Chapter 6

Ilang linggo na ang lumipas simula nang ihatid ni Blue si Alanis mula sa Kafagway. Hindi sila nagpapansinan tuwing sasapit ang recess at nagkakataong isinasabay ito ng kaniyang kaibigang si Catriona.

Xenon as the Clever one of the group, seems to know something, ngunit mas pinili na lang nitong manahimik sa ikabubuti ng lahat.

Habang lumalayo si Alanis sa lalaki ay ganon naman ang paglalapit nito kasama si Catriona. Mukhang umuusbong na nga sa kanilang paaralan ang pangalan ng kaniyang kaibigan at ng lalaking iniiwasan niya.

She wanted this to happen and yet she feels bitter about it. May sabi-sabi ding sila na ngunit hinayan na lang ito ni Alanis.

"You okay?" Ichiro asked her. She gave him a nod as a response. She's feeling numb... and bored.

"You don't like one," ani nito na ikinatawa niya.

Humarap si Alanis sa lalaki at ngumiti, "You think so?"

Akala niya ay sasagutin siya nito ngunit isang ngisi lang ang ipinakita ni Ichiro. Nasa rooftop sila ng building na pinapasukan ng dalaga. Kapwang hinihintay ang announcement na uwian na.

"Alㅡ"

Lumingon siya nang marinig ang tawag nito. "Yes?"

"What would you do ifㅡ" Pinutol ng lalaki ang kaniyang sinabi. Dahil don ay napatagilid ng ulo ang babae.

Nahalata niyang nagdadalawang isip ang lalaki. "If?"

"I gave you a tocino?"

Napangiwi siya sa sinabi nito ngunit agad ding tumawa. Syempre, crush niya ang lalaki. Kailangan niyang suportahan.

"Kakainin?" Balik niyang tanong-sagot sa lalaki.

Ichiro tsked, "Never mind."

Tumawa siya ngunit alam ni Alanis sa sarili niyang hindi siya natutuwa. May tinatago ang lalaki at hindi siya pinagkakatiwalaan nito. Ngunit ano naman kaya iyon?

"Ichiro?" Tawag niya.

"Where are your parents?" tanong niya na nakapagpatigil sa lalaki.

"They'reㅡ" Hindi niya alam kung nakangiti ba ang lalaki o nakangiwi. "They're outside the country. Bakit mo natanong, Al?"

"Are they?"

A hidden smirk plastered to her lips, "Sila mama din nasa labas ng country."

"Ano kayang ginagawa nila 'no?" dagdag pa ng babae.

He shook his head at lumingon sa babae, "Mag-gagabi na. Let's go, I'll walk you to your butler." She looked at Ichiro at ngayon niya lang itong nakitang seryoso.

"Wait! But you didn't even answer my question," pagpipigil niya sa binata. Mabilis ang lakad nito at halos madapa na si Alanis nang bumaba sila sa hagdan.

Tumawa naman si Ichiro nang mapakapit sa kaniya ang dalaga. "Silly."

"Aba, ako pa? Who the hell grabbed my hand and ran without telling me? Gosh, Ichiro. May nakita ka bang kinauutangan mo?"

Tumawa pa lalo ang lalaki. Nang makalapit sila sa sasakyan ay binuksan ni Ichiro ang pinto. Ngunit bago pa siya makapasok ay nagsalita ito.

"Know that I'll be always by your side, Al."

Tumango siya at ngumiti sa lalaki, "I will."

ANOTHER day to waste for Alanis. Nakaupo siya ngayon sa isang bench sa ilalim ng malaking puno at nakatungo sa lamesa nito.

Bumuntong hininga siya. Ilang araw niya nang hindi nakikita sina Catriona, Xenon at Blue. Well, she really don't care about Blue naman pero he's with group na kasi kaya nasanay na siya.

Hindi naman sila nasuspend dahil hindi naman nakasulat ang mga pangalan nila sa isang board para sa mga violators. At dahil mag-isa siya ngayon ay pinili niyang magpahinga sa tahimik na kapaligiran.

"Elise!" At binabawi niya na ang sinabi niya.

