ส่วนที่ 2 ตอนที่ 015

ตอนที่ 15 ชีวิตถ้าเป็นเช่นแรกเจอ (9)

สวีโหย่วหรงนั่งลงไปใหม่ เอาธนูถงและลูกธนูอู๋ออกมา ก้มศีรษะเงียบขรึม ไม่เปล่งวาจา

เฉินฉางเซิงอยู่ข้างหลังนาง หินผลึกจำนวนมากรายล้อม

เวลาไหลผ่านไปเอื่อยเฉื่อย สัตว์อสูรที่แอบซ่อนอยู่ในที่ราบทุ่งหญ้า เนื่องจากความหวาดกลัวต่อไอพลังปราณของนางมาแต่กำเนิด ทำให้ไม่เกิดการโจมตีสักที

เสียงพิณที่แผ่วเบาสายนั้น ไม่ได้กลายเป็นรุนแรงบ้าคลั่งขึ้นมาเพื่อเร่งความเร็ว แต่กลับยิ่งสงบมากขึ้น ราวกับกำลังปลุกปลอบขวัญกำลังใจ

เป็นการปลอบประโลมสภาพจิตใจของสัตว์อสูร ให้พวกมันไม่หวาดกลัวอีก เกิดความกล้าหาญที่เต็มเปี่ยม

ผิวน้ำกลางหญ้าป่า จู่ๆ ก็สั่นสะเทือนขึ้นมาอย่างรุนแรง ระลอกคลื่นเล็กๆ ก่อนหน้านี้ จู่ๆ ก็เชื่อมกันเป็นระลอกเดียว กลายเป็นคลื่นสูง

คลื่นน้ำซัดขึ้นไปบนกองหญ้า กระเซ็นซ่านระชายกระโปรงที่ประอยู่หน้าเข่าของนางจนเปียก

นางเงยศีรษะขึ้นมา ลืมตาขึ้น มองไปยังส่วนลึกของน้ำทะเลสาบอย่างสงบ น้าวธนู จากนั้นวางลูกธนู ผ่อนคลายนิ้วมือเล็กน้อย

เสียงพรึ่บเบาๆ เสียงหนึ่ง

ลูกธนูอู๋แหวกอากาศออกไป แทงเสียดเข้าไปในน้ำลึก

ในน้ำไม่มีอะไรเลย ลูกธนูนี้จะยิงสิ่งใด? หรือยิงน้ำ?