บทที่ 313 โดนลอบสังหาร

บทที่ 313 โดนลอบสังหาร

เพราะอากาศร้อนอบอ้าว คุณหนูจำนวนไม่น้อยในสำนักบัณฑิตสตรีจึงเป็นไข้แดดติดต่อกันหลายวัน กู้เจียวจึงยุ่งเสียจนเท้าไม่ติดพื้น ไม่ได้เข้าวังไปเยี่ยมท่านย่ามาหลายวันแล้ว จึงยังไม่รู้เรื่องที่ท่านย่าล้มป่วย

“...ใช่ ไม่ต้องกินยา ดื่มน้ำแช่อวี๋ซิงเฉ่าก็พอ ผักคาวทองน่ะ ที่บ้านมีหรือไม่ หากไม่มีล่ะก็ไปเอากับเด็กจ่ายยา” กู้เจียวตรวจให้คุณหนูคนหนึ่งเสร็จก็จดบันทึก “คนต่อไป”

ประตูถูกผลักเปิด ผู้มาใหม่กลับเป็นรุ่ยอ๋องเฟยที่ไม่ได้พบมาหลายวัน

รุ่ยอ๋องเฟยครานี้ไม่ได้แซงแถว นางต่อแถวแต่โดยดีอยู่เกือบครึ่งชั่วยาม เป็นเรื่องยากสำหรับนางที่ตั้งครรภ์ได้ห้าเดือนแล้ว

“เจ้ามาได้อย่างไร” กู้เจียวให้นางนั่งลง

รุ่ยอ๋องเฟยสีหน้าแดงระเรื่อเหมือนอย่างเคย ลักษณะครรภ์ครานี้ดูดีไม่น้อย เพียงแต่ดวงตาของนางค่อนข้างบวมแดง เหมือนเพิ่งจะร้องไห้มา

“ไม่สบายตรงไหนรึ ข้าขอดูหน่อย” กู้เจียวพยักหน้าให้นางยื่นแขนมา

รุ่ยอ๋องเฟยส่ายหน้า “ไม่ใช่ข้าหรอก จิ้งไท่เฟยต่างหาก เมื่อวานข้าไปหานาง นางแย่อีกแล้ว...”

รุ่ยอ๋องเฟยเอ่ยพลางน้ำตาพรั่งพรูออกมา