Napairap siya nang makarinig ng lalaking sumisigaw. Bakit ba hindi na lang siya pumunta sa faculty upang ipa-announce ang nawawala nitong kasama?

Aalis na sana siya nang may yumakap sa kaniya. Kasabay non ang pagtambol ng kaniyang puso.

"Found you!"

Isiniksik pa ng lalaki ang mukha nito sa babae kung kaya ay wala sa oras na tumili si Alanis. "Get off of me!"

Nagpumiglas siya sa yakap nito. "Elise?" Nagtatakang tanong nito nang makita ang reaksyon ng babae.

"Are you done?" tanong ni Alanis habang nakatingin sa lalaking kumakain sa harap niya.

"Sì." Tumango ito sabay inom sa boteng binili nila kanina. Ayon sa lalaki, masyado daw siyang napagod kakahanap kay Elise na inakala niyang si Alanis.

Nag-enroll daw talaga sya upang makasama at makita ang dalagang si 'Elise'. Ang mas ikinagulat pa ng babae ay ang walang paalam na pagpapakita nito sa kaniya ng kanan nitong braso.

11 digits. Royal. Nakakagulat ito para sa kaniya dahil hindi dapat ipinapakita kung kani-kanino ang kanilang kanang kamay dahil mahalaga ito para sa isang tao. Dahil ito ang buhay nila.

She wonder who is Elise.

"Eliseㅡ" Pagsisimula nito. "I'm not Elise, okay?"

Malungkot na tumingin ang lalaki sa kaniya. "Please Elise, don't push me away."

Nataranta siya nang makita ang pagtulo ng mga luha nito. "Ethan. Hindi talaga ako si Elise. Hindi talaga kita kilala," aniya sa mababang boses.

Nagulat siya nang maramdaman ang yakap nito. "My Elise." Aakapin niya na rin sana ito nang may humila sa kaniya papalayo sa lalaki.

"Get your filthy hands off of her, Gustav!" Napahawak si Alanis sa dibdib ni Ichiro nang mapasandal siya dito. Napalingon siya sa mga taong nasa likuran ng lalaki.

Sina Blue at Catriona. Kailan pa naging magkakakilala ang tatlo? Aniya sa kaniyang isipan. Tsaka Gustav? Ethan Gustav? Ethan Lucas Gustav?

Napalingon siya kay Ethan. Kaya ba may labing isang numbero sa kaniyang kanang kamay ay dahil anak siya ng Duke?

Alanis eyes widened when Blue punched Ethan.

"Stop it!" sigaw niya ngunit hindi niya mapigilan ang lalaki dahil hawak siya ni Ichiro.

"God damn this," aniya at itinulak si Ichiro para malapitan ang dalawang lalaki, "Stop! Blue! Stop!"

Nang maiayos niya ang tayo ni Ethan ay humarap siya kay Blue, "What the hell is your problem?"

Wala siyang nakuhang sagot maliban sa tingin kay Blue. Kung kaya ay tiningnan niya na lang si Ethan. Napangiwi siya nang makita ang mukha nitong may mga pasa.

"Oh, Ethan. Are you alright?"

"Alanis. Lumayo ka sa kaniya! He's dangerous!" Sinamaan niya nang tingin ang tatlong magkakasamang tao.

"Let's go, Ethan. We'll treat your bruises." Wala naman masiyadong nakakita ng nangyari sa kanila kung kaya ay naka-alis sila nang walang humaharang sa kanilang daanan.

Nang makarating sa clinic ay nagulat ang nurse na nag-aantay don. Akala ni Alanis ay magtatanong pa ito kung saan galing ang mga pasa ng binata ngunit yumuko lang ang nurse.

Nang malinis ang mga sugat at pasa ay nagtanong si Alanis, "You know them?"

Tumango si Ethan, "They were my friends."

Kumunot ang noo ni Alabis nang marinig ang sinabi nito. "Were?"

Nakatulala ang binata sa kaniyang mukha. "Would you believe me that you look exactly like Elise?"

ㅡ

JOYOUSMELODY