ส่วนที่ 2 บทที่ 014-1

บทที่ 14-1 แม่สื่อ

จงหย่งโหว ฉินเจิง เซี่ยม่อหาน และเซี่ยฟางหวากำลังนั่งทานอาหารพลางหาเรื่องต่างๆ มาสนทนากันภายในห้อง

ท่านป้าฝูคอยรับใช้อยู่ด้านข้างพลางมองทั้งสี่คนด้วยความปลื้มใจอยู่ในอก คุณชายรองเจิงกลายเป็นว่าที่ลูกเขยอย่างเป็นทางการ นับว่าครึ่งหนึ่งก็เป็นคนของจวนจงหย่งโหวแล้ว ทั้งสี่คนในครอบครัวนั่งทานข้าวร่วมกันเช่นนี้ดูแล้วอบอุ่นกลมเกลียวเป็นอย่างมาก นางหวังอย่างยิ่งว่าต่อไปในทุกๆ เช้าจะเป็นแบบนี้อีก โหวเหยผู้เฒ่ากับซื่อจื่อพบหน้ากันแค่สองคนตลอดหลายปีที่ผ่านมาคงเหงาไม่น้อย งานแต่งงานของซื่อจื่อก็ยังไม่มีวี่แววจะเกิดขึ้น นางหวังว่าจะมีหมายกำหนดขึ้นบ้างในเร็ววันนี้ แต่ก็ทราบดีว่ารีบร้อนไปไม่ได้ ทั้งความสุขทั้งเสียใจปะปนกันไปหมด

เมื่อทานอาหารเสร็จ ท่านป้าฝูก็เก็บกวาดอาหารและน้ำแกงที่เหลือให้เรียบร้อย

ฉินเจิงยังคงนั่งอยู่ที่เดิมราวกับไม่มีความคิดที่จะกลับจวนในตอนนี้

“เจ้ามิกลับไปรายงานให้พระชายาทราบหรือ” เซี่ยฟางหวาเหลือบมองฉินเจิงแวบหนึ่ง เมื่อเห็นว่าเขายังนั่งนิ่งจึงเอ่ยปากไล่อย่างสุดจะทน

“รายงานอะไร” ฉินเจิงเอ่ยถาม