บทที่ 447 คาหนังคาเขา
บทที่ 447 คาหนังคาเขา
ไท่จื่อเฟยสีหน้าพลันเปลี่ยน “เจ้าจะทำอะไรน่ะ”
หนิงอ๋องสายตาเป็นประกายโหดเหี้ยมพลางเอ่ย “เขารู้เรื่องของเราแล้ว หากเขาพูดเรื่องนี้ออกไป เจ้าย่อมรู้ผลของมันดี!”
ไท่จื่อเฟยย่อมรู้ดี...
นางไม่ได้แต่งเข้าราชวงศ์วันแรกเสียหน่อย กฎธรรมเนียมราชวงศ์นางท่องจนขึ้นใจ คุ้นหูจนละเอียดนานแล้ว
ราชวงศ์คบชู้สู่ชายเป็นโทษมหันต์ หากเบาหน่อยก็กักบริเวณ หากสถานหนักก็ริบตำแหน่งคืน กลายเป็นสามัญชนธรรมดา หากฮ่องเต้กริ้วขึ้นมาหน่อยก็จะสั่งประหารเข้าให้ก็ใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้!
ทว่า...
ไท่จื่อเฟยมองไท่จื่อที่ถูกหนิงอ๋องเหวี่ยงลงพื้นจนสลบไป สีหน้าปรากฏความลังเลขึ้นทันที
หนิงอ๋องตวาด “เจ้ามัวลังเลอะไรอยู่! เจ้าคงไม่ได้กำลังพนันว่าไท่จื่อจะมีความจริงใจต่อเจ้ากี่ส่วนหรอกกระมัง เมื่อก่อนเขาให้อภัยเจ้าอย่างไร้ขอบเขตอย่างไรที่ทำให้เจ้าเข้าใจผิดคิดว่าเจ้าทำเรื่องหักหลังเขาพรรค์นี้แล้วเขาก็ยังจะให้อภัยเจ้าเหมือนเก่า”
ถูกต้อง ไท่จื่อเฟยคิดเช่นนี้จริงๆ
เมื่อคนคนหนึ่งใจกว้างไม่ถือโทษตนจนไร้ที่สิ้นสุด ก็จะเกิดความเข้าใจผิดขึ้นมา เหมือนว่าตัวเองทำอะไรก็จะได้รับการอภัยหมด
Locked Chapter
Support your favorite authors and translators in webnovel.com