ส่วนที่ 2 บทที่ 029-3

บทที่ 29-3 ท่านตา

“ท่านอาจิง ในที่สุดท่านก็กลับมาแล้ว!” พระชายาอิงชินอ๋องเดินเข้ามาใกล้พลางมองชุยจิงด้วยความตื่นเต้น

“ไม่พบกันนาน เด็กน้อยเช่นเจ้าก็ไม่เปลี่ยนไปเลย!” ชุยจิงมองพระชายาอิงชินอ๋องก่อนยิ้มแล้วพยักหน้าให้

นัยน์ตาพระชายาอิงชินอ๋องแดงก่ำเล็กน้อยก่อนโมโหกล่าว “ใต้หล้าแห่งนี้ยามนี้คงมีแต่ท่านที่เรียกข้าว่าเด็กน้อย” พูดจบก็หยิบผ้าเช็ดหน้าออกมาซับดวงตา จากนั้นก็กล่าวด้วยความเศร้าโศก “จื่อชิ่งไม่ดูแลอี้หวั่นให้ดี ท่านอาจิง ท่านอย่าได้ถือโทษจื่อชิ่งเลย!”

“เดิมชะตาของหวั่นเอ๋อร์ก็เป็นเช่นนี้ สวรรค์ลิขิตไว้แล้ว!” ชุยจิงส่ายหน้าก่อนปลงอนิจจัง “ตอนนั้นที่ข้าจากไป นักบวชเต๋าจื่ออวิ๋นก็ได้ทำนายดวงชะตาให้นาง เวลานั้นข้าไม่เชื่อ ต่อมาเมื่อเกิดเรื่องขึ้นต่อเนื่องกันถึงยอมเชื่อ”

“นักบวชเต๋าจื่ออวิ๋นใช่นักบวชที่เดินทางมาหนานฉินในปีนั้นและพาท่านไปหรือไม่” พระชายาอิงชินอ๋องถาม

ชุยจิงพยักหน้า

“ในเมื่อตอนนั้นทราบดวงชะตานาง อย่างไรก็ยังพอเป็นไปได้ เหตุใดถึงไม่ขอร้องให้เขาช่วยแก้ดวงชะตาให้อวี้หวั่น?” พระชายาอิงชินอ๋องถามอีก