ส่วนที่ 1 บทที่ 092-2

บทที่ 92-2 เถียง

ไม่ใช่แค่ทั้งในและนอกเรือเท่านั้นที่แปลกใจ แต่ทั่วทั้งริมแม่น้ำอวี้หนี่ว์ต่างส่งเสียงเอะอะกันอย่างบ้าคลั่ง

เป็นจริงดั่งที่ฉินชิงกล่าวเอาไว้ นอกจากเซี่ยฟางหวา ก็ไม่มีผู้ใดลงพนันหมายเลขหกอีก

เดิมทีทุกคนต่างไม่คาดคิดว่าเรือหมายเลขหกจะมีโอกาสชนะ

เวลานี้ เสียงร้องโหยหวนด้วยความแปลกใจดังระงมไปทั่วบริเวณ

ขณะนั้นฉินเจิงและเซี่ยฟางหวาขึ้นม้าไปแล้ว เมื่อได้ยินเสียงผู้คนรอบทิศร้องตะโกนออกมา ฉินเจิงก็คลี่ยิ้มแล้วหันไปมองเซี่ยฟางหวาด้วยนัยน์ตาเป็นประกาย “เจ้ารู้ได้อย่างไรว่าหมายเลขหกจะชนะ”

เซี่ยฟางหวามองฉินเจิงแวบหนึ่ง นางจะไม่รู้ได้อย่างไรว่าหมายเลขหกจะชนะในเมื่อหอหลิงหลงคือคนของนาง หากนางไม่พนันว่าคนของตัวเองจะชนะ จะให้ลงพนันว่าคนอื่นชนะได้อย่างไร ถึงแม้จะมีคนที่สามารถชนะได้ แต่ก็ต้องหลีกทางให้หอหลิงหลงอยู่ดี

“ครานี้ท่านแม่ก็ไม่ต้องเป็นกังวลเรื่องของหมั้นกว่าหนึ่งพันหาบแล้ว ข้าจะออกให้นางครึ่งหนึ่ง” ฉินเจิงกล่าว

เซี่ยฟางหวาแอบก่นด่าในใจแล้วเลิกสนใจเขา

“ใครก็ได้!” ฉินเจิงไม่ได้รีบออกเดินทาง แต่นั่งหลังตรงบนอานม้าแล้วตะโกนเรียก