453 คิดมากเกินไป
บทที่ 453 คิดมากเกินไป
“นี่เป็นชาผลไม้ที่เข้ามาใหม่”
“นี่เป็นขนมเกาลัดที่เพิ่งทำเสร็จใหม่ๆ”
“เจ้าลองอันนี้ดูสิ...”
ภายในตำหนักชิ่งอ๋องที่เงียบงันมาโดยตลอด เสียงฝีเท้าของขันทีและนางกำนัลเดินสวนกันอย่างรีบร้อน ในมือถือถ้วยจานใบเล็กเข้าออกกันขวักไขว่
บนโต๊ะเบื้องหน้าเฉิงเจียวเหนียงของว่างละลานตา
จิ้นอันจวิ้นอ๋องกลับยังคงพูดไม่หยุด
เฉิงเจียวเหนียงกลับมิได้เอ่ยคำใดออกมา ไม่ว่ามีสิ่งใดวางอยู่ นางล้วนชิมอย่างตั้งอกตั้งใจทั้งหมด
“กินไม่หมดก็อย่าฝืนนะ” จิ้นอันจวิ้นอ๋องยิ้มเอ่ย
เฉิงเจียวเหนียงพยักหน้า
“ชอบอันไหนก็ให้คนห่อกลับไปด้วยเสีย” จิ้นอันจวิ้นอ๋องเอ่ยอย่างมีความสุขขึ้นอีกครั้ง
เฉิงเจียวเหนียงพยักหน้าอีกหน ยกมือขึ้นชี้ไปบนโต๊ะโดยไม่เกรงใจ
“อันนี้ อันนี้ แล้วก็อันนี้เพคะ” นางบอก
นางกำนัลและขันทีที่อยู่ด้านข้างต่างสบตากัน ปิดบังความตกใจไว้ไม่มิด
แม่นางน้อยผู้นี้...ไม่เกรงอกเกรงใจจริงๆ ด้วย
จิ้นอันจวิ้นอ๋องเรียกนางกำนัลให้รีบมาเอาไปห่ออย่างปลื้มปริ่ม แล้วเอ่ยถามซ้ำอีกรอบว่าชิ่งอ๋องตื่นหรือยัง
ขันทีทั้งสองรีบออกไปดู
“ฝ่าบาทพบเจอคนมาทั้งปีก็ไม่เคยพูดเยอะถึงเพียงนี้กระมัง”
Locked Chapter
Support your favorite authors and translators in webnovel.com