากกว่า

"นายอยากให้ฉันช่วยไหม?" สายฝนถาม เพชรเป็นเพื่อนที่จริงใจต่อเขา ถ้าเพชรมีปัญหาเขาจะช่วยโดยไม่ลังเลเลย แค่ช่วยโปรโมทช่องให้ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรเขาจึงถามเพชรว่าต้องการความช่วยเหลือหรือไม่

เพชรรู้ว่าสายฝนต้องการช่วยเหลือเขาจริงๆ เขารู้สึกยินดี สำหรับสายฝนเรื่องนี้อาจเป็นเรื่องเล็กน้อยทว่าไม่ใช่กับเขา

"ได้ นายช่วยแนะนำช่องของฉันให้หน่อยนะ"

You May Also Like

ครุฑาจอมราชันย์

ครุฑาจอมราชันย์เป็นนวนิยายแนวกำลังภายในแฟนตาซีอิงประวัติศาสตร์ไทยในช่วง พ.ศ.2470 คาบเกี่ยวไปถึงห้วงเวลาของสงครามโลกครั้งที่สอง โดยเนื้อเรื่องจะเล่าถึงตัวเอกที่มีชื่อว่าธีรพล ชายชาวไทยเชื้อสายจีนผู้ได้รับอัตลักษณ์พลังสถิตรูปพญาครุฑนามว่าสุบรรณมาตั้งแต่กำเนิด ในวัยเด็กนั้นเขาได้ถูกไล่ล่าโดยกลุ่มองค์กรลึกลับซึ่งแท้ที่จริงแล้วก็คือ พรรคภูติราชันย์ ซึ่งแต่เดิมเคยเป็นพรรคผู้ร่วมก่อตั้งของภาคีซันเหอหรือที่ชาวไทยรู้จักกันในนามว่าอั้งยี่ที่ดำรงอยู่คู่กับสังคมไทยมากว่าหนึ่งร้อยสิบแปดปี แต่ด้วยความคิดจะตั้งตนเป็นเจ้าในแผ่นดินสยามจึงได้ถูกพรรคบัวมารมรกต หรืออีกหนึ่งพรรคก่อตั้งตลบหลังให้ความร่วมมืออย่างลับๆกับทางการ จนเป็นผลให้พรรคภูติราชันย์ถูกกวาดล้างไปจากแผ่นดินสยามในช่วงสมัยรัชกาลที่ 5 แต่ในเวลาต่อมา แม้ทางภาคีซันเหอจะคาดคิดว่าพรรคภูติราชันย์ได้หายสาบสูญไปสิ้นแล้วก็ตาม แต่เมฆผู้เป็นบิดาของธีรพลก็ได้ไปค้นพบหลักฐานของการดำรงอยู่ของพรรคภูติราชันย์เข้า จนส่งผลให้ทั้งตัวเขารวมไปถึงลี่ผู้เป็นภรรยาและธีรพลในวัยสี่ขวบถูกติดตามฆ่า จนในที่สุดเมฆและลี่ก็ถูกหนึ่งในขุนพลของอีกฝ่ายสังหารลง แต่สำหรับธีรพลที่ได้รับความช่วยเหลือจากทองใบเกลอคนสนิทของเมฆไว้นั้นก็สามารถหลบหนีมาใช้ชีวิตอย่างสงบได้ที่เวียงพิงค์ อีกกว่าสิบห้าปีถัดมา ธีรพลในวัยฉกรรจ์ที่ได้รับการฝึกฝนมวยไทยอย่างหนักจากทองใบก็ต้องพบกับเรื่องราวที่ทำให้เขาได้รู้จักกับพลังงานชีวิต พลังงานธาตุ และอัตลักษณ์พลัง จนนำไปสู่การค้นพบสุบรรณในที่สุดซึ่งก็ทำให้เขาได้พัฒนาฝีมือขึ้นตามลำดับขั้น ด้วยโชคชะตาที่ทำให้ชีวิตเขาต้องเข้าไปผัวพันกับภาคีซันเหอ องค์กรใต้ดินที่มีอิทธิพลสูงสุดในสยามประเทศ ธีรพลก็จึงได้เข้าไปอยู่ท่ามกลางการแข่งขันทางการค้าที่ผิดกฎหมาย และต้องต่อสู้กรุยทางเพื่อสร้างพรรคของตนให้มีอิทธิพลอำนาจสูงขึ้นในภาคีและตามล่าหาผู้ที่อยู่เบื้องหลังเหตุการณ์การสังหารครอบครัวของเขา ในขณะเดียวกันเขาก็ได้เข้าไปข้องเกี่ยวกับชะตากรรมของชีวิตผู้คนในพิภพสหัสดาราที่ซึ่งเป็นโลกคู่ขนานต่างมิติกับโลกมนุษย์ ที่ความโกลาหลได้บังเกิดขึ้นทั่วทุกแห่งหนอันสืบเนื่องมาจากพระราชาองค์ปัจจุบันได้สิ้นพระชนม์ลง จึงทำให้บรรดาเผ่ามนุษย์ที่เคยสมัครสมานสามัคคีกันได้แปรเปลี่ยนกลับกลายเป็นแสวงหาอำนาจต้องการตั้งตนเป็นใหญ่ และที่สำคัญที่สุดเผ่าพันธุ์อสูรที่เคยถูกสยบอยู่กว่าสองพันปีก็ได้โอกาสอันดีเริ่มเคลื่อนไหวรุกรานอาณาจักรต่างๆอีกครึ่ง แต่ด้วยความช่วยเหลือจากผู้ที่ยังจงรักภักดีต่อราชวงศ์ทิตยะ ก็ทำให้ธีรพลได้พบกับแม่ทัพใหญ่อัศวเมธ ซึ่งในเวลาต่อมาก็ได้อ้อนวอนขอให้เขาช่วยเหลือตามหาองค์ชายราวินทร์ที่หายสาบสูญไปจากพิภพสหัสดารา ซึ่งในท้ายที่สุดแล้วหลังจากธีรพลออกค้นหาอยู่ภายในโลกมนุษย์ได้สักระยะหนึ่งก็ได้พบกับองค์ชายราวินทร์และช่วยกันกำจัดพรรคภูติล้างวิญญาณซึ่งมีตัวการใหญ่ก็คือจอมเวทย์บุศัยยะ ผู้ที่แฝงตัวเข้ามายังโลกมนุษย์เพื่อเก็บเกี่ยวพลังงานธาตุจากอัตลักษณ์พลัง และที่สำคัญก็คือจอมเวทย์ผู้นี้เองเป็นผู้ที่สั่งการฆ่าครอบครัวของเขา เมื่อไม่มีจอมเวทย์บุศัยยะคอยบงการ พรรคภูติราชันย์จากที่จะสามารถล้มล้างภาคีซันเหอซึ่งเป็นศัตรูสำคัญลงได้และกำลังจะดำเนินแผนการยึดครองสยามประเทศ ก็ได้ถูกธีรพลซึ่งในขณะนั้นได้ขึ้นเป็นผู้นำภาคีพลิกสถานการณ์เข้าจัดการจนสามารถล้มจอมราชันย์ของพรรคลงได้ และทำลายแผนการอันชั่วร้ายของพรรคภูติราชันย์ทั้งหมด จากนั้นธีรพลก็ได้กลับไปยังพิภพสหัสดาราเพื่อช่วยเหลือองค์ชายราวินทร์ รวบรวมคนจากเผ่ามนุษย์ เผ่าปักษา เผ่านาคาและเผ่าสัตว์เทพเข้าต่อกรกับเผ่าอสูรที่จอมเวทย์บุศัยยะบงการอยู่ เพื่อขัดขวางการปลุกชีพจอมมารรามสูรที่เคยอาละวาดเมื่อราวสองพันปีก่อนลง ซึ่งด้วยพันธมิตรที่แข็งแกร่งและความเก่งกาจของธีรพลที่มีอัตลักษณ์พลังสถิตอยู่ด้วยกันถึงห้าตน ก็ทำให้เขาสามารถสังหารจอมเวทย์บุศัยยะผู้เป็นตัวการพรากชีวิตของบิดามารดาเขาลงได้และสามารถช่วยเหลือพิภพสหัสดาราไว้ได้ในที่สุด

