webnovel

บทที่ 11 ขอโทษ

" ภรรยาผมเป็นอะไรมากหรือปล่าวครับ "

" เดี๋ยวนอนพักก็หายแล้วครับ ความจริงกลับบ้านได้เลยนะ "

" นอนต่อที่บ้านได้เลยครับ "

ถึงหมอจะบอกมาแบบนี้แต่เขาก็ยังไม่สบายใจเท่าไรนัก ห่วงทั้งภรรยาห่วงทั้งลูกในท้อง ถ้าให้นอนดูอาการต่อที่นี่น่าจะเป็นเรื่องที่ดี เผื่อเกิดอะไรขึ้นมาใกล้ยาใกล้หมอจะได้รักษาได้ทันท่วงที

" คืออันที่จริงผมอยากให้อยู่ดูอาการสักคืนสองคืนก่อนน่ะครับ "

" เราไม่เป็นอะไรแล้วเธอนี่ก็เวอร์ เชิญคุณหมอทำงานต่อได้เลยค่ะ " ประโยคหลังเธอหันไปพูดกับคุณหมอ

" งั้นไม่รบกวนแล้วครับ ขอบคุณมากๆครับ "

เหรินไม่อยากขัดใจภรรยาประกอบกับที่หมอบอกว่าไม่ได้เป็นอะไรแล้วจึงตัดสินใจว่าจะพาเธอกลับบ้าน

" ครับถ้าอย่างนั้นหมอขอตัวนะ "

เขาพาคนเป็นภรรยากับมาที่บ้าน จัดการไปชงนมอุ่นๆมาให้ดื่มแล้วขอร้องแกมบังคับให้เธอนอนทันทีทั้งที่พระอาทิตย์ยังไม่ทันลับขอบฟ้า

เหลือบไปเห็นหนังสือการ์ตูนเรื่องโปรดที่เคยไปซื้อมาด้วยกันก็นึกอยากจะอ่านให้ลูกฟังด้วยความเห่อลูกของเขา หมายมั่นให้ลูกได้ฟังทั้งที่อายุครรภ์เท่านี้น่าจะยังไม่มีอวัยวะมารับสัมผัสเสียด้วยซ้ำ

" เธอว่าเธออ่านให้เราฟังหรือให้ลูกฟังนะ "

" ทั้งสองคนนั่นแหละ "

" ลูกรำคาญแล้วค่ะ "

" ฮ่าๆ ลูกหรือแม่ครับ "

ครืดดด ครืดดดด

" เสียงแจ้งเตือนแชทดังอะ เธอดูหน่อยเผื่อที่บริษัทมีอะไร "

อลิสออกเป็นกังวล ตั้งแต่ตั้งครรภ์มาไม่ค่อยมีเรี่ยวแรงไปไหนมาไหนเท่าไรจึงทำให้ไม่ค่อยได้เข้าบริษัท ถ้าหากว่ามีงานอะไรที่ต้องตรวจสอบดูเร่งด่วนจะได้รีบจัดการ

" ได้ๆ "

เขาละหนังสือในมือไว้บนหัวเตียงแล้วลุกไปค้นเอามือถือในกระเป๋ามาเปิดเช็คก็พบว่าเป็นแจ้งเตือนการแช็ตจากหมอก

" หมอกทักมาน่ะ "

" ไม่ต้องคุยก็ได้มั้ง "

หมอก : เป็นยังไงบ้าง

หมอก : เราขอโทษ

หมอก : กำลังไปหานะ

อลิส : ไม่ต้องสาระแนมา กูดูแลของกูเองได้

หมอก : มึงสิสาระแน กูไม่ได้คุยกับมึง

อลิส : มึงไม่ต้องเสนอหน้ามาเลยนะ

" มันบอกจะมาหาอะ เราบอกไปแล้วว่าไม่ต้องมา "

" อย่าไปสนใจเลยเธอ ปิดมือถือไปเลยค่ะ "

คนตัวสูงเดินกลับมาที่เตียงแล้วนอนลงสวมกอดคนเป็นภรรยาอยู่พักนึง หอมแก้มเธอฟอดใหญ่ก่อนที่จะลุกขึ้นไปนั่งทำงานแล้วปล่อยให้เธอพักผ่อน

ไม่นานนักหมอกก็มาถึงที่บ้านของทั้งคู่ รีบกระวีกระวาดเข้ามาข้างใน พอมาถึงหน้าห้องก็ต้องชะงักด้วยประตูถูกล็อคเอาไว้จากด้านใน

หมอกเดินไปขอกุญแจสำรองจากคุณป้าแม่บ้าน ได้มาอย่างง่ายดายเพราะทุกคนก็รู้จักหมอก พอได้กุญแจแล้วเขาก็รีบกลับมาไขประตูห้องเข้าไปทันที

