1216 ไล่ตาม!

ตอนที่ 1216 ไล่ตาม!

มาย้อนเวลากลับไปสักหน่อย

กู่ฉิงซานถูกแม่นางฟู่สื่อผลักอย่างแรง ตกลงไปในแม่น้ำแห่งกาลเวลาสายยาวก่อนกลับมาสู่เส้นทางที่เขามาอย่างรวดเร็ว

ในความว่างเปล่า สายลมเย็นเยือกพัดหวีดหวิว แม่น้ำสายยาวเงียบสงัด

มีเพียงเขาที่เป็นลำแสงกำลังบินอย่างรวดเร็วขณะเดินทางด้วยพละกำลังทั้งหมดที่มีเป็นเวลาหลายร้อยล้านปี

เร็ว

เร็วกว่านี้!

กู่ฉิงซานลอบวิตก

หลังจากเขาและแม่นางฟู่สื่อแยกกันแล้ว เวลากำลังเคลื่อนที่ไปข้างหน้าโดยไม่หยุดพัก

เขาไม่รู้ว่าผลลัพธ์สุดท้ายของการต่อสู้เพื่อกลายเป็นเทพเป็นเช่นไร

เขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเงามายาแห่งความโกลาหลกำลังซ่อนอยู่ในความมืดขณะแอบมองไปทิศทางที่เกิดสงคราม

หากพูดตามหลักแล้ว เงาจะต้องกำลังรออยู่ในโลกหอคอยอย่างแน่นอน

มันจะรอให้เย่หรูซีกลับไปที่โลกหอคอย จากนั้นจึงทำการมอบความทะเยอทะยานที่บัญญัติราชามารสั่งสมมาหลายร้อยล้านปี

นี่คือภาพที่ผู้ชายมองเห็นจากประวัติศาสตร์อันยาวนาน

นี่ยังเป็นแผนสุดท้ายของกลุ่มความโกลาหลอีกด้วย

ถ้าเขาไปถึงช่วงเวลานั้นไม่ทันเวลา ทุกสิ่งจะกลายเป็นความจริงตามที่อีกฝ่ายวางแผนเอาไว้

กู่ฉิงซานถอนหายใจขณะจั่วไพ่อย่างง่ายดาย

สิ้นการกระทำของเขา แถวตัวอักษรขนาดเล็กปรากฏขึ้นบนหน้าต่างระบบเทพสงคราม

“ไพ่พิเศษ: จ้าวแห่งการพึ่งพาเมื่อราชามารจุติลงมา”

“คำอธิบาย: แม่นางฟู่สื่อใช้สิ่งประดิษฐ์วิญญาณระดับความฝันจำนวนมากเพื่อทำการเปลี่ยนแปลงบัญญัติราชามารอย่างเหมาะสม”

“ยูนิคอร์นคือแกนกลางของบัญญัติราชามาร ขลุ่ยคือกฎเกณฑ์ชี้นำพลังที่ได้รับการแก้ไขแล้ว”

“เมื่อท่านนั่งอยู่บนยูนิคอร์นแล้วเป่าขลุ่ย ความทะเยอทะยานของมารจะปลูกฝังในตัวท่านทันที”

“เนื่องจากการเบี่ยงเบนในกระบวนการเปลี่ยนแปลง ราชามารในรอบนี้จะคงอยู่เพียงแค่เจ็ดวินาทีเท่านั้น”

ขณะมองตัวอักษรเหล่านี้ กู่ฉิงซานอดที่จะนึกถึงคำพูดของแม่นางฟู่สื่อไม่ได้

“นี่คือหนึ่งในอาวุธทรงพลังที่สุดที่ถูกสร้างโดยพวกข้ากลุ่มบัญญัติ… พวกข้าคำนวณแล้วว่าหากบัญญัติราชามารได้รับสิทธิ์ในการเดินทางผ่านหลายร้อยล้านปี แม้จะรวบรวมความตั้งใจของผู้โหลดจนกระทั่งถึงตอนนี้ก็สามารถทำให้ตัวตนของ ‘มาร’ คงอยู่ได้ไม่เกินสิบวินาที”

