0043 ต้องมองเรื่องราวด้วยวิสัยทัศน์ของการพัฒนา

บทที่ 43 ต้องมองเรื่องราวด้วยวิสัยทัศน์ของการพัฒนา

อวิ๋นตั่วทำอาหารออกมาด้วยความยากลำบาก แต่กลับไม่มีใครกิน ดังนั้นเธอจึงต้องจำใจส่งไปให้อวี่เจ๋อ เธอทำท่าทางราวกับจำใจส่งมา ไม่ได้ตั้งใจที่อยากจะส่งให้ แต่เป็นเพราะทำออกมาแล้วไม่มีคนกิน ถ้าไม่มีใครกิน มันก็จะสิ้นเปลืองใช่ไหมล่ะ ดังนั้นจึงต้องผิดคำพูด เพราะเธอไม่มีทางเลือกอื่นแล้วจริงๆ

อวี่เจ๋อเองก็จำใจกิน เพราะฝีมือของอวิ๋นตั่วนั้นไม่ได้ถือว่าดีนัก เธอสามารถทำขนมหวานออกมาให้เค็มได้ ทำของสดออกมาให้ขมได้ พออวี่ซีกับหลินเพียวเพียวมาเยี่ยม แล้วเห็นอาหารบนโต๊ะ ก็ถูกหลอกเอาด้วยรูปร่างหน้าตาของอาหาร กินเข้าไปหนึ่งคำ ก็ต้องแย่งกันวิ่งเข้าห้องน้ำ

“อาหารแบบนี้พี่ก็ยังกล้ากินอีกเหรอ” อวี่ซีถามพี่ชาย

“พี่ไม่อยากทำร้ายเธอ” อวี่เจ๋อว่า

คำตอบอย่างที่คนเป็นน้องก็ว่าด้วยท่าทางจริงจัง “พี่คะ การสนับสนุนส่งเสริมอย่างเหมาะสมน่ะ มันสามารถช่วยให้คนก้าวหน้าได้ แต่การสนับสนุนแบบไม่มีหลักการแบบนี้มันเรียกว่าให้ท้าย พี่กำลังชักนำเธอไปในทิศทางของฆาตกร!”