Chapter Five

HINDI inaasahan niIsha ang gagawing paghalik na iyon

sa kanya ni Jason kahit na nga ba sa gilid lamang iyon ng

kanyang mga labi. Nakahalata yata ito kaya naman agad itong

lumayo sa kanya.

"I'm sorry. Hindi ko sinasadya. Nadala lamang ako ng

damdamin ko. Gusto mo pa rin ba makita ang kwarto ko?" dahil

sa tanong na iyon, parang napaso siya kaya naman lumayo rin

siya sa binata. "Hindi na siguro. Sa ibang pagkakataon na lang.

Sige na, doon na muna ako sa itaas. Ituloy mo na kung ano man

ang kailangan mong gawin dito." At nagmadali siyang umakyat

sa itass.

"Isha, hindi ko sinasadya kung nahalikan kita. Huwag

mo sanang isipin na nananamantala ako dahil dalawa lang tayo

rito. God knows how much I respect you. Sana naman ay

paniwalaan mo iyon. Wala akong balak gawan ka ng hindi mo

magugustuhan. Masyadong malaki ang respeto ko sa iyo."

Nakangiting sabi ni Jason sa kanya. Sa klase ng pagngiti nito,

alam niya sa sarili niyang seryoso ang binata. Alam din niyang

secured siya sa piling nito.

Nang makaakyat sa upper floor ng Yacht, doon

napagtanto ni Isha na hindi na lamang simpleng pagkakagusto

ang nararamdaman niya sa binata. She was inlove with him. She

had fallen in love with Jason big time. Natagpuan niya ang sarili

na nakadungaw sa Lake sa may veranda ng may maramdaman

siyang tao sa kanyang likuran. Paglingon niya, nakita niya ang

isang babae. Tatanungin niya sana kung sino ito ng makita niya

ang dala nitong pagkain.

"Hi! You must be Isha, right?" nakangiting tanong nito

sa kanya. Tumango naman siya bilang pagsagot. "And you?"

tanong naman niya pabalik. Magsasalita sana ang babae ng

biglang dumating si Jason.

"There you are! Sabi na nga ba at nandito ka lang eh.

Hinahanap kita sa Penthouse pero wala ka naman." Nakangiting

sabi ng babae kay Jason. Bagay silang dalawa. Maganda rin ang

babae at siya ang tipo ng babae na kahit sinong lalaki ay

mahuhumaling dito.

"Sorry. Hindi ko pala nasabi sa iyo na dito ako sa Yate

pupunta. By the way, she's Isha. One of our guest in the resort.

Isha," tumingin naman ito sa kanya bago balingan ng tingin ang

babae. "This is Jennie. Isa sa mga Chef ng resort." Pakilala ni

Jason sa babae. Ngumiti naman siya at kinamayan ang babae.

"So, how was your stay here? Hindi ka ba pinagsungitan

nitong si Son?" nagulat siya sa tawag ng babae kay Jason. Son

pala ang tawag nito sa lalaki. Umiling naman siya bago nagsalita.

"Hindi naman ako pinagsungitan ni Jay. Isang beses pa lang at

hindi naman na naulit. Kasalanan ko rin naman." Nakangiting

sabi niya. Nakita niyang parang nagulat ito. Hindi niya alam

kung bakit pero nasagot ang tanong niya ng humarap ito kay

Jason. "Pinayagan mo siyang tawagin kang Jay?" shocked na

reaksyon ng babae ang nakita niya.

"Yes. Ano bang ginagawa mo rito? Wala ka bang pasok?"

tanong ni Jason sa babae. Bago pa niya marinig ang sagot nito ay

kinuha ni Jason ang kamay niya at hinila papasok sa sala.

"Dito ka lang. Mag uusap lang kami ni Jennie. I will be

right back. Just give me a few minutes okay?" sabi nito at kinurot

pa ang mga pisngi nito.

Hindi na niya nagawa pang sumagot dahil bigla na lang

itong lumabas sa may veranda. Gustong gusto niyang marinig

ang pinag uusapan ng mga ito pero alam niyang hindi pwede.

Nagkasya na lang siya sa pagsulyap sa kung anong ginagawa ng

dalawa. Nakita niyang umiyak si Jennie at niyakap naman ito ni

Jason. Bakit kaya? Nagselos ba sa kanya si Jennie?

Nakaramdam siya ng kirot ng makita niya ang dalawa

na magkayakap. Alam niyang wala naman siyang karapatan

masaktan o magselos dahil hindi naman sila ng binata. Wala

namang namamagitan sa kanila at mas lalong wala siyang

karapatang kunin ito kay Jennie. Nagpasya na lang siyang

magpaalam sa dalawa para makabalik na siya sa Resort.

