ส่วนที่ 4 บทที่ 036-1

บทที่ 36-1 สลบไม่ได้สติ

ผ่านเหตุการณ์อันตรายล่อแหลมอย่างหมอหลวงซุนถูกสังหาร วางกลไกศิลายักษ์สกัดการเดินทาง รวมถึงฝูงหมาป่าเข้าล้อม คนอื่นยังดี ทว่าหานซู่ผู้นี้แม้ดูแลกรมอาญามาหลายปี แต่ก็ไม่เคยเผชิญหน้ากับเหตุการณ์เป็นตายเท่ากันอันน่าอันตรายเช่นนี้มาก่อนจึงทนไม่ไหว เขาฟุบอยู่บนหลังม้าด้วยความอ่อนแรง

“ใต้เท้าหาน ท่านไม่เป็นไรใช่ไหม” หลี่มู่ชิงมองเขาด้วยความเป็นห่วง

หานซู่ส่ายศีรษะตอบอย่างไร้เรี่ยวแรง

“ท่านรู้สึกไม่สบายตรงไหนหรือไม่” หลี่มู่ชิงถามอีก

“ข้ายังทนไหว อีกไม่ไกลแล้ว ครั้งนี้คงไม่มีเรื่องใดแล้วกระมัง” หานซู่ตระหนกระคนสั่นเทา

“ก็ไม่แน่” หลี่มู่ชิงส่ายหน้า

“ใครกันแน่ วางแผนลอบทำร้ายต่อเนื่องเช่นนี้หมายจะสังหารพวกเราชัดๆ เมื่อครู่หากไม่ได้อวี้จั๋วไล่ฝูงหมาป่าไป เกรงว่าตอนนี้เราคงถูกฝูงหมาป่าขย้ำตายไปแล้ว ข้าอยู่มาครึ่งชีวิต ทำคดีใหญ่ในกรมอาญามาไม่น้อย ทว่าไม่เคยเจออันตรายเช่นวันนี้มาก่อน” หานซู่ที่กำลังจะยืดตัวนั่งได้ยินเช่นนั้นก็ฟุบลงกับหลังม้าใหม่อย่างหมดแรง