บทที่ 316 รุมรักเจียวเจียว (2)

บทที่ 316 รุมรักเจียวเจียว (2)

แม่นาง เจ้าก็ช่างไร้เดียงสานัก เจ้ารู้หรือไม่ว่าทั้งสองคนคือใคร คนหนึ่งเป็นถึงกษัตริย์แห่งแคว้นเจา อีกคนเป็นเจ้าไร้มงกุฎมีอำนาจล้นราชสำนัก ทั้งสองคนจะมาเป่ายิงฉุบให้เจ้ารึ

เฮอะๆ !

ครู่ต่อมาทุกคนต่างถูกตบหน้ากันฉาดใหญ่

เพราะผู้เป็นใหญ่สูงสุดแห่งแคว้นเจาสองคนถลกแขนเสื้อขึ้นเป่ายิงฉุบกันในสวนหลวงขึ้นมาจริงๆ

ผลลัพธ์ไม่ต้องพูดถึง

จวงไทเฮาชนะขาดลอย

ฮ่องเต้กัดฟัน “สะ สะ สามตา ชนะสองในสามตา!”

ฮ่องเต้กัดฟันตรัสอีกหน “หะ หะ ห้าตา ชนะสามในห้า!”

จวงไทเฮาใช้สายตาห่วงใยต่อผู้พิการทางสมองมองพระองค์ “ข้าชนะเจ้าติดต่อกันมาสามตาแล้วนะ”

ฮ่องเต้ที่โดนธนูนับหมื่นดอกปักดวงใจ “...”

เทพพนันอันดับหนึ่งแห่งตรอกปี้สุ่ยไม่ได้มาเล่นๆ เล่ห์เหลี่ยมเล็กๆ อย่างการเป่ายิงฉุบน่ะจวงไทเฮาไม่เคยแพ้เลยสักครา

“เหอะ!” จวงไทเฮาพากู้เจียวกลับตำหนักเหรินโซ่วอย่างองอาจ

มุมปากฮ่องเต้กระตุกยิกๆ อย่างแรง

“แค่ก!” หนิงอ๋องกระแอมในลำคอ ก่อนเอ่ยถาม “เสด็จพ่อ แม่นางกู้นั่นเป็น...”