ส่วนที่ 3 บทที่ 013-2

บทที่ 13-2 การเดินหมากที่ดี

ตลอดทางเงียบสนิท ฉินเจิงกับเซี่ยฟางหวากลับมาถึงสวนไห่ถัง

ฉินเจิงเดินตรงเข้าไปในห้อง

“ไปห้องครัว!” เซี่ยฟางหวาคว้าแขนเขาไว้

“วิญญูชนควรอยู่ให้ห่างจากห้องครัว***[footnoteRef:1]!” ฉินเจิงส่ายหน้า [1: ***ประโยคนี้หมายความว่า วิญญูชนเมื่อเห็นสัตว์ที่กำลังจะถูกฆ่าเพื่อมาประกอบอาหารก็ทนดูไม่ได้ พอได้ยินเสียงร้องขอชีวิตก่อนตายของสัตว์ก็ไม่กล้ากินเนื้อมัน ดังนั้นจึงควรอยู่ให้ห่างจากห้องครัว]

“เจ้าไม่ใช่วิญญูชน!” เซี่ยฟางหวาผลักเขา “เร็วเข้าสิ รีบไปห้องครัว!”

“เจ้าจะให้ข้าทำจริงหรือ? ข้ามาอยู่จวนจงหย่งโหวในฐานะแขกนะ?” ฉินเจิงมองนาง

“มีแขกที่ไหนวางมาดยิ่งใหญ่กว่าเจ้าของบ้านแบบเจ้าอีกหรือไม่” เซี่ยฟางหวาเลิกคิ้วก่อนขู่ “หากเจ้าไม่ไปทำอาหารให้ข้ากิน เช่นนั้นคืนนี้ห้ามเจ้ามาอาศัยสวนไห่ถังอีก!”

“เจ้าพูดผิดแล้ว! ควรบอกว่าไม่ให้ข้าเข้าไปในห้องนอนต่างหาก!” ฉินเจิงแก้ประโยค หลังจากนั้นก็เดินไปยังห้องครัวตามที่นางปรารถนา

เซี่ยฟางหวาเดินกลับเข้ามาในห้องหลังเขาออกไปแล้ว