สิบวินาทีกลายเป็นเจ็ดวินาที

ในเวลาสั้นๆ แบบนั้น ยังมีเวลาที่จะพลิกคลื่นสงครามได้หรือ

กู่ฉิงซานคิดไม่ออก

ทุ่มสุดกำลัง พยายามสุดความสามารถ ใช้วิชาทั้งหมดที่มี เดินทางย้อนกลับมาหลายร้อยล้านปี ในที่สุดก็ได้ไพ่นี้มา

นี่คือโอกาสสุดท้ายของเขาและยังเป็นโอกาสสุดท้ายสำหรับสิ่งมีชีวิตทั้งหมดอีกด้วย

ไม่อย่างนั้น ทันทีที่ความโกลาหลประสบผลสำเร็จ อาณาจักรทั้งหลายจะถูกทำลายอย่างสมบูรณ์

กู่ฉิงซานกำไพ่ไว้แน่นขณะมองข้างหน้า

เส้นทางข้างหน้ากว้างใหญ่ มองไม่เห็นจุดหมายปลายทาง

หลายร้อยล้านปีนานเกินไป ไม่รู้ว่าจะสามารถไล่ตามได้ทันหรือเปล่า

น่าเสียดายที่ไม่มีบัญญัติราชามาร เขาจึงไม่สามารถใช้งานสามเหรียญเพื่อเร่งความเร็วในการเดินทางได้

ในกรณีที่ไม่สามารถไล่ตามได้ทัน…

กู่ฉิงซานส่ายหน้าขณะคิดถึงผลลัพธ์ด้วยความไม่เต็มใจ

เสียงผู้หญิงพลันดังขึ้นในความว่างเปล่า

“ฉิงซาน”

กู่ฉิงซานพลันเงยหน้ามอง

“เสวี่ยเอ้อร์ เจ้าอยู่ไหน” เขาถามเสียงดัง

“เจ้าไม่ต้องตามหาข้าหรอก ข้าหลับใหลอยู่ในอนาคต ไม่สามารถมาหาเจ้าได้ แต่ข้าคิดว่าข้าสามารถช่วยเจ้าได้”

ดาวสองดวงปรากฏข้างกู่ฉิงซาน

แสงดารารวมตัวเป็นซูเสวี่ยเอ้อร์

แสงดาราอีกสายรวมเป็นเด็กผู้หญิงแปลกประหลาด

เด็กผู้หญิงคนนี้ไม่สามารถบรรยายด้วยความงามได้อีกต่อไป

นางเหมือนกับผลงานศิลปะ ด้วยการปรับแต่งและออกแบบอันแม่นยำ วิธีการวิวัฒน์อย่างเหมาะสมถูกคำนวณที่แหล่งกำเนิดชีวิต สุดท้ายนำเสนอมาตรฐานของมนุษย์ที่เหมาะกับความงามและความเป็นธรรมชาติที่ดีที่สุดขึ้นมา

นางเหมือนกับสมบัติล้ำค่าที่ธรรมชาติสร้างขึ้นมา

นางและซูเสวี่ยเอ้อร์ยื่นมือออกไปแตะไหล่ของกู่ฉิงซานก่อนออกแรงผลัก

“นายท่าน ไปเสีย พวกข้าสามารถทำได้เพียงเท่านี้” เด็กผู้หญิงแปลกประหลาดกล่าว

“เร็วเข้า ฉิงซาน เจ้าจะต้องทำได้แน่นอน!” ซูเสวี่ยเอ้อร์กล่าวเสียงดัง

ทั้งสองกลายเป็นดวงดาวก่อนหายไปจากแม่น้ำแห่งกาลเวลาสายยาว

ความเร็วของกู่ฉิงซานพลันเพิ่มขึ้น

สายลมพัดหวีดหวิวอยู่ในหู

ชุดคลุมร่ายรำอย่างบ้าคลั่ง

แม่น้ำแห่งกาลเวลาแพรวพราวกับภาพติดตาตระการตาถูกทิ้งไว้ด้านหลัง

ในความมืดและแสงสว่างอันไร้พรมแดน จิตของกู่ฉิงซานพลันขยับ

เขาหยิบชุดทำนายขึ้นมาดูอย่างไม่ใส่ใจ

หลังจากได้รับมรดกของอารายธรรมการฝึกฝนจากทุกอาณาจักร วิชาดูดวงของเขาจึงพัฒนาขึ้นมาก

