The Creed

Those fiercing eyes behind that face was like a blizzard inferno everytime na kaniyang tinititigan. Sinisikap ni Clace igalaw ang kaniyang ulo at isa sa mga daliri niya subali't hindi niya magawa dahil tila may pumipigil. Sinusubukang sumigaw kaso walang boses ang lumalabas. Wala din siyang lakas upang idilat kaniyang dalawang mata.

"Dumilat ka na kasi ano ba!" struggling to move his body sa malambot na higaan pero talagang hindi niya kaya. Convincing himself to wake up, "gumising ka na! gising!" kaso ayaw dumilat kahit sapilitang itaas ang mga takukap-mata. Sa tanang buhay ni Clace na nakaranas ng paminsan-minsan na masamang panaginip, ito na yata ang pinaka-worst.

"Anong nangyayari sa kaniya?" sinampal-sampal ni Luke ang kaliwang pisngi trying to wake him up, "dude! gising na! hoy!" pag-aalala niyang sambit.

"Sa tingin ko binangungot yang kaibigan mo." Lumapit si Athyna sa kama at hinawakan ang paa ni Clace. "Once binabangugnot ang isang tao, there is a tendecy na sinasakyan siya ng isang old hag. And there is possibly mapapatay siya nito kapag hindi natin siya mailigtas agad."

"A-Anong pinagsasabi mong—"

"May point is, isang batibat ang nakapatong sa kaniyang katawan dahilan na pagkakabangungot niya," wika ni Athyna habang nilalapitan ang salamin tila may ipapakita siya kay Luke. "Maraming various terms tungkol sa old hag. Isang spirit na nag-cu-cause ng nightmare to kill them through bad dreams o sa madaling salita sleep paralysis. A demon spirit." Inikot niya ang mirror paharap sa kama at nasurprisa nga si Luke of what he found in the mirror's reflection dahil may isang fat slobish na nilalang ang nakaupo, nag-oover size pa nga sa hinihigaang kama ni Clace ang taba na sumasayad ang iilang parte sa sahig.

"M-mom? D-dad?" sa isang madilim na lugar, dalawang appearances ang lumabas na kamukha nina Carol, standing infront of the pit. Hindi man lang makalapit si Clace sapagka't namamagitan ang malalim na bangin sa pagitan nilang tatlo. But still, gumagambala pa rin sa panaginip niya ang mga matang nakita niya sa coffe shop kagabi.

"Wala ka bang maitutulong dyan?"wika ni Luke.

"—Ma?" sigaw ni Clace hesitately sa kinahihigaan niyang malambot na kama.

"I'm sure napapanaginip niya sina Carol kung anoman yun."

Kinikilabotan si Luke tumingin sa salamin because of what he have seen kaya mas pinili na lang niyang huwag tingnan, "Anong gagawin natin ngayon huh?" maging siya ay natataranta na din sa kinauupuan hawak-hawak ang braso ng lalake.

"Susubukan kong paalisin ang spirits na sumakay kay Clace," at saktong-sakto ang pagdating ni Professor Hansen Moltimor.

"At ano naman gagawin mo sa kaniya?" palakas ng palakas ang kaba ni Luke sa dibdib.

"Basta tingnan mo nalang ako," he replied immediately at inikot ng matanda ang silver beads sa kaliwang palad.

"D-dito lang kayo mom." Nagwawala na siya kama at winawawagayway ang ulo sa unan but keeping him concious sa mismong panaginip ni Clace. Nakaunat ang kaliwang kamay ni Edd sa kaniya, inaalok siyang lumapit kahit may banging nakaharang. Sumunod si Carol na umunat at tinatawag siya papalapit. "U-umuwi na tayo dad," he is normally shouting inside his nightmare.

Sandaling tumabi si Athyna, binibigyang daan si Hansen to step up in the edge of the bed pagkatapos pumatong sa pinagpatongan ng batibat. Awkward ang reaksyon kay Luke nang makitang nakapatong ang matandang propessor sa ibabaw ng tiyan ni Clace. Hinihintay niya kung anong susunod na hakbang ang gagawin.

"S-sigurado ba siya sa gagawin niya—" duda ni Luke kay Professor Hansen.

"Just watch!" wika ni Athyna.

