บทที่ 190 จบสิ้น
ปากแผลทั้งลึกทั้งกว้าง มิหนำซ้ำเดิมทีกริชก็ไม่สะอาดอยู่แล้ว กู้เจียวต้องทำความสะอาดบาดแผลให้สะอาด ก่อนจะเปิดผิวหนังและเนื้อออก
ภาพนั้นมันช่างติดตายากจะลืมเลือนนัก!
เพราะบาดแผลใกล้หัวใจเกินไป ไม่รู้ว่าเพราะภาพลวงตาของตัวเองหรือไม่ กู้เฉิงเฟิงจึงได้แต่รู้สึกเหมือนว่าเห็นหัวใจดวงนั้นของน้องชายกำลังเต้นตึกตัก
กู้เฉิงเฟิงมือเท้าเย็นเฉียบไปหมด!
จากนั้นกู้เจียวก็เริ่มเย็บแผลทีละฝีเข็ม
กู้เฉิงเฟิงนอนอยู่บนเก้าอี้หวายอย่างไร้เรี่ยวแรง เหมือนลูกแกะที่รอโดนเชือด เขาอยากหลับตาลงแต่ก็รู้สึกว่าทำเช่นนี้มันขี้ขลาดมากนัก!
เขาเห็นเนื้อหนังถูกเข็มและด้ายดึงรั้งขึ้น เขาได้ยินเสียงเหนียวหนืด ทั่วทั้งร่างเขาก็แย่ขึ้นมาแล้ว!
ยามมองกู้เจียวที่มีสีหน้าสงบนิ่ง คนที่ไม่รู้คงจะคิดว่านางกำลังเย็บผ้าเย็บผ่อนอยู่!
พอกู้เจียวเย็บเข็มสุดท้ายเสร็จ กู้เฉิงเฟิงก็เป็นลมไปเรียบร้อย
เห็นทีในวันหน้าอันแสนยาวไกลต่อไปนี้ เขาคงจะกินได้แค่มังสวิรัติเท่านั้นแล้วละ
กู้เจียวเดินออกจากห้องไป
Support your favorite authors and translators in webnovel.com