"Sorry to interrupt guys. Pero kailangan ko na

makabalik sa Resort. Nakalimutan ko kasi na mag Zip Line pa

ako." Sabi niya na pinipigilan ang pagpatak ng mga luha dahil sa

nakikitang ayos ng dalawa. Agad namang lumayo si Jennie kay

Jason at nakita niyang pinunasan ni Jason ang mga luhang

natuyo sa mukha ng dalaga. Minsan na rin niyang naranasan ang

ganoong pag aalaga ni Jason. Minsan na rin niyang naipagkamali

iyong pag-ibig. Pero siguro, ganoon lang talaga si Jason sa mga

mahahalagang tao sa buhay nito. Masyadong maalalahanin.

Hindi na niya matagalan ang tagpong iyon pero gusto niyang

umalis ng maayos.

"Akala ko ba bukas ka na mag Zip Line? Delikado na

mag Zip Line ngayong tanghali dahil bubuhos na ang ulan

anomang oras. Pwede bang bukas ka na lang mag Zip Line ng

umaga? Sasamahan pa kita." Sabi ni Jason na kitang kita sa

mukha ang pag aalala. Kung sa ibang pagkakataon sana,

matutuwa siya sa nakikitang pag aalala nito. Pero ngayong mga

oras na ito, hindi niya magawang magsaya dahil alam naman

niyang normal lang iyon para sa binata. Alam din niyang hindi

naman siya mamahalin nito dahil may ibang mahal ito. Kitang

kita niya sa mga mata nito ang pagmamahal habang nakatingin

kay Jennie.

"Ah, ngayon ko na pala gagawin dahil babalik na ako ng

Davao bukas. Makikipagkita pa kasi ako sa mga kaibigan ko na

narelocate sa Davao bago ako bumalik ng Maynila." Sabi niya na

pilit pinapatatag ang boses dahil alam niyang anumang oras ay

iiyak na siya.

"Ganoon ba? Ihahatid na kita pabalik ng Resort. Jennie,"

binalingan ng binata ang dalagang nakatingin lang sa kanilang

dalawa. "Ihahatid ko lang siIsha at mag uusap tayo pagbalik ko."

Sabi ni Jason at tumango lang naman ang dalaga. Bago siya

tuluyang lumabas ng yate ay tinawag pa siya ni Jennie. Nang

humarap siya rito, binulungan siya nito. "Follow your heart's

desire." Iyon ang sinabi nito at saka siya nginitian at nagtuloy na

ito sa lower deck.

Ang mga sinabi ni Jennie ang laman ng isipan ni Isha

habang binabaybay nila ni Jason ang daan papuntang resort.

Nakaramdam siguro si Jason kaya hindi na ito nakatiis.

"May problema ba, Ish?" tanong nito habang gagap ang

kanyang kamay. Nagulat naman siya kaya napabitaw siya sa

pagkakahawak nito sa kamay niya.

"Wala naman. May mga bagay lang akong narealized

habang nagbabakasyon ako rito." Sabi niya at pinilit ngumiti.

Wala siyang balak sabihin rito ang kung anumang bumabagabag

sa isip niya dahil ayaw na niyang masaktan pa. Sapat na ang

ilang araw na pananatili niya rito sa lugar na ito at ang araw na

nakasama niya ang binata. Sa pagbabakasyon niyang iyon ay

marami rami na rin siyang narealized.

"Are you sure?" nag aalalang tanong naman ni Jason sa

kanya. Ngumiti siya at nagpatuloy lang sa paglalakad. Ilang

minuto lang ay nakarating na sila sa entrance ng resort.

Nagpaalam na siya rito dahil balak na niyang magpahinga bago

tumungo sa Zip Line at para makabalik na din siya ng Davao.

"Salamat sa araw na ito, Jay. Hinding hindi ko ito

makakalimutan. Balikan mo na si Jennie, baka kanina ka pa niya

hinihintay." Sabi niya at nagtuloy na sa pagpasok sa lobby ng

resort. Hindi pa man siya nakakalayo ay tinawag siyang muli ni

Jason.

"Isha, wait!" tawag nito sa kanya. Paglingon niya, nakita

niyang pinipigil nitong ngumiti. Hindi niya alam kung bakit bigla

siyang kinabahan sa ngiti nitong iyon.

"Bakit? May nakalimutan ka pa bang sabihin sa akin?"

tanong niya rito. Gusto na niyang makalayo sa binata kaya

hanggat maaari ay hindi siya lumalapit rito. Pero ito mismo ang

lumapit sa kinatatayuan niya. Maya-maya pa ay hinawakan nito

ang kanyang mga kamay. It feels good whenever he hold her

hand.

"Are you jealous of Jennie?" seryosong tanong nito sa

kanya. Diretso ang tingin nito sa mga mata niya kaya hindi tuloy

siya mapakali. Hindi niya alam kung papaano sasagutin ang

tanong nito dahil kahit siya man ay hindi niya alam kung ano ba

talaga ang nararamdaman niya ng mga oras na iyon.

"Hindi. Bakit naman ako magseselos? I don't even have

the right to be." Sabi niya sa mahinang tinig. Gusto na niyang

makabalik sa kwarto niya dahil hindi na talaga siya kumportable

sa sitwasyon nila ng binata.