ไม่ช้า ภาพดูดวงปรากฏขึ้นตรงหน้าของเขา

“ก้าวข้ามจุดสูงสุด ดุร้าย ไร้ที่ติ”

หัวใจของกู่ฉิงซานดิ่งวูบ

ระยะเวลาหลายร้อยล้านปียาวนานเกินไป เขาไม่สามารถไปได้ทัน

ทันใดนั้น อีกเสียงดังขึ้นในความว่างเปล่า

“ข้าเห็นเจ้าแล้ว เจ้าอยากกลับไปช่วงเวลานั้นสินะ เกรงว่ามันจะสายเกินไป”

ซากศพขนาดใหญ่

นี่คือเสียงของซากศพขนาดใหญ่

“ท่านหาข้าเจอได้ยังไง” กู่ฉิงซานถามด้วยความประหลาดใจ

เสียงของซากศพขนาดใหญ่ดังขึ้นในหูของเขา

“บัญญัติและความโกลาหลเดินทางไปกลับในแม่น้ำแห่งกาลเวลาสายยาวเพื่อให้ได้คำพูดสุดท้ายในช่วงเวลาที่แน่ชัด”

“การดิ้นรนของพวกเขาจะตัดสินโชคชะตาของทุกชีวิตในไม่ช้า”

“กฎเกณฑ์จำนวนมากในประตูโลกได้รับผลจากสิ่งนี้และเริ่มผันผวนอย่างรุนแรง ข้าจะไม่ให้ความสนใจกับมันได้ยังไง”

“และเจ้าก็เข้ามาผสมโรงอีก ข้าย่อมสามารถรับรู้ได้ในทันที”

กู่ฉิงซานกล่าวว่า “เวลากำลังหมดแล้ว โปรดช่วยข้าที! ข้าต้องไปช่วงเวลานั้นให้ทัน!”

ซากศพขนาดใหญ่ถอนหายใจแล้วกล่าวว่า “นี่คือเหตุผลที่ข้าปรากฏตัวด้วยเช่นกัน เจ้าต้องทำให้ความผันผวนทั้งหมดสงบลงโดยไว ไม่อย่างนั้น ความผันผวนแรงกล้าในประตูโลกอาจจะทำให้เกิดการสอดแนมบางอย่างที่อธิบายไม่ได้ แบบนั้นมันอันตรายเกินไป”

เสียงจางหายไป

กู่ฉิงซานเพียงรู้สึกว่าใครบางคนกำลังผลักจากด้านหลังของเขาอย่างแรง

ความเร็วของเขาเพิ่มขึ้น!

“ขอบคุณมาก! ตอนข้าไปหาอีกในครั้งต่อไป ข้าจะเชิญท่านไปดื่ม!” กู่ฉิงซานกล่าวเสียงดัง

ฟิ่ว

เขาเหมือนกับลำแสงที่หายไปในพริบตา

ในความว่างเปล่า ซากศพขนาดใหญ่ส่งเสียงขึ้นมา

“คาดไม่ถึง แม้แต่ข้าก็เข้ามาพัวพันกับเรื่องนี้ด้วย… น่าเสียดาย ร่างกายของข้าถูกกินไปแล้ว พละกำลังก็อ่อนแอเกินไป…”

เสียงของมันค่อยๆ จางหาย ท้ายที่สุดก็ไม่ได้ยินอีก

…

กู่ฉิงซานเหาะอย่างรวดเร็ว

ทิวทัศน์ทั้งหมดไม่อาจมองเห็นได้อีกต่อไป มันกลายเป็นเส้นเลือนรางขณะถอยห่างจากเขา

เมื่อถึงช่วงเวลาหนึ่ง

ในที่สุด

ข้างหน้าพลันเปิดออก เผยให้เห็นแสงและเงาแจ่มชัด

เขาเห็นเหล่าต้าถูกอัดในอากาศ เย่หรูซีกำลังร้องไห้อย่างสิ้นหวัง

นาทีสุดท้าย!

