ตอนที่ 19 ใต้หล้าและภายนอกท้องฟ้ายามค่ำคืน
ซางสิงโจวไม่ได้เอ่ยคำใด เขาหมุนตัวเดินเข้าห้องไป
เฉินหลิวอ๋องชะงักไปนิด รีบตามไป
ซางสิงโจวเดินขึ้นบันไดห้องด้านข้างไปบนหลังคา มองดูแล้วน่าจะเป็นหอดูดาว
สายลมยามค่ำคืนอันหนาวเหน็บพัดโบกอาภรณ์ของเขา
เวลานี้เฉินหลิวอ๋องจึงได้สังเกตว่า ในอารามนี้ไม่มีค่ายกลที่ติดตั้งความร้อนเย็น
ซางสิงโจวเงยหน้ามองดวงดาว ไม่ได้เอามือไขว้หลัง ชุดนักพรตสีเขียวโบกปลิวไปด้านหลังตามแรงลม มองดูแล้วคล้ายตัวตลกบนเวที ราวกับในวินาทีถัดไป เขาก็จะค่อยๆ ย่อตัวลง หลังจากนั้นก็ราวจะพุ่งตัวไป หรืออาจจะแทบกระโดดเข้าไปในท้องฟ้ายามค่ำคืน สุดท้ายยังหัวเราะออกมาอีก
เฉินหลิวอ๋องมองไปยังเบื้องหลังของเขา อดไม่ได้ที่จะเปรียบเทียบกับจักรพรรดินีเหนียงเหนียงที่อยู่บนหอกานลู่เสียอีก
“ปรารถนาอยากให้ผู้คนล้มตาย ต้องทำให้บ้าคลั่งเสียก่อน”
น้ำเสียงของซางสิงโจวแผ่วเบามาก ราวกับสายลม ไม่มีรสชาติใดแฝงในนั้น ทั้งยังไม่มีใจความสำคัญ ยิ่งไม่สามารถรับทราบได้เลยว่าความรู้สึกที่แท้จริงคืออะไร
在webnovel.com支援您喜歡的作者與譯者