Thanakorn_Pinchai · Fantasy
Not enough ratings
23 Chs

ดวงจิตนิตนิรันทร์

' อัล ' ชายหนุ่มผู้มีดวงจิตเก่าเป็นเทพเมื่อครั้นหนึ่งเคยเป็นถึงหนึ่งในเทพที่แข็งแกร่งที่สุดของเมืองชั้นบนเหล่าชาวสรรค์ บัดนี้ตัวเขามาเกิดใหม่ในร่างมนุษย์แต่ยังคงความทรงจำเก่าที่บางส่วนได้สูญหายไป(?) แต่นั่นไม่ได้ส่งผลกระทบต่อการใช้ชีวิตของเขาในฐานะมนุษย์ออกจะใช้ชีวิตสุขสบายด้วยซ้ำไป แต่แล้วจนรอดก็มีเรื่องให้เขาต้องกลับไปพัวพันกับเหล่าบุคคลในอดีตที่ไม่ใช่มนุษย์อีกครั้ง ก่อให้เกิดเรื่องราววุ่นวายมากมาย รวมถึงราชาแห่งเหล่าภูต ว่ากันว่าแสนจะอำมหิต และน่ากลัวเป็นที่สุด แต่ดันมารู้ความจริงเข้าว่า ' อัล ' ไม่ใช่มนุษย์ที่ไร้พลังธรรมดาทั่วไป

