ส่วนที่ 2 บทที่ 013-3

บทที่ 13-3 แผนสำเร็จ

“เจ้ารู้หรือไม่ว่าฝ่าบาทจะทรงจัดการกับเรื่องนี้อย่างไร” จงหย่งโหวตีหน้าเคร่งขรึมพลางโยนผ้าเช็ดหน้าทิ้ง จากนั้นก็สาวเท้าไวๆ ไปนั่งบนเก้าอี้ เขาครุ่นคิดอยู่พักหนึ่งก่อนจะค่อยๆ ควบคุมอารมณ์แล้วเอ่ยถามขึ้น

“เสด็จอายับยั้งฎีกายื่นตรวจสอบทั้งหมดเอาไว้ยังไม่ทรงตอบกลับใดๆ ไม่แสดงท่าที!” ฉินเจิงกระตุกยิ้ม “ท่านก็ทราบดี เขากำลังรอท่าทีจากจวนจงหย่งโหว”

“เขากำลังรอให้ข้าเข้าวังไปขอเข้าเฝ้าเพื่อขอความเมตตาให้นายพลอู่เว่ยหรือ” จงหย่งโหวหรี่ตามอง

ฉินเจิงส่ายศีรษะ “เขากำลังรอให้ท่านเข้าวังไปขอความเมตตาให้นายพลอู่เว่ยหรือกำลังรอให้จวนจงหย่งโหวออกหน้าเข้ามาแทรกแซงข้อวิพากษ์วิจารณ์นี้ข้าก็มิทราบ ข้าทราบเพียงแต่ว่าอย่างไรจวนจงหย่งโหวก็ไม่สามารถเมินเฉยกับเรื่องนี้ได้” พูดจบก็เปลี่ยนหัวข้อสนทนาพลางมองเซี่ยม่อหาน “ฉะนั้นแล้ว พี่จื่อกุยก็ใช่ว่าจะมีเวลาว่าง! เขามีเรื่องต้องทำอีกมากมาย โดยเฉพาะเรื่องนี้ เขาจำเป็นต้องจับตามองการเคลื่อนไหวของราชสำนักทุกขณะ ไม่อาจไปไหนได้”

เซี่ยม่อหานเห็นว่าเขาหันมามองจึงมองตอบด้วยสีหน้าไม่แสดงอารมณ์