บทที่ 316 รุมรักเจียวเจียว (1)

บทที่ 316 รุมรักเจียวเจียว (1)

ตอนกลางคืนเซียวลิ่วหลังนอนหลับไม่สนิท วันรุ่งขึ้นจึงตื่นสายกว่าเดิมหนึ่งเค่อ

เพียงแค่หนึ่งเค่อเท่านั้นก็ถูกฟ้องว่ากู้เจียวออกจากบ้านไปแล้ว

กู้เจียวไปเยี่ยมท่านย่า

เหมือนกับฮ่องเต้ที่เห็นจวงไทเฮาประชวรก็นึกถึงจิ้งไท่เฟยขึ้นมาว่าจะร่างกายแข็งแรงดีหรือไม่ กู้เจียวเห็นจิ้งไท่เฟยประชวรก็นึกถึงท่านย่าที่เฝ้าฮ่องเต้อยู่ทั้งคืนขึ้นมา ท่านย่าอายุมากแล้ว ไม่หลับไม่นอนทั้งคืนเป็นการทำร้ายร่างกายขนาดหนัก

ในตัวกู้เจียวไม่ได้มีเพียงป้ายหยกของจวงไทเฮาเท่านั้น ยังมีป้ายหยกที่ฮ่องเต้พระราชทานให้ด้วย นางคว้าป้ายออกมา ทำเอาองครักษ์นอกประตูวังตกตะลึงยกใหญ่

ไม่สิ

คราก่อนๆ เจ้าถือแค่ป้ายของตำหนักเหรินโซ่วมิใช่หรือไร

เหตุใดวันนี้จึงเปลี่ยนเป็นคนของตำหนักชิงหวาไปแล้วเล่า

“ไม่ถูกหรือ” กู้เจียวพลิกๆ ดู แล้วหยิบอีกแผ่นออกมาแทน

องครักษ์รับมาดูแล้วแทบจะเป็นลมไป

นี่มันป้ายของฮ่องเต้พระองค์ก่อน!

เอ่อ เหมือนว่าแผ่นนั้นท่านปู่จะเป็นคนให้นางมานะ

กู้เจียวล้วงกระเป๋าอีกหน เหมือนจะยังมีอีกนะ