ตอนที่ 673 ทะเลาะ หึงหวง
“หาเจอหรือยัง?” อวี่เจ๋อถามมาจากข้างนอก
“ไม่เจอค่ะ ไม่เห็นมีเลย!” เธอหันหน้าหันหลัง แกล้งทำเป็นกำลังหาไปทั่วไปห้อง
อวี่เจ๋อเข้าไปในห้อง ก้าวยาวๆ ไปหากรรไกรที่วางอยู่หน้าตู้ แล้วหยิบมายื่นให้อวิ๋นตั่ว “ดูสิ นี่ไม่ใช่กรรไกรที่เธอหาเหรอ?”
“ใช่ค่ะ อยู่นี่นี่เอง!” เธอยิ้มกระอักกระอ่วน ก่อนจะอธิบายว่า ”บางทีก็แบบนี้แหละค่ะ วางอยู่ตรงหน้าแท้ๆ แต่ก็ไม่เห็น แบบนี้หรือเปล่าที่เรียกว่าเส้นผมบังภูเขา?”
“พี่ว่าไม่ใช่เส้นผมบังภูเขาหรอก แต่เป็นยกหินขึ้นมาแต่กลับหล่นทับขาตัวเอง[footnoteRef:1]มากกว่า” [1: คิดจะทำร้ายผู้อื่น แต่ผลร้ายนั้นกลับย้อนมาหาตัวเอง]
“หมายความว่ายังไงคะ?”
“ตอนกินข้าวก็ลองคิดดู เสี่ยวหย่าบอกว่าขอบคุณน้ำใจของเธอ จะอยู่กินข้าวที่นี่ด้วย!”
“หืม?” อวิ๋นตั่วได้แต่แอบร้องทุกข์ในใจ เธอแค่พูดไปตามมารยาทเท่านั้น แต่เพราะคำพูดก็พูดออกไปแล้วเอากลับคืนมาไม่ได้ อีกอย่างเมื่อวานก็เพิ่งไปกินเกี๊ยวบ้านเขา ไม่ว่าจะเป็นด้านความรู้สึกหรือด้านเหตุผลก็สมควรต้องตอบแทน
ทำอะไรไม่ได้แล้ว ได้แต่กลับเข้าห้องครัวไปทำอาหารต่อ!
Support your favorite authors and translators in webnovel.com