Inabot ni Hansen ang ulo Clace kung saan isang amethyst stone nakadikit sa medallion at inipit ito sa noo. "Ilang beses na akong naka-encounter ng ganitong sitwasyon mula nung ako ay naging ganap na sicarii. At ni isa, ay hindi pa ako pumapalpak," sumingit pa siyang nagsalita. Lumiwanag ang ilalim ng kaniyang mga daliri at pasigaw na bumulong. "Et abreiunt!" napaangat si Clace pagkasambitla niya ng katagaang iyon at napasandal ang magkabilang siko sa ibaba ng unan, hinihingal at pinagpapawisan. Sa likot ng kamay, nahawi niya ang dagger. At pagtingin ni Professor Hansen sa salamin, ay wala na yung slobish creature na nakasakay maliban sa kaniya.

"You're having a nightmare, Clace" wika ni Athyna habang tumitingin-tingin sa salamin.

"S-sina mom? Sina dad?" napapapunas siya sa sariling braso sa mukha because of panic. "A-asan ako? Luke, asan tayong dalawa? Nasa hospital ba tayo? Sa bahay nina mom?"

"Calm down okay? Calm down," bumaba ng kama si Hansen at binigay kay Athyna ang silver medallion. "Okay na ang lahat."

Dali-daling tinabi ni Clace ang purple curtain sa bintana at sandaling sumilip. Kita niya ang kalahating view ng Ermita at ang Manila clock tower. "A-anong—" punas pa ulit niya ng kumot sa mukha dahil tumutulo galing sa ulo ang makakapal na pawis. "B-bakit tayo nandito?" slowly, nagiging kalmado na rin siya sa wakas.

"Wala ka bang naaalaala kagabi nung dumating kayo ng kaibigan mo dito?" confirm ni Athyna.

"W-wala akong matandaan," he reply.

"Kahit isa wala kang matandaan?" waiting for his reply. "Nung nagpaunta kayong dalawang dito sa palazzo, dala-dala mo ang dagger ni Mrs. Frye. Napagkamalan pa nga kayo na mga cambions sa mga nagbabantay dito sa building."

Ni-rerecall ni Clace kung anong nangyari sa kaniya kagabi.

"Hinihimatay ka." Taas-balikat si Athyna, "Hindi mo yun natatandaan hmmm? Huwag mong sabihin ulyanin ka na."

"I remember." Umupo sa higaan si Clace at napahawak kaniyang mga kamay sa ulo, "grabe yung panaginip ko bwesit!" hindi pa rin nawawala ang hingal niya sa dibdib.

"Nagkakaroon ka ng sleep paralysis with a demon." Professor Hansen folding his short sleeve sa braso, "hindi na bago saakin ang ganyang insidente sa daming ng nakaharap ko for such a long decades. Mabuti naman at lumalaban ka para malabanan mo siya."

Siko ni Luke kay Athyna, "alam mo pala kung papaano gawin bakit hindi mo ginawa kanina?"

"Obvious ba? Hindi ako komportable para patungan ko yang kaibigan mo. Babae ako, lalake siya tanga." Kagabi pa siya annoy kay Luke sobrang kulit.

"Ba't mo naman bibigyan ng malisya?" minimizing his voice upang di marinig ni Professor Hansen.

"Ewan ko saiyo." Dumistansya ng kaunti, "at pwede ba huwag kang feeling close."

Pinulot ni Hansen ang sica na nasa ilalim ng kama. "You want a coffee?" alok niya kay Clace.

"It's up to you sir."

And he prepare some hot tea kina Luke sa first floor ng palazzo good timing sa tag-ulan.

"Uhmmm wow!" napa-higop ng marami si Clace sa sarap ng kapeng tinimpla ni Hansen, "ito na yata ang pinakamasarap na kape sa boung mundong natikman ko." Hinigop niya ng kalahati kahit mainit sa dila," ano bang indregient ang nilagay mo dito? Bakit ganito ka sarap? Aaminin ko na mas masarap ang kape niyo kaysa kape nina mom."

Kanina pang malikot ang kamay ni Luke sa bawa't collection na nakikita niya sa bulwagan at pinakikialaman ang lahat ng mahahawakan niya habang tudo saway naman si Athyna.