ตามกฎเกณฑ์แห่งเวลา นี่คือช่วงเวลาที่เขาควรเข้ามาหลังกลับจากมาช่วงหลายร้อยล้านปีก่อน!

ในที่สุดก็ตามทัน!

กู่ฉิงซานกระโจนเข้าสู่ช่วงเวลานี้อย่างไม่ลังเล

เมื่อลงบนเนินเขา ไพ่ก็ถูกเขาใช้งานแล้ว

ปัง!

ยูนิคอร์นแบกเขาเอาไว้

ขลุ่ยปรากฏขึ้นในมือของเขา

จะล่าช้าแม้แต่วินาทีเดียวไม่ได้ ต้องดึงพลังทะเยอทะยานนั่นเดี๋ยวนี้!

กู่ฉิงซานยกขลุ่ยขึ้น นำมาจรดที่ริมฝีปากแล้วเป่าอย่างแผ่วเบา

ทันใดนั้น

แสงเจิดจ้ากว้างใหญ่ถูกดึงออกจากเย่หรูซีก่อนตกลงมาที่เขา!

ความทะเยอทะยานหลายร้อยล้านปีเหล่านั้นนำเสนอเป็นร่างต้นแบบของแต่ละชิ้นส่วนขณะหมุนรอบกู่ฉิงซานไม่หยุด

บนหน้าต่างระบบเทพสงคราม แถวหิ่งห้อยสองสามแถวปรากฏขึ้นมาอย่างรวดเร็ว

“โปรดทราบว่าราชามารกำลังจะพึ่งพาท่านเพื่อจุติมายังโลกใบนี้”

“องค์ประกอบราชามารพร้อมแล้ว โปรดเลือกวิธีการต่อสู้ที่แข็งแกร่งที่สุดของท่าน”

“ทันทีที่ท่านเลือกวิธีการต่อสู้แล้ว องค์ประกอบราชามารจะกลายเป็นอาวุธเพื่อต่อสู้ร่วมกับท่าน”

“ท่านมีเวลาเจ็ดวินาทีในการจัดการกับศัตรู”

เจ็ดวินาที

วิธีการต่อสู้ที่แข็งแกร่งที่สุด

ด้วยเหตุผลบางอย่าง จิตของกู่ฉิงซานขยับอย่างรุนแรง

เขาจำสิ่งที่แม่นางฟู่สื่อกล่าวได้ “ตัวตนที่ถูกสร้างขึ้นมาจะยึดติดกับผู้อัญเชิญโดยไม่สนข้อจำกัดของเหตุและผลกับกฎเกณฑ์ทั้งหลายจนเกิดการเปลี่ยนแปลงทุกสิ่ง!”

ถ้าอย่างนั้น!

วิธีการต่อสู้ที่แข็งแกร่งที่สุดของข้า…

ก็ต้องอันนั้น

ตูม!!!

เงามายาตกลงมาจากท้องนภาก่อนระเบิดใส่กู่ฉิงซานด้วยพละกำลังทั้งหมดที่มี

“ทำไมเจ้าถึงพรากความทะเยอทะยานที่บัญญัติราชามารเก็บรวบรวมมาร้อยล้านปีไป เอาคืนมาให้ข้าเดี๋ยวนี้!” เงามายาในกลุ่มความโกลาหลตะโกนด้วยเสียงคมปลาบ

แต่มันเปล่าประโยชน์

ตอนนี้กู่ฉิงซานกำลังถือความทะเยอทะยานหลายร้อยล้านปี ได้รับการยืนยันและได้รับพรจากการมาถึงของราชามาร การโจมตีของเงามายาจึงสะท้อนกลับไป

แทบจะในพริบตา เงามายากระเด็นออกไปเพราะพลังของตัวเอง

อีกด้าน ความคิดของกู่ฉิงซานกระจ่างชัดขึ้นหลังจากได้ฟังคำพูดของอีกฝ่าย

“…ความทะเยอทะยานหลายร้อยล้านปี”

