ส่วนที่ 4 บทที่ 112-2

บทที่ 112-2 ขอทัดทานแต่งตั้งฮองเฮา

หลังฉินอวี้ออกมา ไทเฮาก็กวักมือเรียกหรูอี้เข้ามาหา ก่อนที่จะตรัสเสียงทุ้มต่ำ “ไฉนข้าถึงรู้สึกว่า

ฝ่าบาทค่อนข้างผิดแปลกไปจากเดิม”

“อย่างไรหรือเพคะ” หรูอี้ไม่เข้าใจ

“แรกเริ่ม เพื่อเซี่ยอวิ๋นหลาน เซี่ยฟางหวาจึงทอดทิ้งฉินเจิงที่ได้รับบาดเจ็บ ออกจากวังไปเพื่อรักษาเซี่ยอวิ๋นหลาน เมื่อฉินเจิงออกจากวังหลวงไปวันที่สองก็เกิดหึงหวงยกใหญ่ พาลเกิดโทสะหมายจะตัดขาดความสัมพันธ์กับเซี่ยฟางหวา เซี่ยฟางหวาไปหาถึงเรือนลั่วเหมย ฉินเจิงก็ยิงธนูสามดอกใส่นางเพื่อตัดความสัมพันธ์อย่างเด็ดขาด ต่อมาเซี่ยฟางหวาทอดทิ้งฉินเจิงมิได้ ต่อให้บาดเจ็บก็ดี ยังสาบานว่าจะออกเรือนกับเขา” ไทเฮาตรัส “เรื่องพวกนี้เราต่างทราบกันดี แต่ตอนนี้ เจ้าว่าความรักที่สลักลึกลงกระดูก หรือว่าจะกลายเป็นหมอกควันในชั่วพริบตาแล้ว นางไร้เยื่อใยต่อฉินเจิงแล้วจริงหรือ ยอมทิ้งเขาเพื่อออกเรือนกับ

ฝ่าบาทแทน”