" เธอเป็นยังไงบ้าง "

" มึงให้อลิสนอนเถอะ อย่าเสียงดัง "

เหรินลุกจากโต๊ะทำงานแล้วกระชากเพื่อนของเขาที่กำลังเรียกอลิสอยู่ ตั้งใจจะให้เขากลับไป

เสียงที่หมอกใช้เรียกเธอมันดังเสียจนเหรินที่ใส่หูฟังเปิดเพลงทำงานอยู่ยังได้ยิน เหรินไม่อยากให้คนคนนี้เข้ามาวุ่นวายอะไรในความสัมพันธ์ของตัวเองและครอบครัวเท่าไรนัก เห็นแบบนี้ไม่รู้ว่าในใจคิดอะไรอยู่กันแน่

" มึงยุ่งไรเนี่ย "

" อ้าวก็นี่เมียกูไง มึงลืมอะไร "

" พอแล้ว อย่าทะเลาะกัน " สุดท้ายอลิสก็ตื่นจนได้

" เราขอโทษนะเธอ "

หมอกกุมมืออลิสเอาไว้แล้วร้องไห้ฟูมฟาย เขารู้สึกผิดไม่น้อยกับสิ่งที่ตัวเองทำลงไป เขาทำร้ายผู้หญิงคนนี้ครั้งแล้วครั้งเล่า ถ้าครั้งนี้เขาทำเธอแท้งลูกมันคงจะทำให้รู้สึกผิดไปตลอดชีวิต โชคยังดีที่ไม่เกิดอะไรแบบนั้นขึ้น

" เธอกลับไปเถอะ เราจะนอนต่อแล้ว "

" อลิสรักมันจริงๆใช่ไหม เราไม่มีโอกาสอีกแล้วจริงๆใช่ไหม "

" วันที่เธอไปมีคนอื่นเราไม่ได้บังคับให้เธอไปเลยหมอก เธอไปของเธอเองเธอทำร้ายเราเองแล้วจะมาคาดหวังอะไรจากเราอีก "

อลิสสุดจะทน ตัดสินใจพูดสิ่งที่ไม่เคยพูดออกไป ตั้งแต่ครั้งที่เธอโดนนอกใจเธอไม่เคยได้ด่าได้พูดอะไรแบบนี้ ในที่สุดที่ต้องพูดมันก็มาถึงแล้ว

" ... "

เขารู้สึกจุกจนพูดไม่ออก ที่อลิสพูดมามันจริงทั้งหมด เป็นเขาเองที่เห็นแก่ตัว มองแต่เรื่องของตัวเอง ความจริงที่หมอกไม่อยากจะยอมรับมันว่าคนที่ทำร้ายทุกคนก็คือหมอกเองวันนี้ต้องยอมรับเสียที

" พอแค่นี้เถอะนะ เราขอร้อง กลับไปเป็นคนเดิม ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นได้ไหม เราอยากจะลืมเรื่องที่เกิดขึ้นวันนี้มากเลย เราไม่ชอบที่เธอทำตัวแย่แบบนี้เลยหมอก " เธอขอร้อง

" ... "

" เธอสองคนเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่เด็ก เกิดมาก็เจอหน้ากันแล้ว ทำไมต้องร้ายใส่กันขนาดนั้น "

หมอกได้ฟังที่อลิสพูดก็เหมือนโดนดึงสติ ถ้าเรื่องแย่ๆมันเกิดขึ้นเพราะความอิจฉาของเขาเขาก็ควรจะจัดการตัวเองไม่ใช่อาละวาดแล้วพาลไปทั่วแบบนี้

" มองเชี่ยไร "

เหรินตวาดใส่หมอกทันทีที่เขาหันมามองหน้า เมื่อครู่เห็นอลิสกับเหรินคุยกันอยู่ก็ไม่อยากขัด อยากให้ได้เคลียร์ใจกันไป ปัญหาจะได้จบ

" ... "

" พูดมาสิ ทีทำเชี่ยๆยังทำได้ มึงไม่ชอบอะไรมึงก็บอกกูสิวะ มึงจะเก็บไปคิดเองเออเองแบบนี้มันได้อะไรขึ้นมา "

" กูขอโทษ "

" กูก็เคยถามมึงแล้วก่อนแต่งงานอะ ถ้ามึงไม่โอเคมึงทำไมไม่บอกตั้งแต่ตอนนั้นวะ แม่ง " เหรินพูดอย่างโมโห

" เออ กูขอโทษ " เขาหยุดร้องไห้แล้วขอโทษเพื่อนสนิท ก้มหน้ามองพื้นไม่กล้าสู้หน้า

" จะเอายังไงต่อ "

" กูจะไปลาออก "

