ปลอบใจ ปลอบกาย
พระอาทิตย์กำลังตกดิน ทำให้ความมืดปกคลุมแผ่นฟ้ามากขึ้นเรื่อยๆ ฉันอยู่ที่ไหนเนี่ย?คนอื่นไปไหนกันหมด? ฉันหลงทางอยู่เหรอ?
รอบตัวมีแต่ต้นไม้ใหญ่ลักษณะเหมือนกันเต็มไปหมด ฉันควรเดินไปทางไหนดี?แล้วฉันกำลังจะไปไหนล่ะ
ความมืดครอบคลุมจนมองไม่เห็นอะไรเลย มีเพียงแสงจันทร์ที่ช่วยนำทาง
น้ำหยดลงบนผมฉัน ฝนตก?ฉันต้องรีบออกจากป่าแห่งนี้
ฉันวิ่งเร็วที่สุดท่ามกลางความมืด ไม่รู้ด้วยซ้ำว่ากำลังมุ่งหน้าไปถูกทางหรือเปล่า กิ่งไม้และใบไม้ขีดข่วนตามตัว ขณะที่วิ่งผ่านมันไป ฉันรู้สึกกลัวมาก…
ฝนตกหนักมากจนตัวฉันเปียกโชกไปหมด พื้นดินลื่นมากขึ้น
"ใครก็ได้…ช่วยฉันด้วย!” ฉันกรีดร้องจนสุดเสียง เสียงสะอื้นของตัวเองทำให้รู้ว่ากำลังร้องไห้อยู่
เสียงฝนและฟ้าร้องจากเบื้องบนกลบเสียงร้องขอความช่วยเหลือจนหมดสิ้น
ใครก็ได้ช่วยฉันที ช่วยฉันด้วย ฉันได้แต่อธิษฐาน.
ตอนนี้ฉันไม่มีเรี่ยวแรงพอที่จะวิ่งหรือเดินอีกต่อไป สายฝนกระหน่ำตกลงมาอย่างไร้ความปรานี ฉันล้มลงกับพื้น ความมืดรอบตัวทำให้ฉันกลัวไปหมด แถวนี้ต้องมีสัตว์ป่าแน่ๆ นี่ฉันจะ…ตายที่นี่เหรอ?หลังจากนั้นฉันก็จำอะไรไม่ได้อีกเลย
Chương bị khóa
Hỗ trợ các tác giả và dịch giả yêu thích của bạn trong webnovel.com