1001 ไล่ตาม!

ตอนที่ 1001 ไล่ตาม!

ลอร่าหยิบกล้องส่องทางไกลทองเหลืองออกมาจากกระเป๋าแล้วกล่าวว่า “กล้องส่องทางไกลเอ๋ย โปรดแสดงให้ข้าเห็นด้วยว่าใครกำลังไล่ตามพวกเรา”

นางยกกล้องส่องทางไกลขึ้นมองไปทางหนึ่ง

เย่เฟยหลีถามอย่างไม่เข้าใจว่า “นายท่าน ทางที่ท่านมองมัน”

“ชู่วว์!”

ลอร่าส่งสัญญาณให้เขาสงบสติ

นางถือกล้องส่องทางไกลแล้วมองสักพักแล้วกล่าวอย่างรวดเร็วว่า “ประธานของสมาคมยานอวกาศโลกเก้าร้อยล้านชั้นเป็นคนที่สามารถควบคุมยานได้ เขาเป็นที่ยอมรับว่ามียานที่เร็วที่สุด”

“มีลูกเรือมือดีหลายสิบคนอยู่บนยาน พวกมันเริ่มใช้ความสามารถเพื่อผลัดกันเร่งความเร็วยานอวกาศ”

“หากพวกเรายังร่องด้วยความเร็วปกติแบบนี้ต่อ เกรงว่าแค่ครึ่งวันก็โดนไล่ตามทันแล้ว”

หลังจากพูดจบ ลอร่าเก็บกล้องส่องทางไกลก่อนมองกู่ฉิงซาน

กู่ฉิงซานพยักหน้าแล้วกล่าวว่า “ข้ารู้ พวกเรามียานที่เคลื่อนที่ได้ไวหรือเปล่า”

ลอร่าอธิบายว่า “เพราะข้าคือราชินี ยานอวกาศของข้าจึงมักงดงามและปลอดภัยมาก แต่น่าเสียดาย ต่อหน้าสัตว์ประหลาดนั่น มาตรการความปลอดภัยเหล่านี้คล้ายกับไม่มีตัวตน”

“เพราะความปลอดภัย ความเร็วของยานอวกาศราชินีหนามจึงไม่เร็วงั้นหรือ” กู่ฉิงซานหัวเราะ

ลอร่ายิ้มเยาะก่อนวางมือบนกระเป๋า

“ยานอวกาศที่ถูกซื้อโดยราชวงศ์ของอาณาจักรย่อมต้องเน้นความปลอดภัยก่อน แต่ข้าเป็นคนที่ซื้อมันด้วยตัวเอง”

นางหยิบกระดาษผนึกมิติออกมาก่อนโยนออกไปในท้องนภา

กระดาษผนึกเปิดออก

ยานอวกาศหัวกระสุนสีแดงคล่องตัวปรากฏขึ้นต่อหน้าทุกคน

จางหยิงห่าวผิวปาก

ยานอวกาศลำนี้ดูงดงามมาก

ลอร่ากล่าวว่า “ไม่มีอุปกรณ์ป้องกันใด ๆ เน้นความเร็ว ใช้เวลาหนึ่งปีจึงจะสร้างสำเร็จด้วยความพยายามร่วมกันกับประธานสมาคมยานอวกาศโลกเก้าร้อยล้านชั้น”

จางหยิงห่าวถามว่า “ความเร็วมันขนาดไหนหรือ”

ลอร่ายักไหล่แล้วตอบว่า “เร็วกว่ายานพวกเราเท่าตัว เคยลองเอาไปแข่งกับเพื่อนรุ่นราวคราวเดียวกันมาบ้าง แน่นอนว่าข้าชนะ”

“ถ้าแบบนี้ ทุกครั้งที่เจ้าใช้แข่ง มันก็ไม่มีหลักประกันเรื่องความปลอดภัยน่ะสิ” กู่ฉิงซานพึมพำ

ลอร่ากล่าวอย่างเป็นธรรมชาติว่า “ในตอนนั้น ไม่มีสัตว์ประหลาดอย่างวิญญาณกรีดร้องอยู่ในโลกเก้าร้อยล้านชั้น ข้าสามารถเรียกต้นไม้หนามออกมาได้ทุกเมื่อ ดังนั้นจึงไม่มีอะไรมาทำอันตรายกับข้าได้”

“เจ้าชอบเกี่ยวกับยานอวกาศหรือ” จางหยิงห่าวถาม

“ใช่ จะสะสมหรือแข่งบินก็สามารถบรรเทาความเครียดได้ดี”