"Hindi sa pagmamayabang pero ako lang nag-imbento ng recipe ng kapeng ito," kuhang-kuha niya ang ngiti ni Edd tuwing napapangiti ang professor.

"Nagjo-joke ka lang tama ba?" hindi niya namalayang paubos na pala ang iniimum niyang tsaa.

"No hindi ako palabirong tao. Well, sometimes. Kaya lang naman nagkaroon ng coffee shop sina Carol dahil ako ang naging inspirasyon nila nung matikman nila yang kapeng iiniinum mo." Hawak nito sa kanang kamay ang dagger, "and that's a trivia for you."

Natigilan si Clace sa sinabi ni Hansen. "I thought –"

"Back since the day nung magka-edad pa kayo ng mga magulang mo, hindi matangap-tangap ni Carol ang pagkakaroon ng dugong sicario because takot siyang harapin ang panibagong mundo pagka naging bahagi siya sa ilalim ng creed. At Oo hindi ko siya pinilit for what she has now dahil alam naman niya sa sarili nakatadhana yun sa kaniya."

"Eh si dad?" curious niyang tanong. "Isa na ba siya sainyo bago naging kasapi si mom?" lumapit ang babae na nagserve kay Clace at pinuno ulit ang baso ng tsaa.

"Nauna si Edd kompara kay Carol. Bata pa lang siya noon nung nasawi ang mga magulang niya sa pakikibaka sa mga cambions. Inampon ko siya, at ginawa kong orphanage itong palazzo para kay Mr. Frye to save him against sa kanila. And you, Clace is the next of his bloodline–"

"Teka lang. Ibig mong sabihin nananalaytay sa katawan ko ang dugo ng isang…"

"Exactly." Pinatatalbog-talbog pa ng lalake ang knife sa magkabilaang palad kumbaga nilalaro. "Hindi basta-basta pumipili ang tadhana ng mga tao for this duty bagkus kundi yaong may lineage ng mga sicarii."

Habang tumatagal lumalalim ang kanilang pag-uusap. "So merong mga taong pinili na maging dapat na maging kahit wala sa dugo nila ang–"

"Yes! Pero bihira lang mangyari yun. The fate will choose a person na hindi siya kayang bibiguin."

Tahimik lang si Clace.

"At isa na ako dun," he confess infront of them. Maging si Athyna ay nabigla sa statement ni Hansen, "never saaming pamilya ang pagkakaroon ng sicarii's blood pero heto ako ngayon nakatayo sainyong harapan." Umikot siyang nagsasalita sa sculpture ng isang nakasout mahabang balabal at nakaturok ang patalim sa malaking bato. "I devoted my life to this purpose."

"Grabe nuh dinaig mo pa talaga ang Philippine museum sa dami ng artifacts. Saan ba gawa ito?" hablot ni Luke sa isang short curve sword na nasa harap.

"—Huwag mong pakialam yan." Inagaw ni Athyna ang weapon kay Luke snobbing him directly.

"Hinihiram ko lang naman eh."

"Kapag may nawala dito sa palazzo kahit isang kapirasong bitak ng mga gamit, ikaw ang kauna-unahan kong sususpetsyahan." Naiirita na siya sa mga kinikilos ni Luke.

"Yang hinawakan mong sandata ay made of iron in Thrace. Isa yang sica. One of the weapon na nasamsam ng mga sicario sa kamay ng mga romano para gamitin bilang armas laban sa mga cambions." Inangat ni Professor Hansen ang nasa kamay niyang dala, "isa sa mga mahahalagang punyal ng mga thracians at most treasured." Dugtong pa ni Hansen, "sigurado akong kay Edd ito dahil alam ko ang hugis ng kaniyang sandata.

"Ano ba yung mga cambions tatang?" Athyna look at Luke sharply, "I-I mean sir. Sorry."

"Ang mga cambions ay ang mga humans in form but demons in blood in other words sila ay mga half demons. Their scions are expanding throughout the world at dapat namin yun pigilan dahil kung hindi, this will be the last race of mortals and humanity will erase in the future."

Nangilabot si Clace sa isinagot ng matanda kay Luke at nanatiling hindi umimik at pinapakingan lang siya sa patuloy ng pagsasalita.

Dumagdag pa ng tanong si Luke, "papaano naman sila dumadami sir?"

