webnovel

Hurt Me Not (Nigel Streus)

Marupok. Iyan ang natatanging pang-uri na maikakabit sa pangalang Nigel Streus. Madali siyang mahulog sa iba ngunit sa tuwing may mamahalin siyang babae ay lagi na lang hindi puwede. His first love was eight years older than him and apparently before he can even confess, she already had a fiance. Buntis pa ito kaya wala na siyang magagawa. The second one is actually his brother's woman. And it is a no-no in their bro code. The third one is his patient. Pero ang masaklap hanggang pagiging kuya lang ang tingin niya sa kanya. Then the girl named Miachella Veronica Vallego came. The girl likes him so much that she would get into trouble just to get admitted to the hospital where he works. Kaya lang hindi sila pwede. She's only 15 years old and he's 30.

estudyanteXXX · 青春言情
分數不夠
9 Chs

Chapter 9

"Doctor Nigel Pokmaru Streus. Grabe! Ikaw na ang banal! Nagparaya ka na napagastos ka pa," iiling iling na komento niya habang manghang nakatingin lang sa akin.

Bahagya lang akong napangiti sa sinambit niya. I'll admit, I actually developed a thing for  Sine but it wasn't that deep. Because I will always choose my brother than any woman in this world.

I know that my brother loves her so much. She was the first girl he laid his eyes on. It was his first time to love and I know that just like me, he will give his all. Kaya lang kasalanan ko rin. Kung hindi ako naglayas sana nasa akin lahat ng responsibilidad na naka-atang sa kanya. Hindi sana siya maiipit sa ganoong sitwasyon.

"I admire your brother too. Kahit na napatay ni Sine ang daddy ni'yo mas pinili pa rin niya si Sine."

My brother was the one who proved that blood is not always thicker than the water.

"Imagine the scenario if Sine got arrested. His brother might order all the pilots na sadyaing bumagsak sa bahay namin," natatawa kong ani.

He got one scary brother and two deadly cousins.

Kawawa naman ang kapatid ko.

Nakitawa na rin siya kaya wala na akong nagawa kung hindi ang mapatitig na naman sa kanya.

Ah!  You're playing with me again Cupid.

Paborito mo ata akong test subject.

"Ilang taon ka na ulit Doc Nigel? " tanong niya matapos ang ilang segundong pagtawa.

"30." Kahit nagtataka kung bakit niua natanong ay sinagot ko pa rin.

Tumayo siya mula sa pinagkaka-upuan niya at saka bahagyang lumapit sa harapan ko.

"Mahahanap mo rin siya Doc Nigel. Kahit tatlong beses ka ng nabigo sa pag-ibig huwag kang sumu–"

"Make it four."

Bago pa man niya matapos ang sasabihin niya ay kaagad ko na siyang pinahinto. I put my index finger on her lips as I move my other hand to pull her closer to me. Ibinaba ko ang daliri ko saka ipinulupot ang braso ko sa baywang niya kasabay ng pagdampi ng labi ko sa labi niya. Ninanamnam ang una at huling pagdampi nito.

I moved my tounge to force its entry to her mouth but she just stayed still, still shocked by what I've done. I felt her hands on both of my shoulder pushing me slightly and that... that made me realize something.

I knew it already.

Once again, I, Nigel Valrama-Streus got rejected.

Naramdaman ko ang mainit na likido mula sa aking pisngi dahilan para dahan dahan ko na siyang bitiwan. Nang tuluyan na kaming magkalayo sa isa't isa ay napayuko na lang ako.

Fuck you self control. You don't know when to take over me.

"I'm sorry," I murmured under my breathe.

"You're not suppose to say sorry after you kiss a girl," she said with her usual cheerful voice. But it's not enough to make me lift my head.

"Doc Nigel, I know you're a good man. You deserve someone better. Hindi pa man ngayon pero dadating siya. Sigurado ako roon," dinig kong wika niya at alam kong nakangiti pa rin siya.

Why am I the only one who keeps on getting rejected? I have the looks, the brain, the status, a stable job, anything you want to have. But why? Why do I have to suffer for multiple rejection?

Cause of death: Multiple rejection.

Lahat na lang ba sila bawal? May ginawa ba akong mali?

Hindi ko lang naman sinunod ang ika-apat na utos 'Igalang mo ang iyong ama at ina' pero ito na ang parusa sa akin. Hah!

"Kakalimutan ko ang nangyari ngayon pero hindi ko kakalimutan na kapatid ang turing ko sa'yo, Doc Nigel," dagdag pa niya.

"Until we see each other again, bye!" pagpapatuloy niya and I know from that moment wala na talaga.

Denissa Calderon. She was first admitted here last year. Being a thoracic surgeon I became his doctor. At first, I don't have an eye for her but man, Cupid is so cunning.

Tomorrow she will get discharge. I know that, that will be my last chance to see her. Hah! So much for this.

Tumayo ako mula sa upuan at saka naglakad papalapit sa dingding. The coldness of the wall enveloped me as I sat and laid my back there. Instead of getting cold the wall felt so comfortable to me. Itinaas ko ang kanang tuhod ko saka ipinatong ang noo ko at niyakap ang binti ko.

I'll just stay like this for a couple of minutes. For a couple of minutes until I decided which mask to wear. The colorful or the warm.

