ส่วนที่ 3 บทที่ 101-1

บทที่ 101-1 วันมอบสินสอด

กระทั่งตอนบ่าย ฉินเจิงก็ยังไม่มาปรากฏตัวขึ้นที่จวนจงหย่งโหว

“เขากำลังทำอะไรอยู่กันแน่ ถ้าไม่อยากแต่งกับหวาเอ๋อร์ก็พอเถอะ ถือว่าจวนจงหย่งโหวไม่มีวาสนาพอจะเกี่ยวดองกับจวนอิงชินอ๋อง หวาเอ๋อร์ยิ่งไม่มีวาสนาได้ออกเรือนกับท่านอ๋องน้อยเจิง มิสู้งานสมรสครั้งนี้…” ใบหน้าชุยอวิ่นบึ้งตึงมากกว่าเก่า

“พี่ใหญ่ชุย” พระชายาอิงชินอ๋องรีบเอ่ยขัดชุยอวิ่น “วันสำคัญเช่นนี้เขาต้องมาแน่นอน แต่เหตุใดตอนนี้ถึงยังไม่มานั้นจะต้องมีสาเหตุแน่ สำหรับหวาเอ๋อร์ แม้เขาเคยทำร้ายนาง แต่ไม่ได้มีความสุขไปมากกว่านางเลย เอาแบบนี้เถอะ ไหนๆ ข้ากับท่านอ๋องก็มาแล้ว เรามอบของหมั้นกันก่อน หากวันนี้เขาไม่มาจริงๆ ข้ากับท่านอ๋องย่อมไม่ให้อภัยเขาแน่”

“เจ้าจะไม่ให้อภัยเขาอย่างไร เจ้าควบคุมลูกชายตัวเองได้ที่ไหนกัน” โดยปกติแล้วชุยอวิ่นมักจะให้ความเกรงใจพระชายาอิงชินอ่องเสมอมา ทว่าวันนี้โมโหถึงที่สุดแล้วจริงๆ เหตุเพราะครั้งก่อนหลังเขามาถึงก็ทำให้เซี่ยฟางหวาโมโหจนไข้ขึ้นสูง เขามีหลานสาวแค่คนเดียวย่อมปวดใจอย่างยิ่ง