Chapter 3

CHIA'S POV

Nakita ko sina Justin at ang SB19 na umupo malapit sa amin. Masaya silang nagkukwentuhan habang pinapanood ang last ten minutes ng second half ng first game. 1-0 pa rin ang score at lamang pa rin ang Sophomores against the freshmen. The chants of the supporters of both sides are sweet music to my ears, dahil mas lumalakas.

Ayoko munang magpadistract sa galit ko kay Justin. Mas gusto ko munang magenjoy sa panonood ng paborito kong sport. Within anything, my love for football cannot be distracted by any sorts of toxicity in this world.

At the 89th minute, the unthinkable happened. The Freshmen scored an equalizer. The stadium roared! Even me, as a neutral, ay napatalon sa upuan dahil isa yung last minute goal! Nakita kong pumapalakpak sina Zephanie at ang G22 sa goal na iyon. Kahit si Kuya Kyn, nagulat rin. Dahil dito, medyo napatahimik ang mga ultras at fans ng Sophomores. The freshmen fans loved it, and they drowned the chants of the sophomores. Bumalik sila ulit sa half-way line to kick-off again, this time, the Sophomores hold the ball possession.

It looks like a miracle is happening.

And yes, I'm not wrong with this point of view.

At the 90th minute, sumenyas ang referee na magbigay ng 3 minutes of injury time. (To the readers, injury time are the extended or added time bago matapos ang laro sa football.) Nakuha ng midfielder ng freshmen ang bola. He ran past the defenders, and passed the ball to the attacking midfield who was running towards the goal. And that attacking midfield scored the goal.

At muli, yumanig ang buong stadium. Nagulat ang mga sophomore fans sa nakita nila. It was unthinkable na natalo sila. And the freshmen fans went into the wildest celebrations. Even me, it gives me the goosebumps since I love this sport. You will never understand why people called this sport too boring for them, but the excessive passion is here in football, let me tell you.

Natapos na ang laro. Nakita kong naunang lumabas ang SB19. Sumunod naman ang VXON, si Zephanie pati ang G22.

"Chia, huy. Kanina pa tapos ang laro. Tara na at lumabas na tayo rito." Kuya Kyn said.

"Tara na kuya." I said. Medyo padabog akong lumabas ng VIP seats namin.

I'm trying to keep my eyes on Justin, gusto ko siyang kumprontahin. Gusto ko siyang awayin. Hindi ka nagpapaalam na nandito ka pala ah! Sige. Ngayon, tikman mo ang galit ko! Pasalamat ka at maraming tao, kung hindi, hahabulin talaga kita. Kahit sikat ka pa, papahiyain kita sa ginawa mo!

Narration

Nasa outdoor parking lot naguusap ang mga P-pop groups na nag-guest kanina sa opening ceremonies. Everyone of them are happy that they gave good entertainment to the students of Greater District College.

"Guys, G22, Zeph, and you VXON, ang ganda ng show natin kanina. Good job sa inyo guys! Sana magkasama-sama tayo ulit sa mga parating na events!" Josh Cullen said.

"Looking forward kami na makasama ulit kayo mga boss. Ang galing ninyo ah! We are miles away from you." C13 complimented the

"Tama si C13! And yun nga po, sana magkita-kita po tayo muli!" Alfea said with a smile.

"Opo, opo! Maybe next month, baka magkita-kita po ulit tayo!" Pablo smiled. "At Zephanie, danghusay mo ah!"

"Ayyy, thank you po!" Zephanie said gleefully.

"Anyway guys, where are you going after this event? We're going back to our studio back in Promenada City." Jaz asked.

(To our readers, Promenada City is the capital city of the setting in this story. It is equivalent to the Metro Manila.)

"Ako naman po eh may event po at fansigning." Zephanie answered.

"Cool. Pahinga naman kami. Baka bumalik kami sa bandhouse namin." Pablo added.

"That's great. So guys, eto tinatawag na ako ni manager. Kitakits na lang po ulit, bye po!" Zephanie said. She then went with her tour manager inside her brand new, Cadillac Escalade car. And off they went.

"Anyway guys, ayun, mauuna na rin kami. May hahabulin pa pala kaming flight going to the capital city. See you soon!" Alfea said.

