บทที่ 221 หายนะของสำนักตงอวี้หวง
จินเฟยเหยาโยนนกปีกสวรรค์เข้าไปไว้ในกรง ขณะที่คิดจะไปฝึกบำเพ็ญที่โรงอาหาร ศิษย์พี่โต้วอีก็วิ่งมาแจ้งนาง ว่าโรงอาหารปิดแล้ว
ศิษย์พี่โต้วอีคนนี้เป็นศิษย์ที่คงจู๋อู๋เพิ่งรับหลังมาถึงสำนักตงอวี้หวง ตอนนี้เพิ่งสร้างฐาน ถ้าในตำหนักมีเรื่องวิ่งเต้นล้วนให้เขาเป็นคนไป เนื่องจากจินเฟยเหยาเรียกเขาว่าศิษย์พี่ ดังนั้นทุกครั้งที่เขาพบจินเฟยเหยาจะรู้สึกขัดเขินอยู่บ้าง อย่างไรผู้อื่นก็เป็นผู้บำเพ็ญเซียนขั้นหลอมรวมเอาเปรียบแบบนี้ทำให้รู้สึกอกสั่นขวัญแขวนจริงๆ
“โรงอาหารปิดแล้ว?” จินเฟยเหยาขมวดคิ้ว คาดไม่ถึงว่าจะไม่ได้อาละวาดขึ้นมา
“ฮึ นึกว่าทำแบบนี้จะหยุดข้าได้หรือ? ดูแคลนข้าเกินไปแล้ว” จินเฟยเหยายิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ โต้วอีแผ่นหลังหนาวเยือกและรู้สึกว่าดวงตาของจินเฟยเหยาเปลี่ยนไป เขาไม่กล้ารั้งอยู่นานหลังเอ่ยลาอย่างรีบร้อนก็หนีไป
จินเฟยเหยายืนอย่างสงบนิ่งครู่หนึ่ง จากนั้นบิดขี้เกียจ หลังจากทำให้ร่างกายสดชื่นก็เรียกต้านิวและพั่งจื่อมา “ไป พวกเราไปล่าสัตว์”
Hỗ trợ các tác giả và dịch giả yêu thích của bạn trong webnovel.com