DaoistcVOlxi · Fantasy
Not enough ratings
1 Chs

รักข้ามภพ

         ~ รักข้ามภพ ~            จุดกำเนิดรักข้ามภพ               "อารัมภาบท"                  ".. ฟ้า!!...ได้โปรดเถิดฟ้า...ได้โปรดคืนนางกลับมาให้ข้าอีกสักครั้งเถิด...!!! "    .. ข้าคงมีชีวิตอยู่ต่อไปไม่ได้ ถ้าไม่มีนาง..    งานธรรม!!..งานฟ้า!!..ข้าทำ!!..ข้าช่วยทุกอย่าง...แต่..สิ่งเดียว!!..ที่ข้าขอท่าน...!!  ช่วยข้ามิได้เชียวหรือ!!..   ..ฟ้า.. ได้โปรด...!!.     อย่าแกล้งรักของข้าอีกเลย.......  กว่าเราทั้งสองจะผ่านอุปสรรค ขัดขวางความรักต่างๆของเรา จนได้มาอยู่ครองคู่กัน...!!  ท่านรู้ไหม!! ว่า...ข้ารอวันนี้มานานเท่าไร..?!! ข้าต้องทนทุกข์ทรมานกายใจเพียงเท่าใด!!   ที่รักแต่พูดไม่ได้!!..ที่รักแต่โดนกรีดกันปิดกั้นทางใจ!!  ฟ้า...ได้โปรดเถิด.....!!   "หากว่าปาฏิหาริย์แห่งรักของเราทั้งสองมีจริง...ได้โปรดเถิดฟ้า...โปรดทำให้ยอดดวงใจของข้า!!...ให้นางฟื้นคืนกลับมาด้วยเถิด....พระพรหมเจ้าข้า...!! "    ********************************  *** พูดจบ....นาคราชหนุ่มก็ก้มลงไป ทำการจุมพิต ที่ริมฝีปากของนางผู้เป็นที่รัก ยอดรักยอดดวงใจ พร้อมกับตั้งจิตอธิฐานถอดถอนดวงใจนาคราชของตน ออกจากกายตัวคายให้นางไป  โดยไม่ได้คำนึงถึงชีวิตของตนเองเลย...     แสงสว่างจ้าจากดวงแก้วสีแดงเลือดนก  แลดูทรงพลังเข้มขลัง พร้อมกับฉายฉัพพรรณรัศมีสีรุ้งทองทอแสงระยิบระยับล้อมรอบเปล่งประกายออกมาจากดวงแก้วหัวใจนาคราช  ที่ค่อยๆเคลื่อนออกมาและกำลังจะถูกถ่ายทอดไปยังอีกร่างหนึ่งนั้น...     เวลาผ่านไปไม่นานนัก  ร่างกายของหญิงสาวที่ท่อนบนเป็นคนและท่อนล่างมีหางเหมือนงูนั้น..     ร่างก็ค่อยๆเริ่มเปลี่ยนสีกลับคืน มาจากร่างที่ซีดเผือดไปก่อนหน้านี้ แล้ว หางก็ค่อยๆหดหายไปกลายเป็นขาคนแทน ร่างของหญิงสาวที่ถูกจุมพิตอยู่นั้นก็...ค่อยๆขยับและรู้สึกตัวช้าๆนางลืมตาขึ้นโพลง..!! ก็ชักสีหน้าตกใจนิดๆ...!!      แต่ภายในจิตใจของนางกลับสะอื้นร้องไห้ เหมือนจะอ้อนวอนด้วยความดีใจ...     ที่ได้เห็นหน้า"ผู้เป็นพระสวามีสุดที่รัก"   ทั้งสองยังคงจูบจุมพิตกันอยู่เยี่ยงนั้น...     แล้วใช้สื่อจิตคุยกันแทนคำพูดออกเสียง...!!      น้องหญิงของพี่ น้องหญิงแม่ยอด ดวงใจของพี่ยา..เจ้ารู้ไหม พี่นี้ใจแทบจะขาดตาย เมื่อพี่กลับมา...มองเห็นเจ้านอนอยู่ในสภาพนี้  ทำไมเจ้าชั่งใจร้ายเสียยิ่งนัก..!    ไม่รักษาดูแลตัวเองให้ดีๆรอพี่กลับมาเล่า..!  เจ้ารู้ไหมทุกคืนวันที่พี่นี้นั้นออกรบ...ช่วยปกป้องเทวสถานจากการบุกรุกทำลายของเหล่าพญาครุฑเกเรนั่น.......!!    ใจข้านี้มีแต่เจ้าเป็นแรงใจข้าคิดถึงเจ้าเสมอทุกทิวาราตรี รอคอยให้การศึกจบสงบลง แล้วข้าจะได้กลับมาครองคู่อยู่กับเจ้าพร้อมหน้าพร้อมตาครอบครัวใน"วังทิพย์อินทร์แปลง" วังนาคินทร์แห่งนี้.....     พูดไปทั้งสองก็สะอื้นไปปากก็ยังจูบจุมพิตคาบดวงแก้วอยู่ในปากคนละครึ่งอยู่อย่างนั้น......      เหตุเพราะว่า..หากมอบให้ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง อีกหนึ่งก็อาจจะตายได้ ทั้งสองจึงต่างกอดกันแน่นด้วยความรัก ความคิดถึงคนึงหา จุมพิตกันผสานสายใยรักสุดซึ้ง ลึกลงกลางดวงใจ แต่น้ำตาของทั้งคู่อาบสองแก้มไหลเป็นสายธารไม่ขาดสาย....''สุดอาลัยในรักที่ปักทรวง"   ******************************** *** ตำนานรักข้ามภพของนาคาหนุ่มผู้มีความรักมั่นคงต่อนางอันเป็นที่รักและนางอันเป็นที่รักผู้เฝ้าคอยติดตามมาทุกภพชาติ ****   ไว้ติดตามเรื่องราวกันต่อไปนะครับกับนิยายชุด          " รักข้ามภพ " ผู้แต่ง...รัตนบดี...

Thap_Thevapat · Fantasy
Not enough ratings
22 Chs
Table of Contents
Volume 0 :Auxiliary Volume
Volume 1