เมื่อพูดถึงการแข่งบิน ลอร่านับนิ้วอย่างมีความสุขแล้วกล่าวว่า “ข้ารู้ว่าทันทีที่จะต้องสร้างยานอวกาศขึ้นมา ข้าจะต้องเรียกผู้สร้างยานอวกาศฝีมือดีหลายคนมาสร้างยานอวกาศให้”

“ข้าคือราชินีหนาม ดังนั้นข้าจะไม่ยอมให้คนอื่นมาชนะข้าตอนแข่งบินได้”

“มียานอวกาศห้าลำที่เร็วกว่าลำนี้อยู่ในการครอบครองของข้า แต่ละลำสามารถซื้อโลกมีราคาได้หลายใบ”

สีหน้าของลอร่าเป็นธรรมชาติ น้ำเสียงของนางเหมือนกับกำลังพูดถึงของเล่นชิ้นโปรด

ไม่เห็นท่าทีการโอ้อวดแม้แต่นิดเดียว

สำหรับนาง นี่เป็นเพียงงานอดิเรก เป็นวิธีหาความสนุกให้ตัวนางเอง

ไม่จำเป็นต้องโอ้อวดหรือเปรียบเทียบแต่อย่างใด

เพราะไม่มีใครสามารถเทียบเรื่องนี้กับนางได้

กู่ฉิงซานกล่าวว่า “เอาเถอะ สิ่งที่พวกเราต้องกังวลตอนนี้คือพวกมันมีหลายคนที่สามารถเร่งความเร็วยานอวกาศได้ นี่คือภัยคุกคามเพียงอย่างเดียวเท่านั้น”

เย่เฟยหลีตบอกแล้วกล่าวว่า “อย่าห่วงไปเลย เรื่องนี้ให้พวกข้าจัดการเอง”

“อืม รีบไปกันเถอะ” จางหยิงห่าวกล่าวเช่นกัน

ตอนนี้ เหล่าต้าฟื้นตัวมาเล็กน้อยจนพอจะเดินได้บ้าง พวกเขาทั้งสี่ขึ้นยานอวกาศลำใหม่

พื้นที่ข้างในของยานอวกาศไม่ใหญ่มาก มีขนาดเพียงไม่กี่สิบตารางเมตรเพื่อให้ทุกคนเคลื่อนไหวไปมา ถือว่าห่างชั้นจากยานอวกาศราชินีหนามมากนัก

เห็นได้ชัดว่ายานอวกาศลำนี้ตัดหน้าที่หลายอย่างทิ้งเพื่อเน้นความเร็วเพียงอย่างเดียว

ลอร่านั่งตรงที่นั่งคนขับขณะควบคุมยานอวกาศอย่างชำนาญ

ยานอวกาศคำรามก่อนทะยานขึ้นสู่ท้องนภาจากยานอวกาศราชินีหนามที่พังทลาย กระโจนเข้าสู่วังวนความว่างเปล่าด้วยความเร็วสูงยิ่งก่อนค่อยๆ ถอยห่างออกไป

เวลาผ่านไป

ลอร่าหยิบกล้องส่องทางไกลทองเหลืองออกมาอีกครั้งเพื่อมองย้อนกลับไปแล้วกล่าวว่า “ในหมู่พวกมันมีมือดีสองคน ทุกครั้งที่ถึงตาพวกมันขับยานอวกาศก็จะเข้าใกล้พวกเรามากขึ้น”

จางหยิงห่าวเปิดปากพูดก่อนว่า “ถ้างั้นพวกเราควรทำอะไรบางอย่าง”

เขายื่นมือออกไปแล้วเริ่มจั่วไพ่ในความว่างเปล่า

ไม่ช้า ไพ่ห้าใบมาอยู่ในมือของเขา

“หืม…ไหนดูซิ ใบนี้ละกัน”

เขาหยิบไพ่ใบหนึ่งออกมาก่อนวางลงบนพื้น

ไพ่ใบนี้มีอักขระสีดำที่ดูขัดกับภาพปีกหนึ่งคู่ที่ลอยอยู่

เย่เฟยหลีถามอย่างสงสัยว่า “เจ้าจะใช้ไพ่เพื่อเพิ่มความเร็วของยานอวกาศหรือ”

จางหยิงห่าวตอบว่า “นี่คือปีกของสำรับนักฆ่า สามารถช่วยให้พาหนะเคลื่อนที่ได้เร็วขึ้น”

เขากดฝ่ามือบนไพ่ก่อนถ่ายพละกำลังเข้าไปมหาศาล

ไพ่พลันหายไปจากพื้น

ยานอวกาศเริ่มเร่งความเร็วทันที!

