ส่วนที่ 4 บทที่ 104-1

บทที่ 104-1 หนักเกินเยียวยา

วันเดียวกันนั้นเอง พระราชโองการที่ฮ่องเต้ทรงเรียกรัชทายาทเสด็จกลับเมืองโดยด่วนก็ถูกส่งไปยังเมืองหลินอันด้วยความรวดเร็ว

กลางดึกคืนนั้น ฉินอวี้ได้รับพระราชโองการที่ฮ่องเต้ทรงเรียกตนกลับเมืองหลวง เขาซักถามผู้มาถ่ายทอดพระราชโองการ ก่อนคลุมอาภรณ์ลงจากเตียง เมื่อแต่งกายเรียบร้อยแล้วก็รีบสาวเท้าเดินไปยังเรือนของเซี่ยฟางหวา

เซี่ยฟางหวายังมิหลับ ภายในห้องจุดตะเกียงสว่าง

ฉินอวี้เดินมาถึงกลางลาน ซื่อฮว่ากับซื่อม่อได้ยินเสียงเท้าก็รีบออกไปต้อนรับ มองฉินอวี้ด้วยความแปลกใจ “ไฉนรัชทายาทถึงเสด็จมาป่านนี้ มีเรื่องด่วนหรือเพคะ”

“มีเรื่องด่วน ฟางหวาหลับหรือยัง” ฉินอวี้พยักหน้า

“คุณหนูกำลังจะเข้านอนเพคะ” ซื่อฮว่ามองไปในห้องแวบหนึ่ง ก่อนเอ่ยบอกเสียงเบา “บ่าวจะเข้าไปรายงานคุณหนูให้เพคะ”

“ดี” ฉินอวี้พยักหน้า หยุดฝีเท้ารอหน้าประตู

ซื่อฮว่าเดินมายังหน้าเตียงภายในห้องชั้นใน ก่อนเอ่ยเสียงเบา “คุณหนู รัชทายาทเสด็จมาด้วยความรีบร้อน ตรัสว่ามีเรื่องด่วนเจ้าค่ะ”