เขาพึมพำอย่างแผ่วเบา

ฉากในความทรงจำปรากฏขึ้นอีกครั้ง

นั่นคือระบำสังเวยชีพครั้งแรกในอาณาจักรหนาม

“…ระบำสังเวยชีพ… น่าเสียดาย… ช่างเป็นพละกำลังที่เล็กจ้อยนัก… ยังอีกไกล…” เสียงผู้หญิงแห้งผากกล่าว

ความทะเยอทะยาน

ในโลกเทียนจู เขาอยากสื่อสารกับโลกที่แตกสลายจำนวนมาก แต่หน้าต่างระบบเทพสงครามกลับเตือนว่า

“ในการบูชายัญของเทพปฐพีคราวที่แล้ว ท่านใช้ความตั้งใจจนหมดสิ้น ทำให้ไม่สามารถทำการบูชายัญครั้งที่สองกับที่นี่ได้อีก”

ความตั้งใจ!

มันคือความตั้งใจ!

ภาพในความทรงจำเปลี่ยนไป

ช่วงเวลาที่ช่วยนางฟ้าขับขาน

แม้ระบำสังเวยชีพจะไม่เสร็จสิ้น เขาก็กำจัดคำสาปของนางฟ้าขับขานได้

ในตอนนั้น เขาเหนื่อยล้าจนกำลังจะตาย เศษเสี้ยวสุดท้ายของพลังวิญญาณได้ถูกใช้ ทำให้เขาตกลงมาจากความว่างเปล่า

มันคือการร่ายรำเพื่อรำลึกถึงการทำลายล้างโลกในอดีตทั้งหมด

“เทพปฐพีเป็นผู้รักษาการสังเวยครั้งนี้ เมื่อการร่ายรำสำเร็จในสักวัน ข้าจะมาสังเวยเจ้า!”

เสียงผู้หญิงปลอบโยนวิญญาณทั้งหมดของโลก

ใช่แล้ว

การเต้นบูชายัญ

ระบำสังเวยชีพ

นี่คือพลังที่แข็งแกร่งที่สุด!

และตอนนี้ เขามีความตั้งใจหลายร้อยล้านปี

กู่ฉิงซานชูมือขึ้นช้าๆ แล้วพลันกำหมัด

คลื่นแปลกประหลาดแผ่ออกมาจากเขาขณะกวาดผ่านทั่วโลก พวกมันยังคงกระจายจนเลยออกไปนอกความว่างเปล่า

พลังพรของโลกอดีต!

เมื่อรับรู้ถึงความคิดของเขา องค์ประกอบราชามารที่ลอยอยู่ในอากาศประกบเข้าด้วยกันอย่างรวดเร็วจนกลายเป็นไม้เท้าสีทองหม่นก่อนมาลอยตรงหน้ากู่ฉิงซานเงียบๆ

ไม้เท้าแห่งการสังเวย!

นี่คือการปรากฏของความตั้งใจหลายร้อยล้านปี มันคือไม้เท้าแห่งการสังเวยที่แข็งแกร่งที่สุดในทุกอาณาจักร!

ภาพอดีตจำนวนนับไม่ถ้วนพุ่งออกจากดวงตาของกู่ฉิงซาน

กู่ฉิงซานถอนหายใจ

คำพูดจากเมื่อวานเหล่านั้นคล้ายกับปรากฏขึ้นใหม่อีกครั้งขระดังก้องในหูอีกครา

“เจ้าคือผู้สืบทอดคนสุดท้ายของการเต้นบูชายัญ ข้าขอถามเจ้า เจ้าจะทำให้การเต้นบูชายัญนี้สมบูรณ์หรือไม่”

“ทำ!”

“…เทพตัวน้อยเอ๋ย เจ้าอ่อนแอเกินไป แค่อีกไม่ช้าเจ้าจะแข็งแกร่งขึ้น”

เสียงผู้หญิงค่อยๆ เลือนรางก่อนหายไปในที่สุด

…

………………………………………………….