ตอนที่ 674 เสียงร้องของจักจั่นในฤดูร้อน
อวี่เจ๋อเดินออกจากครัวโดยไม่หันหน้ากลับไปมอง
อวิ๋นตั่วไม่ใช่แค่ร้อนใจกับความโกรธของเขา กลับรู้สึกว่าคนๆ นี้กำลังสร้างสถานการณ์ตบตาเสียด้วยซ้ำ “ถูกฉันมองออกแน่ๆ เป็นสุนัขจนตรอกแล้ว!”
เธอยกซุปไข่ออกไป เห็นเสี่ยวหย่ากับเสี่ยวซาน แล้วก็อวี่เจ๋อกำนั่งนั่งหัวเราะพูดคุยกันข้างนอก คิดๆ ดูเมื่อกี้เขายังโกรธเธออยู่เลย พอออกมาก็หัวเราะหน้าบานแบบนี้ ถ้าไม่ใช่มีแผนการณ์ในใจแล้วจะเป็นอะไรไปได้?
เธอวางซุปไข่ไว้บนโต๊ะ แล้วพูดด้วยรอยยิ้มว่า “คุยอะไรกันคะ อารมณ์ดีเชียว?”
“พี่หลิวกำลังบอกผมพอดีเลยครับ ว่ากินข้าวเสร็จจะไปจับจักจั่นกัน? พี่อวิ๋นตั่วไปไหม?”
“จักจั่นจับยังไงเหรอ แต่ละตัวที่ไต่อยู่บนต้นไม้ พอคนเข้าใกล้มันก็บินหนีแล้ว”
“หยิบไม้ไผ่มาหนึ่งด้าม แล้วเสียบตาข่ายอันหนึ่งไว้ที่หัวไม้ พอเห็นจักจั่น ก็ยกไม้ไผ่ขึ้นเอาตะข่ายย้ายมันออกไปก็ได้แล้วครับ จักจั่นของที่นี่มีเยอะกว่าจักจั่นธรรมดาอีก มันตัวใหญ่กว่าจักจั่นเยอะเลย ไม่กี่วันก่อนผมจับได้ครึ่งถุงแน่ะ”
“เธอจับพวกมันมาทำอะไร?”
Hỗ trợ các tác giả và dịch giả yêu thích của bạn trong webnovel.com