ตอนที่ 505 เสียงที่แสนไพเราะ
บรรยากาศที่คละคลุ้งไปด้วยกลุ่มควันสงครามปะทุขึ้นอย่างรวดเร็วในห้องรับแขกนี้ มีเสียงเด็กน้อยดังขึ้นโดยไม่มีลางบอกเหตุเลยสักนิด เป็นเสียงเด็กที่พูดยังไม่ชัดเจน น้ำเสียงอ้อแอ้ทำให้พอได้ฟังใจก็แทบจะละลายจนหมดสิ้น ราวกับเป็นเสียงอึกทึกครึมโครมดังข้างหูของทุกคน
ลู่ฉงซานใบหน้าที่กำลังเคร่งเครียดอยู่นั้นเหลือเพียงความว่างเปล่าในพริบตา เหยียนหรูอี้ที่กำลังจะพูดโน้มน้าวถลึงตาโตออกมาทันใด...
แม้แต่ลู่ถิงเซียวที่ไม่เคยหวั่นไหวกับสิ่งใดอารมณ์บนสีหน้าก็ยังนิ่งอึ้ง บุตรชายที่กอดไว้ในอ้อมอก ยืนนิ่งอยู่ตรงนั้นไม่กล้าเคลื่อนไหว เมื่อครู่เสียงนั้นดังขึ้นที่ข้างหูเขาเอง หากว่าข้างหูไม่หลงเหลือลมหายใจตอนที่เจ้าตัวน้อยพูดออกมา เขาคงต้องคิดว่าเมื่อครู่ตัวเองเกิดภาพหลอน
ตัวเขาเองจำไม่ได้แล้วว่านานแค่ไหนแล้วที่ตัวเองไม่ได้ยินเสียงนี้ ไม่ต่างกับความทรงจำที่มีสักเท่าไหร่...
ยังคิดว่าชาตินี้จะไม่มีทางได้ยินเสียงนี้อีกแล้ว...
Hỗ trợ các tác giả và dịch giả yêu thích của bạn trong webnovel.com