ลอร่าควบคุมยานอวกาศขณะชำเลืองมองมาตรวัดความเร็ว

“เพิ่มขึ้นมาห้าสิบส่วน น่าทึ่งมากเลย!”

นางอุทานด้วยความตื่นเต้น

“แต่ใช้ได้ไม่นาน ผลของไพ่ใบนี้สามารถอยู่ได้ราวสิบนาที จากนั้นมันต้องการเวลาพัก” จางหยิงห่าวกล่าว

“สิบนาทีหรือ ไม่เลว เจ้าสามารถช่วยให้พวกเราทิ้งระยะห่างได้เลยล่ะ” ลอร่ากล่าว

เย่เฟยหลีกอดอกแล้วกล่าวว่า “ไม่เลวจริง ๆ ข้าหลงคิดไปว่าจะมีแค่ข้าที่สามารถช่วยได้จริง ๆ ”

กู่ฉิงซานยิ้มแล้วกล่าวว่า “ไพ่มักเต็มไปด้วยการผสมผสานของกฎเกณฑ์อันแสนวิเศษ เฟยหลี เจ้าจะได้เห็นสิ่งแปลกประหลาดมากมายในโลกเก้าร้อยล้านชั้น อย่าได้ใช้มุมมองเก่ามาวัดสิ่งเหล่านี้เลย”

“ได้รับการชี้แนะเสียแล้ว” เย่เฟยหลีพยักหน้า

สิบนาทีผ่านไปอย่างรวดเร็ว

ยานอวกาศค่อย ๆ กลับมาสู่ความเร็วเดิม

เย่เฟยหลีกล่าวว่า “เดี๋ยวข้ารับช่วงต่อเอง”

เขาหยิบตะขอลืมเลือนวิญญาณออกมาก่อนกระซิบว่า “เหล่าผู้ติดตามเอ๋ย ข้าต้องการพละกำลังของพวกเจ้า”

แสงหมองหม่นปรากฏขึ้นบนตะขอยาว แสงเหล่านี้ค่อย ๆ กระจายจากตะขอยาวก่อนหลอมรวมเป็นรูปทรงโปร่งแสงขึ้นมา

“นี่คือ…ภูตผีหรือ” กู่ฉิงซานถามด้วยความประหลาดใจ

“ใช่ พวกมันล้วนเป็นคนที่เพิ่งตาย ด้วยพลังของข้าจะช่วยให้พวกมันบรรลุความหวังในชีวิตได้สำเร็จ แต่พวกมันไม่อยากกลับชาติมาเกิดเพื่อลืมเลือนทุกสิ่ง กลับกัน พวกมันเต็มใจที่จะติดตามข้า” เย่เฟยหลีตอบ

เงาของภูตผีหลายสิบร่างค่อยๆ เด่นชัดขึ้น

พวกมันคำนับเย่เฟยหลีพร้อมกัน

“เพราะภูตผีเหล่านี้พิเศษมาก จึงครอบครองความสามารถพิเศษไม่มากก็น้อย ดังนั้นข้าจึงเต็มใจให้พวกมันมาเป็นผู้ช่วย” เย่เฟยหลีกล่าว

เย่เฟยหลียื่นมือออกไปก่อนชี้ไปที่ภูตผีตนหนึ่ง

“จิม ข้าจำได้ว่าความสามารถของเจ้าคือความเบาบางของทุกสรรพสิ่ง เจ้ารับหน้าที่ลดน้ำหนักของยานอวกาศลำนี้”

“ส่วนที่เหลือออกไปนอกยานอวกาศ พยายามช่วยให้ยานอวกาศลำนี้เร็วขึ้น”

หลังจากเย่เฟยหลีพูดจบ ภูตผีหายไปก่อนเริ่มทำตามคำสั่งของเย่เฟยหลี

ยานอวกาศเริ่มเร่งความเร็วอีกครั้ง

ลอร่ามองมาตรวัดความเร็วก่อนกล่าวว่า “ความเร็วเพิ่มขึ้นยี่สิบส่วน ท่านเอิร์ลของข้า ความสามารถของเจ้าคงอยู่ได้นานแค่ไหน”

เย่เฟยหลีตอบว่า “ครึ่งชั่วโมง”

“ไม่เลว ถึงแม้ไม่เร็วเท่าจางหยิงห่าว แต่ครึ่งชั่วโมงนานพอจะทำให้แน่ใจว่าระยะห่างระหว่างพวกเรากับวิญญาณกรีดร้องจะไม่สั้นลง”

