ส่วนที่ 2 ตอนที่ 014

ตอนที่ 14 ชีวิตถ้าเป็นเช่นแรกเจอ (8)

ช่องว่างในที่ราบทุ่งหญ้าเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลา นอกจากสัตว์อสูรที่อาศัยอยู่ข้างในตลอดเหล่านั้นแล้ว สิ่งมีชีวิตปราดเปรื่องเปี่ยมด้วยสติปัญญาที่มาจากข้างนอกก็ยากที่จะทำความเข้าใจรูปแบบการเปลี่ยนแปลงเช่นนี้ ยังคงเป็นประโยคเดิม ไม่มีทิศทาง แน่นอนว่าไม่สามารถหาทางออกได้ ตอนที่เฉินฉางเซิงกำลังปวดหัวกับเรื่องนี้ ร่มกระดาษทองจู่ๆ ก็ชี้ไปทิศทางหนึ่ง...เดินไปในทางนั้นที่ไม่น่าจะเป็นทางเลือกที่ดีที่สุด กระทั่งอาจไม่ถึงขั้นเป็นทางเลือกที่ถูกต้อง แต่ตอนนี้มีทิศทางหนึ่ง อย่างไรก็ดีกว่าก่อนหน้านี้ที่เดินอย่างไร้จุดหมาย ก็เหมือนกับเป็นโจทย์ข้อหนึ่ง เจ้าขบคิดอย่างไรก็คิดไม่ออก จู่ๆ เพื่อนร่วมห้องบอกคำตอบหนึ่งแก่เจ้า เจ้าไม่แน่ใจว่าเขากำลังหลอกเจ้าหรือปลอบเจ้า แต่นอกจากเอาคำตอบนี้ลอกลงไปในข้อสอบ เจ้ายังมีตัวเลือกอะไรอีก? อีกทั้งเจตจำนงกระบี่นั้นมีอยู่จริง ร่มกระดาษทองมีความแค้นอะไรถึงต้องพาเขาไปยังหนทางตายให้ได้?