1296 เสี่ยวเตี๋ย

ตอนที่ 1296 เสี่ยวเตี๋ย

แม่มดกุมไพ่เอาไว้ราวกับสมบัติ

แสงสีดำบริสุทธิ์ระบายอยู่บนไพ่ใบนั้น ถูกห้อมล้อมโดยผู้คนสวมชุดคลุมนักบวชที่กำลังขับขานและร่ายรำอยู่รอบแสงสีดำ

แม่มดเอาไพ่ใบนี้แปะที่หน้าผากอย่างแผ่วเบา

ไพ่พลันกระจายเป็นกลุ่มแสงสีดำก่อนห้อมล้อมนางอย่างสมบูรณ์

หลังจากผ่านไปหลายอึดใจ

แสงสีดำหายไป แม่มดหอบอย่างหนัก คุกเข่าลงกับพื้น ปล่อยให้ร่างกายระเบิดเสียงครวญครางไร้ตัวตนออกมา

เขาบนศีรษะของนางยาวและโค้งมากขึ้น ผิวหนังเป็นสีขาว เงาสีดำเข้มปรากฏขึ้นที่ด้านหลังนาง

แม่มดยืนขึ้นช้า ๆ มีความลุ่มหลงที่ยากจะอธิบายอยู่ทั่วร่างนาง

“ขอบคุณนายท่าน”

แม่มดก้มศีรษะให้เสี่ยวเตี๋ยเพื่อขอบคุณอย่างยินดี

ไม่เพียงแค่คำสาปชั่วร้ายได้รับการคลายเท่านั้น นางคล้ายกับแตกต่างจากก่อนหน้านี้อย่างสิ้นเชิง

“ด้วยความยินดี เจ้ากำลังก้าวหน้า ไพ่ของข้าแค่ช่วยเร่งความก้าวหน้านั่นให้เล็กน้อยเท่านั้น”

เสี่ยวเตี๋ยกล่าวขณะขยิบตาให้แม่มด

ไม่รีบร้อนไปหรือ

แม่มดเข้าใจ คำนับให้อีกครั้งก่อนรีบออกจากบาร์ไป

ชายร่างกำยำกำลังจะไปในไม่ช้า แต่เขาล้มลงกลางทาง

เขาขัดขืนอยู่นานก่อนลุกขึ้น