ตอนนี้ หนังสือของเหล่าต้าลอยขึ้น ทำให้ดึงดูดความสนใจของทุกคน

หนังสือเปิดออก แถวตัวอักษรปรากฏขึ้น

“กู่ฉิงซาน เจ้าต้องจำเอาไว้ด้วยว่า ระยะห่างระหว่างพวกเรากับจากวิญญาณกรีดร้องคือระยะเวลาที่พวกเราจะสามารถตามหาไพ่ได้หลังจากไปถึงจุดหมาย”

“พวกเราต้องเร่งความเร็วให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้เพื่อให้สามารถทิ้งระยะห่างจากวิญญาณกรีดร้องได้มากขึ้น ทำให้มีเวลามากพอที่จะค้นหาไพ่”

หลังจากอ่านคำพูดเหล่านั้น กู่ฉิงซานพยักหน้าแล้วกล่าวว่า “ข้าก็คิดแบบนั้นเหมือนกัน ดังนั้นครั้งต่อไป ข้าจะเร่งความเร็วให้ยานอวกาศเอง”

หลังจากพูดจบ เขาเดินไปตรงทางเข้าออกจากยานอวกาศ เปิดประตูแล้วออกไปตรง ๆ

ประตูปิดลง

จางหยิงห่าวและเย่เฟยหลีมองหน้ากัน

“เขาจะทำอะไรน่ะ” จางหยิงห่าวถาม

“ข้าจะไปรู้หรือ” เย่เฟยหลีถามกลับ

ลอร่าเปิดจอภาพนอกยานอวกาศ สายตาจับจ้องก่อนพูดแทรกขึ้นว่า “สิ่งที่พี่ฉิงซานทำ ปกติแล้วก็ไม่มีใครรู้จนกว่าจะถึงท้ายที่สุด”

จางหยิงห่าวและเย่เฟยหลีพยักหน้าพร้อมกัน

นอกยานอวกาศ

กู่ฉิงซานปล่อยจิตเทพเพื่อมองรอบข้าง

เขาพบสองจุดที่เหมาะจะสนับสนุนก่อนยื่นมือออกไปแล้วจับไว้มั่น

ความเร็วของยานอวกาศเร็วขึ้นมาก เพราะมันได้รับการปกป้องจากพลังวิญญาณ ทำให้ไม่ได้รับผลจากพายุในความว่างเปล่า

กู่ฉิงซานย่อตัวลง สายตาจ้องมองหน้าต่างระบบเทพสงครามก่อนเรียกคำอธิบายสกิลออกมา

“เคลื่อนย้าย: สกิลเทพ สกิลชั่วพริบตา ท่านสามารถสลับตำแหน่งกับทุกตัวตนที่อยู่ภายในระยะจิตเทพได้”

“คำอธิบาย: สกิลนี้คือสกิลวิเศษระดับกฎเกณฑ์ ไม่มีสิ่งมีชีวิตใดสามารถขัดขืนได้ ทุกเขตอาคมของค่ายกลเวทมนตร์หรือแม้กระทั่งวิชาต้องห้ามลับก็ไม่สามารถขัดขืนได้”

ขณะมองคำอธิบายนี้ กู่ฉิงซานนึกถึงการต่อสู้ก่อนหน้านี้อย่างละเอียด

ในการต่อสู้ที่เซินหวู่เมื่ออดีต เขาใช้การเคลื่อนย้ายนี้พาฉิงโหรวและหวั่นเอ๋อร์สลับตำแหน่งกับฉีเยี่ยน

หรือก็คือ สกิลวิเศษนี้ไม่ได้จำกัดว่าจะต้องใช้กับตัวเองเท่านั้น ขอแค่มีบางสิ่งมาเกาะติดก็สามารถเคลื่อนย้ายไปพร้อมกันได้

จากนั้น…

กู่ฉิงซานปล่อยจิตเทพเต็มที่

ด้วยการฝึกฝนถึงระดับสี่เสาศักดิ์สิทธิ์ ระยะของจิตเทพสามารถกวาดมองได้เกือบหนึ่งหมื่นกิโลเมตร

“นั่นแหละ!”

กู่ฉิงซานกระซิบ

ที่เก้าพันกิโลเมตรตรงหน้ายานอวกาศ ซากปรักหักพังลอยอยู่ในความว่างเปล่าอย่างเงียบงัน บางครั้งก็ขยับเล็กน้อยตามแรงลมในความว่างเปล่า

จิตเทพของกู่ฉิงซานเข้าไปสัมผัส ทันใดนั้นก็เริ่มเปลี่ยนรูปลักษณ์

ฟรึ่บ!

ซากปรักหักพังปรากฏขึ้นในตำแหน่งเดิมของเขา

ไกลออกไปเก้าพันกิโลเมตร กู่ฉิงซานพลันปรากฏตัวพร้อมกับยานอวกาศ!

………………………………….