Alam kong hindi ko dapat dinidibdib ang pagiging broken hearted ko pero, hindi lang naman iyon ang problema ko. My friends are too busy with their own life. My brother as well. Kaya wala akong choice kung hindi isubsob ang sarili ko sa trabaho.

Ang daya kasi! Bata pa lang ako alam ko na kung paano magmaha. Bakit ako pa ngayon ang walang nagmamahal!

Pangit ba ako?

Alam kong hindi.

Kapalit-palit ba ako?

Huwag ni'yo ng sagutin. Hindi pa nga pinipili ng kahit sino.

"Nigel? Nigel!"

May narinig akong tumawag sa pangalan ko ngunit hindi ko na siya pinansin. Naririnig ko pa rin ang yabag niyang papalapit sa akin.

Naramdaman ko ang kamay niya na hinila pababa ang binti kong nakataas kaya naman muntikan na akong mauntog. Wala na akong nagawa kung hindi ang tignan siya ngunit halos manlaki ang mga mata ko nang makita ko ang puwesto niya.

Damn! What's with this girl?!

Damn! This isn't right. I'm starting to get turn on. Fuck you cock! This girl above you is just fifteen!

"What the hell are you doing Mive? Tumayo ka nga!" utos ko sa kanya ngunit masiyado siyang pasaway.

Nanatili siyang nakakandong sa akin. Bakit hindi ko naramdaman na gagawin niya 'to?

"Eh? Umiiyak ka Nigel eh! Tumahan ka muna."

Damn! Kanina pa umurong ang luha ko nang pumatong ka sa akin!

"Mive stand up. Can't you see how awkward our position is?" tanong ko sa kanya na ginamit na lahat ng self control na mayroon ako.

Kapag ikaw hindi gumana ngayon, tatalon ako mismo sa rooftop na ito.

Mukhang na-realize niya rin ang puwesto namin kaya dali dali siyang tumayo at medyo lumayo sa akin. Ako naman ay tumayo na rin at namumroblema kung paano papatulugin ang ginising niya.

Madalas man akong mag-joke na gusto ko ng lap dance, hindi ko ipapagawa iyon sa basta. Ayokong maakusahan ng child abuse!

"What are you doing here?" tanong ko sa kanya para hindi niya ibaling ang mata niya sa ibaba.

"Hinahanap kita. Tapos nakita ko 'yung impaktang bruha na 'yun. At kahit ayaw na ayaw ko sa kanya ay nagtanong ako kung nasaan ka. Sabi niya nandito ka raw aa rooftop kaya pumunta ako," paliwanag niya na talagang diniinan ang salitang impaktang bruha.

Hindi ko lang alam kung bakit ang laki ng galit niya kay Denissa. Wala naman akong matandaang pinag-awayan nila.

"You shouldn't calling people other names. That's bad," suway ko sa kanya ngunit pinagkrus niya lang ang mga braso niya at saka umirap.

"Sorry naman," labas sa ilong niyang paghingi ng patawad. "Nagseselos lang, lagi mo na lang kasi siyang kasama," dagdag pa niya na hindi man lang nautal o tumingin sa kung saan habang sinasabi iyon.

Tinawanan ko na lang siya at saka ginulo ang buhok niya. Kabataan ngayon ang gagaling nang mam-prank.

"Alam ko 'yang nasa isip mo Nigel. Sa tingin mo nagbibiro ako? Akala mo lang 'yun! Patunayan ko pa sa'yo kung gusto mo," nanghahamong saad niya kaya nginitian ko na lang siya.

Girls nowadays are so aggressive.

"Gabi na Mive. Maaga ka pang uuwi bukas," sabi ko sa kanya at akmang tatalikod na ngunit kaagad niyang nahawakan ang braso ko.

I almost lost my balance and she took the opportunity to pull my necktie towards her making our face to be an inch closer. I saw how she gulped before brushing her lips against mine.

Isang mabilisang pagdampi lang ng labi niya sa labi ko ang ginawa niya at bumitiw rin siya. Walang bakas ng pag-aalinlangan sa mukha niya. She looks like she doesn't care.

What a carefree personality. May naaalala tuloy ako sa kanya.

Sasabihan ko na sana siya ngunit naunahan niya ako sa pagsasalita. Hindi na tuloy ako nakasingit pa.

"Smack kiss lang ang ibinigay ko kasi ayokong mapahiya. The day will come when I can kiss you in any method you want!"

"Nagasgasan lang ang tuhod mo Mive hindi ang utak," pagbibiro ko.

"Ayaw mo sa akin kasi bata pa ako, hindi ba?" she asked completely ignoring my joke. "Wait for me 'til I grow up. I will be a fine lady. I will get better than your first love, that princess, and of course that daughter of this hospital! Itaga mo 'yan sa bato, padlock, tapon susi, no erasure!" she declared.

"One day, you'll see me as a woman. Not just a girl who keeps on getting admitted here because she wants to see you. I will going to make you chase me!" she continued.

Chase? Ako na lang ba ang laging maghahabol?

"On the second thought, ako na lang ang maghahabol sa'yo. Kokornerin kita hanggang sa walang ka ng choice kung hindi ang mahalin din ako. Tandaan mo 'yan Nigel Valrama Streus. Mahal kita!" pahabol niya saka tuluyang tumakbo palabas ng rooftop.

Such a high spirited lass.

Still, looking forward..