บทที่ 350 ลูกพี่จิ้งคง
ท่านเหล่าโหวพูดจริงทำจริง เร่งวางแผนการของตัวเองในทันที
กู้เจียวยังไม่รู้ว่าบ่อน้ำที่ตัวเองกับกู้เหยี่ยนกวนนั้นคือน้ำโคลน นางบอกลาท่านเหล่าโหวแล้วกลับไปยังโรงหมอ ถอดหน้ากากออก เปลี่ยนเสื้อผ้าผืนใหม่ แล้วไปรับเสี่ยวจิ้งคงที่กั๋วจื่อเจียน
เพราะรู้ว่ากู้เจียวจะมารับตนเองหลังเลิกเรียน เสี่ยวจิ้งจึงอารมณ์ดีเป็นพิเศษ แม้แต่ตอนเรียนก็ตั้งใจเรียนกว่าเดิม ตลอดทั้งวันไม่เถียงกับอาจารย์ซุนเลย
วันนี้เป็นวันที่สบายที่สุดในรอบปีของอาจารย์ซุนก็ว่าได้ รู้สึกว่าเส้นผมของชายวัยกลางคนไม่ได้ได้บางเหมือนแต่ก่อนแล้ว
“ไปเล่นที่เรือนข้ากัน” สวีโจวโจวที่เดินออกมาจากห้องเรียนพูดกับเสี่ยวจิ้งคง
เสี่ยวจิ้งคงส่ายหน้าอย่างเย็นชา “วันนี้ไม่ไป ข้าจะกลับบ้านกับเจียวเจียว”
สวีโจวโจวครุ่นคิด “ก็ได้ เช่นนั้นวันพรุ่งนี้เล่า”
เสี่ยวจิ้งคงส่ายหน้าเหมือนเดิม “พรุ่งนี้ก็ไม่ไป พรุ่งนี้ข้าจะกลับบ้านกับเจียวเจียว”
หลายวันมานี้ที่พี่เขยนิสัยเสียไม่อยู่ เจียวเจียวก็จะมารับเขากลับบ้านทุกวัน แค่คิดถึงก็มีความสุขแล้ว
เสี่ยวจิ้งคงโคลงศีรษะน้อยไปมา เดินออกไปอย่างแจ่มใสไม่มีใครเกิน
Support your favorite authors and translators in webnovel.com