"Thousand years ago, nakikipag-intercourse ang mga demons sa ibang mga tao to produce this kind of race at ang kanilang offspring ngayon ay siyang nagpapatuloy ng kanilang origin. Paraan nilang makikipag-affair sa mga tao para lumaganap pa sila. Tumatanda ang mga cambion kagaya natin pero it will took hundred years before they will die as human."

Natamimi si Luke.

Bago tinapos ni Professor Hansen Moltinor ang kaniyang short speech, tumingin muna siya kay Clace, "ang nangyari saiyo kanina ay isang halimbawa yun na demon existed."

"Isang cambion ang umatake kina mom at dad kagabi?" bulong ni Clace sa sarili niya.

Rinig na rinig kay Hansen ang ibinulong niya, "tama ka. Isa ngang half demon ang umatake kina Carol at Edd. Gusto nila patayin ang mga sicarii dahil nga kami o tayo ang nagiging hadlang sa kanilang pinaplano. Kaya huwag ka ng magtaka kung bakit may sugat ang iyong dad sa leeg."

Naalaala tuloy ni Clace ang sugat na nasa parteng leeg ni Edd, "he lied?" Palagi kasing sinasabi ng kaniyang dad tungkol dun ang aksideng naganap back seventeen years ago at napaniwala naman siya. "Nagsinungaling sila saakin—"

"Kayong dalawa ni Luke sumunod kayo saakin. Bilis!" inusog niya ang antigong upuan na nakaharang at tumungo sa isang old crypt door. "Clace, tumayo ka dyan," lingon nito sa kaniyang likuran.

"At saan na naman tayo pupunta?"

"Sa Sicarrium." Dumiretsyo si Hansen sa corridor kasunod si Athyna at sina Luke. Huminto ang matandang lalake sa isang cypt door kung saan dalawang praying cherubs images ang nakalilok sa bawa't gilid ng pinto as design. At sa itaas nito, nakasabit ang isang lamparang hinahawakan ng isang angelic figure na siyang nagbibigay tanglaw sa kanilang kinaroroonan. Tila parang salamin ang pinto pero walang makikitang repleksyon ng kanilang mukha o katawan bagkus isang lugar. "Dadalhin ng portal na ito ang sicarii sa pook na gusto niyang puntahan—"

"Wow! As in hindi na kailangan ng visa?" pangungulit ni Luke. "P-paano kung pupunta ako ng London or di kaya sa Hawaii or maybe sa Rome?" Tumagos lang sa kabila ang kanang braso niya nung sinubukan itong ipasok. "Shit ang galing!"

Si Athyna naman is freakily annoyed na kay Luke. "Shut the fuck up please?"

Naunang pumasok ang professor sunod si Clace samantalang naiwan sina Athyna at Luke.

"Ang galing nuh" siniko niya ulit si Athyna.

"Isa pa. Matatamaan ka talaga saakin."

Humantong silang apat sa isang malaking chamberlaigne and that area, tanaw nila ang kabuoan ng plaza ng Sicariium at mga pumaparoo't-paritong naglalakad sa lobby. Ang kanilang hindi alam, paparating sa kanilang likuran si Jairus Amberspear withdrawing his dagger sa scabbard. Taas-baba ang pagtingin niya kay Clace while approaching to Professor Hansen then yumuko as a sign of respect.

"Oh Mr. Amberspear?"

"Professor," yun lang ang namention niyang salita.

"Bakit may problema ba?"

"W-wala na po sina Kendrick at Amara." Nakakapit siyang maagi sa buckle belt sa kaniyang dibdib kung anong magiging reaksyon ni Hansen sa sinabi niya.

§

Sumasabay ang ingay ng tubig sa danaw sa conversation nina Jarius, ilang metrong layo sa tunnel. Naka-ekis ang braso niya sa dibdib, at hindi makatingin ng diretsyahan sa matanda. "We are in the club nung maganap ang masamang pangyayari sa kanila. We thought well-planned ang aming gagawing hakbang but Damion outsmarted us. Napahamak sina Amara, napatay sila ng demoner."

"Nasaan ang patay'ng katawan ng mga kasamahan mo?" striktong tanong ni Hansen.

