webnovel

คนใสซื่ออย่างข้ามีเมตตาจะตาย

จินเฟยเหยาคิดว่าตนเองเป็นคนที่เอาใจใส่ที่สุด ใจกว้างที่สุด และจิตใจบริสุทธิ์ที่สุดในโลกนี้ นางไม่เข้าใจจริงๆ ว่าเพราะเหตุใดคนในโลกนี้จึงชอบรังแกนาง... คิดไม่ถึงว่าน้องชายที่นางดูแลมาจนโตจะทรยศนางเพื่ออนาคตของตัวเอง คิดจะส่งนางไปเป็นเตาหลอมมนุษย์ บังคับให้นางต้องทรยศและเป็นศัตรูกับทั้งตระกูลเพื่อปกป้องชีวิตน้อยๆ ของตน นางเข้าสู่สำนักเซียนอย่างยากลำบาก ทว่าเพราะมีพลังบำเพ็ญต่ำต้อย จึงมักจะถูกคนเอาเปรียบ ถึงแม้โชคร้ายจะกลายเป็นดี ได้ตำราลับบำเพ็ญเซียนพิเศษเฉพาะมาก็ตาม เส้นทางแห่งการบำเพ็ญเซียนยังอีกยาวไกล ก่อนที่จะเดินสู่จุดสูงสุดต้องป้องกันตนเองให้ได้ก่อน! เซียนไม่ล่วงเกินนาง นางไม่ล่วงเกินเซียน หากเซียนล่วงเกินนาง นางก็จำเป็นต้องร้าย... อ้อไม่ใช่สิ พยายามสู้กลับเพื่อปกป้องตนเอง ดังนั้นนางจึงไร้ยางอายมากขึ้นทุกที...นางสาบานได้ ทั้งหมดเป็นเพราะนางถูกบีบบังคับจริงๆ นะ...

เจิ้งเยวี่ยชูซื่อ · Lịch sử
Không đủ số lượng người đọc
725 Chs

0221 หายนะของสำนักตงอวี้หวง

บทที่ 221 หายนะของสำนักตงอวี้หวง

จินเฟยเหยาโยนนกปีกสวรรค์เข้าไปไว้ในกรง ขณะที่คิดจะไปฝึกบำเพ็ญที่โรงอาหาร ศิษย์พี่โต้วอีก็วิ่งมาแจ้งนาง ว่าโรงอาหารปิดแล้ว

ศิษย์พี่โต้วอีคนนี้เป็นศิษย์ที่คงจู๋อู๋เพิ่งรับหลังมาถึงสำนักตงอวี้หวง ตอนนี้เพิ่งสร้างฐาน ถ้าในตำหนักมีเรื่องวิ่งเต้นล้วนให้เขาเป็นคนไป เนื่องจากจินเฟยเหยาเรียกเขาว่าศิษย์พี่ ดังนั้นทุกครั้งที่เขาพบจินเฟยเหยาจะรู้สึกขัดเขินอยู่บ้าง อย่างไรผู้อื่นก็เป็นผู้บำเพ็ญเซียนขั้นหลอมรวมเอาเปรียบแบบนี้ทำให้รู้สึกอกสั่นขวัญแขวนจริงๆ

“โรงอาหารปิดแล้ว?” จินเฟยเหยาขมวดคิ้ว คาดไม่ถึงว่าจะไม่ได้อาละวาดขึ้นมา

“ฮึ นึกว่าทำแบบนี้จะหยุดข้าได้หรือ? ดูแคลนข้าเกินไปแล้ว” จินเฟยเหยายิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ โต้วอีแผ่นหลังหนาวเยือกและรู้สึกว่าดวงตาของจินเฟยเหยาเปลี่ยนไป เขาไม่กล้ารั้งอยู่นานหลังเอ่ยลาอย่างรีบร้อนก็หนีไป

จินเฟยเหยายืนอย่างสงบนิ่งครู่หนึ่ง จากนั้นบิดขี้เกียจ หลังจากทำให้ร่างกายสดชื่นก็เรียกต้านิวและพั่งจื่อมา “ไป พวกเราไปล่าสัตว์”

Chương bị khóa

Hỗ trợ các tác giả và dịch giả yêu thích của bạn trong webnovel.com