" อะไรของมึงหมอก แล้วจะไปทำงานที่ไหน จะไปอยู่ไหนบ้านมึงอยู่นี่ "

" บ้านแม่มึงไม่ใช่บ้านกู "

" มันก็เหมือนกันนั่นแหละ "

" ไม่เหมือนกันหรอกเหริน มันไม่เหมือนกัน "

" แล้วจะไปอยู่ไหน " เหรินพยายามใจเย็นลงแล้วพูดดีๆ เห็นท่าทางสำนึกผิดของเพื่อนแล้วก็โกรธไม่ลง ยังไงก็ผ่านอะไรต่ออะไรมาด้วยกันเยอะจนนับไม่ถ้วน

" กูคงกลับไปต่างประเทศอะ ขอโทษที่เข้ามาเป็นเรื่องแย่ๆในชีวิตพวกมึงนะ "

" เออช่างมัน มาเริ่มกันใหม่ "

" อลิสไม่เกลียดเราได้หรือปล่าวครับ "

" ถ้าเธอคิดได้แล้วก็โอเคแล้ว "

" งั้นเราไปแล้ว เธอพักผ่อนเถอะ "

หมอกวางกุญแจสำรองห้องนอนไว้ที่ปลายเตียงแล้วเดินออกจากห้องไปเงียบๆโดยมีสายตาสองคู่จดจ้องทุกจังหวะการเคลื่อนไหวของเขาจนลับตาไป

เขาไม่หันกลับมามองเลยสักนิด จากท่าทางตัวโยนแบบนั้นก็พอจะเดาได้ว่ากำลังร้องไห้อีกรอบ คงไม่อยากให้สองคนในห้องเห็นน้ำตาอีกแล้ว

" หมอกจะโอเคไหมเธอ " อลิสรู้สึกเป็นห่วงหมอกไม่น้อย ไม่เคยเห็นเขาร้องไห้มาก่อน สภาพจิตใจของเขาเองครั้งนี้ก็คงสุดทนจริงๆ

" เดี๋ยวมันก็โอเคขึ้น คงต้องใช้เวลาหน่อยแหละ "

" เธอนอนเถอะ เราเฝ้า "

เหรินตัดสินใจทิ้งงานมานอนอ่านการ์ตูนให้คนเป็นภรรยาและลูกในท้องฟังอีกครั้งจนเธอหลับไป

อยู่บ้านเฝ้าภรรยามาสองสามวันเริ่มรู้สึกอยากจะหาอะไรทำ ไม่ได้ทำงานแล้วก็อยากทำนู่นทำนี่เต็มไปหมดก็เลยนึกขึ้นได้ว่าเคยชวนกันไปทะเล

" ถือโอกาสนี้ไปทะเลกันดีไหม เราชวนกันไม่รู้กี่ครั้งแต่ยังไม่ได้ไปด้วยกันสักที "

" ไปสิ พาลูกไปด้วยพอดีเลย "

" อยากเห็นเมียใส่ชุดว่ายน้ำ "

ความประสงค์ชัดเจนแจ่มแจ้ง อยากไปทะเลเพราะอยากเห็นคนเป็นภรรยาใส่ชุดว่ายน้ำ ไม่มีการแอบแฝงใดๆทั้งสิ้น

" เดี๋ยวนี้เรียกเมียเต็มปากเต็มคำเลยนะ " อลิสพูดแซวๆ

" ไม่รู้ๆๆๆ ฮ่าๆ น้อยใจเธอว่ะ เหรินรู้ว่าเรากำลังมีจะลูกด้วยกันทีหลังคนอื่นอีก "

เหรินทำทีกอดอก สีหน้าบึ้งตึง พูดอย่างกระเง้ากระงอดจนอลิสต้องหาประเด็นมาเล่นงานเขาคืนสักหน่อย

" กำลังจะไปบอกนั่นแหละค่ะ คุณสามีดันไปกอดคนอื่นก่อน " เธอทำกระฟัดกระเฟียดบ้าง

" ฮ่าๆ โอ๋ๆ ต่อไปไม่สัมผัสตัวคนอื่นเลยครับ สวมบทบาทพระสงฆ์เลย สัญญา สัญญาที่ทำได้จริง "

เห็นท่าทางโกรธปลอมๆของภรรยาแล้วคนเป็นสามีถึงกับหลุดขำ น่ารักน่าเอ็นดูกว่าใครบนโลกเลย ได้แต่คิดว่าถ้าลูกคลอดออกมาต้องน่ารักแบบแม่แน่ๆ

" ก็ลองทำอีกสิ เราหย่ากับเธอจริงๆแน่ " เธอยังไม่วายเล่นบทแกล้งโกรธต่อ

" ไม่ทำครับ เหรินรักอลิสคนเดียวนะ "