"Dinala na namin sa Necropolis," maikling tugon ni Jairus. "Patawaf kung ako ay nagpadalos-dalos sa maling desisyon kong ginawa professor hindi ko naman talaga inexpect na magkakaroon ng trap." Ramdam ng matanda ang lubhang kalungkotan na nasa mga mata ni Jairus.

"Ang kamatayan ay nagiging bahagi na iyan sa atin like the creed always taught us. Malay natin bukas makalawa baka ako na ang kanilang maisusunod—"

"Professor naman… huwag naman po sana" saway ni Athyna sa kaniya." Huwag ka naman magsalita ng ganyan. Hindi ka pa mamamatay o magagalaw ni Damion as long as andito pa kami."

At sina Clace at Luke naman ay na-out of place sa kanilang pinag-uusapan.

"Ipinagpapauna ko nalang sainyong sabihin kung sakaling darating ang araw—"

"Professor, that will never ever happen." Sambitla ni Athyna.

Sumingit si Jairus, "sugatan ang iilang nagreinforce saamin. Pero wala ka ng dapat ipag-aalala professor, nasa mabuting kalagayan na siya at natangal na yung venom."

"Mabuti naman kung ganon." Nahulog pa sa kaniyang paanan ang isang pulang dahon mula sa tangkay ng punong kahoy na nasa tabi ng danaw kung saan sila nakasilong.

Lumapit ng kaunti si Jairus kay Hansen at tumingin kay Clace, "siya ba ang anak ni Mrs. Frye?"

"Oo."

Umeksina ulit si Luke. "Hi? At ako naman si Luke Corpuz." Abot niya ng kamay kay Jairus.

Pero hindi siya kinamayan at pinansin. "Dalawang beses ko na nakita ang mom mo na si Carol one year had past maliban sa dad mo. Naririnig ko lang kaniyang pangalan niya kay Professor Hansen at sa iba dito sa Sicariium."

"Bakit iba ang tawag ninyo sa mga magulang ko?" Clace want to clarify things na bumabagabag sa ulo niya. "B-bakit Frye?"

Sumagot si Hansen, "that is the true last name ng parent mo, Clace. Tinatago lang natin ang mga surnames kapag nasa ordinaryong pamumuhay tayo sa labas. Hindi bilang mga sicario. Naiintidihan mo na ba ngayon?"

"Inatake sila ng isang cambion noong gabi. I don't know kung buhay pa ba sina mom o ano. Umakyat ako sa second floor kaso wala sila roon hindi ko na sila nahanap."

"I'm sure na buhay pa sila Mr. Frye. Wala ka namang nakita bangkay o patay na katawan nila tama?"

"W-wala."

"So, buhay pa nga sina Carol at Edd."

"Pero gusto ko ulit silang makita—"

"Gusto mo silang hanapin?"

No response si Clace.

"May sinabi ba si Carol saiyo bago kayo dumating dito kahapon?" nakasilid lang sa dalawang bulsa ang mga kamay ng matanda.

"Iingatan ko palagi ang sarili ko yan ang natatandaan kong sinabi niya—"

"Tama si Carol. Darating ang araw may mga taong pinakamamahal mo na mawawala sayo in a blink of an eye. And that's a one way for you to stand by your own feet kahit wala na sa tabi mo ang mga magulang mo at kung asan man sila ngayon, there is a purpose behind." Mahinahon niyang pinapangaralan si Clace na pilit pinaiintindi ang circumstances, "Not all the time kailangan mo sila lalo na't isa kang sicario." Hinagis niya ang punyal pabalik kay Clace. "Baka may malalim rason din kung bakit nasa saiyo ang sicae na yan."

"Once napasailalim ka na ng palatuntunan ng creed you should consider youself na limitado na ang mga kinikilos mo." Singit ni Athyna.

"Hahanapin ko siya."

"Sino?" tanong ni Athyna.

"Ang cambion na umatake kina dad." Twisting the thracian knife in his palm.

"The time will be the one to decide," aniya ni Hansen. "But a reminder, they can perform witchcraft in other hand. Ang mga cambions ay may kakayahang mamuhay ng normal sa mundo." Then lumingon siya kina Jairus. "They can usually mingle to others like an ordinary human."

Walang nangahas magsalita ni isa sa kanila at walang imi si Clace.

"Kaya one of the essential principle of the creed is, Do not make you're self to fall inlove with."