"So you are really jealous, huh? Hindi mo naman

kailangang magselos kay Jennie kasi magkaibigan lang talaga

kami." Sabi nito at hinaplos ang kanyang mga pisngi. The warmth

of his hands on her cheeks gave her shivers. Hindi niya alam

kung anong sasabihin. Hindi niya alam kung anong

mararamdaman niya.

"Hindi ko alam kung anong sasabihin ko Jay. Hindi ko

nga alam kung bakit ko nararamdaman ito eh. Samantalang ilang

araw pa lang tayong magkasama. Ilang araw pa lang kitang

kakilala pero ganito na nararamdaman ko." Sabi ni Isha habang

nakatungo sa binata. Naramdaman na lang ni Isha na umangat

ang kanyang mukha.

"Ish, listen. My intentions are clear. Malinis ang

hangarin ko sa iyo. Hindi kami ni Jennie dahil boyfriend na niya

si Gio. I admit, I fell in love with Jennie but that was a long time

ago. When I first saw you at the lobby ofthis Resort,Ifell in love

with the simplicity of yours." Nakangiti ito sa kanya bago

nagpatuloy magsalita. "Napakasimple mo lang kasi sa suot mong

tees and pants. Wala ka ring make up at nakalugay lang ang

buhok mo. When you started doubting my ability as a Manager of

this resort, mas lalo akong humanga sa iyo. Sabi ko sa sarili ko,

hindi pwedeng aalis ka ng hindi man lang kita nakikilala ng

lubusan." Sabi ni Jason at hinaplos ang kanyang pisngi.

"That's the reason you gave me that Dessert right?"

nagawa na rin niyang itanong iyon dito. Tumango naman si Jason

bilang pagsagot. "Hindi lang naman kasi yun isang peace

offering. It's my way of saying that I wanted to know you better.

Kasi kung lalapit lang ako sa iyo ng walang dalang kahit ano,

kakausapin mo kaya ako?" sabi nito na ikinabigla niya.

"Hindi naman ako suplada. Natural kakausapin kita.

Ikaw talaga, nagpakapagod ka pa tuloy gumawa nung dessert.

Pero nakakatuwa ang style mo." Sabi niya na hindi na mapigilang

mapangiti sa takbo ng usapan nila.

"So, can we move to the next level?" tanong ni Jason sa

kanya. Tinitigan lang niya ito dahil hindi niya naintindihan kung

anong gusto nitong sabihin. Bumuntong hininga muna si Jason

bago nagsalita.

"What I mean, can I court you? Pwede naman na siguro

kita ligawan? Wala naman na sigurong magagalit?" sabi nito sa

kanya. Hindi niya alam kung anong isasagot sa tanong nito. Hindi

pa siya handa. Hindi pa nga niya alam kung talagang

pagmamahal na nga ang nararamdaman niya para sa binata.

"Wala namang magagalit Jay. But I am not ready yet to

be in a relationship again. After what Aljon did to me, hindi ko

alam kung kailan ako magiging handa muli para sa isang

relasyon." Sabi niya rito. Ayaw niyang magsinungaling dahil iyon

naman ang totoo. Nakita niyang ngumiti si Jason pero hindi

kagaya ng mga ngiti nito noong unang araw silang nagkita. May

halong lungkot iyon at hindi man lang umabot sa mga mata nito.

"Naiintindihan kita Isha. Pero sana hayaan mo akong

iparamdam sayo kung gaano kita kagusto. Hindi ko pa din naman

masasabi kung pagibig na nga ang nararamdaman ko pero

hayaan mo sana akong alamin iyon. Hayaan mo sanang ligawan

kita. Just give me this chance, please?" nagsusumamong sabi ni

Jason sa kanya. Wala naman sigurong mawawala kung bibigyan

niya ito ng chance na kilalanin nilang mabuti ang isa't isa at

tignan na lang kung saan iyon patungo.

"Okay. Just this one chance. But I will not be promising

you anything, okay?" sabi niya rito. Tumango naman ito bago

nagsalita. "Thank you for giving me this one chance. I will do

whatever it takes so you could love me back." Sabi nito at

hinalikan siya sa pisngi.

Matapos ang pag uusap nila, hinatid pa siya nito sa

kanyang kwarto at sinabihang magpahinga na. Ibang- iba ang

pakiramdam niya nang makapasok na siya ng kanyang silid. She

never felt so happy. Hindi niya ito naramdaman kay Aljon noon.

With Jason, she felt secured, she felt loved and she felt this

overwhelming happiness kahit na nga wala naman silang

ginagawa ng binata. Basta magkasama lang sila, masaya na siya.

But every beginning has its own ending. Alam niyang

hindi rin magtatagal ay babalik na rin siya ng Maynila at hindi

niya alam kung ano ng mangyayari sa kanilang dalawa. Sa

ngayon ay ayaw na muna niyang isipin kung anong mangyayari

sa mga susunod na araw. Ang iisipin lang niya muna ay ang mga

araw na magkakasama pa sila ni Jason.