ส่วนที่ 7 ตอนที่ 16

ตอนที่ 16 ฮ่องเต้ที่ยังหนุ่ม

ถังซานสือลิ่วเดินเข้ามาในตำหนัก ก่อนตะโกนใส่เฉินฉางเซิงว่า “คำพูดนี้หมายความว่าเยี่ยงไร”

เฉินฉางเซิง “ความหมายตรงตามตัวอักษร”

ถังซานสือลิ่วงง ก่อนเอ่ยถาม “ทำไมเล่า”

เฉินฉางเซิงเอ่ย “จู่ๆ ข้าก็นึกขึ้นได้ บางทีความคิดของเขาอาจจะถูกต้องก็ได้”

ถังซานสือลิ่วโบกมืออย่างแรง ก่อนเอ่ย “ก่อนหน้าที่พวกเขาเคยคุยเรื่องนี้ที่ริมทะเลสาบ ความเป็นหนุ่มสาวก็คือความถูกต้อง

เฉินฉางเซิงเอ่ยอย่างจริงจัง “คำกล่าวนี้เดิมทีก็ไม่ถูกต้อง”

ถังซานสือลิ่วเอ่ยด้วยโทสะ “หรือว่าคำที่เจ้าเอ่ยเหล่านั้นมันถูกต้อง”

เฉินฉางเซิงเงียบไปครู่หนึ่งก่อนเอ่ย “ตอนนั้นข้ามีโทสะ”

ถังซานสือลิ่วเอ่ย “ดังนั้นที่เจ้าเอ่ยไปคือคำโมโหหรือ”

เฉินฉางเซิงตอบ “จะว่าอย่างนั้นก็ได้”

ถังซานสือลิ่วเอ่ย “ในเมื่อเป็นคำโมโห แน่นอนว่าสามารถไม่เอาความได้”

เฉินฉางเซิงเอ่ยขอคำแนะนำอย่างจริงจัง “เพราะเหตุใดเล่า”

ถังซานสือลิ่วตอบ “ทั้งเจ้าและข้าล้วนเป็นมนุษย์ อารมณ์โกรธก็คือการผายลม คำโมโหก็คือคำพูดผายลม คำพูดผายลมจะถือเป็นจริงได้อย่างไร”

เฉินฉางเซิงเอ่ย “ผายลมมีกลิ่น ความโกรธอาจจะไม่มีกลิ่น”