"Bye guys! Bianca, sana makita kita ulit ah!" Ken said.

"Oo naman! May mga ibang event pa!" Bianca said with a smile.

(N/P: May Tama Rin Ako by Jay-r Siaboc)

CHIA'S POV

This is it. Nakita ko sa parking lot si Justin at ang buong grupo. Looks like masaya kayo sa kwentuhan ninyo, huh? Oras na para basagin 'yang saya ninyo.

Lumapit ako kay Justin at tinitigan ko lang siya ng masama. Justin signalled her bandmates to give him some space.

"Chia? Bakit ang sama ng titig mo sa akin? Para mo akong papatayin?" Justin asked.

"Magpaliwanag ka. Bakit kayo nandito ngayon ng SB19?" I asked. Pakumoronta ang naging punto ko.

"Eh, siyempre, binook kami ng management at dito kami magpeperform, kaya natural, nandito kami." Justin answered.

"Pilosopo ka rin ano?" I angrily asked.

"Teka, bakit ka ba nagagalit?" Justin asked.

Hindi namin alam na nakikinig pala sa likuran ng van ang mga kasama ni Justin. Naku po, etong mga to, kalalaking tao pero daig pa ang kung sinong marites na kapitbahay mo sa pagkakalap ng tsismis. Typical na gento talaga ang ugaling Promenadian!

"Bakit hindi magagalit? Hindi ko alam na pupunta kayo rito? Hindi ka man lang nagpasabi?" I said. Medyo mataas na ang tono ko.

"Pagusapan natin ito ng maayos, Chia. Halika na, sakay ka na dito sa kotse. Bilis. Huwag mo nang antayin pang magkaroon pa ng iskandalo rito. Please." Justin said. Nakikita ko sa mata ni Justin na nalilito siya sa mga nangyayari ngayon.

"Uy tol, si Chia yun ah?" Ken asked. "Dinaig pa yung taong hindi mahulugan ng barya eh sa galit eh."

Stell, Josh and Pablo laughed on Ken's joke.

"Aweh, ewan ko ba kung bakit nagkanyan yang si Chia. Bakit nga ba eh?" Pablo shrugged.

"Hayaan mo na lang muna sila. Mukhang seryoso si Chia sa pagkumpronta kay Jah. Hayaan niyo na yan, magkakabati rin yab. O guys, pasok na kayo sa loob ng van." Josh said.

Well, it hurts for me na gento ang ginagawa ko ngayon kay Justin. Sadyang nalilito pa rin ako kung bakit nahantong pa kasi sa gentong sitwasyon eh!

KYN'S POV

Nabasa ko ang text ni Justin sa akin na inaaway siya ngayon ni Chia. This time, desperate moments needs desperate actions as well.

Tinawagan ko si Jam sa phone. We have to execute this plan cleanly. Kung malalaman ni Chia na kami ang nagbalak ng gentong awkward na sitwasyon, tiyak na magagalit iyon sa amin.

"Jam, it's time to chat Chia na huwag munang umuwi sa bahay. Pag hindi niya pinansin ang message mo, tawagan mo siya. Please do it immediately." I said.

"Okay kuya. I'm on it." Jam said.

Chia, I'm doing this for your sake. Patawarin mo ako kung nagkakagento si Kuya Kyn mo. Ngayon pa lang, hindi ko alam kung hinahabol ako ng kunsensya ko kung bakit gento ang ginagawa ko sa kapatid ko.

JAM'S POV

OMG. Why did I became part of this scheme? I can't afford to torment my own best friend. Chia's not just a friend of mine, but she's my sister too.

Kapag naspoil ang mga plano, yari ako kay Chia. Kilala ko magalit ang taong iyon. Ngayon, if this will lead me to the heaviest consequences sa ginawa ko, may it be so.

I was shaking when I reached for my phone na nasa bulsa ng pantalon ko. I texted Chia about this "plot" na kasama ako bilang kasabwat.

"Chia, huwag ka munang umuwi ng flat mo. May gulo raw na nangyari." I sent this message to Chia's Messenger.

Lord, kung isasama mo ako sa parusang ito, it's okay. Handa ako sa consequences ng ginagawa ko. At kung may una akong sisisihin, ikaw yun, Kuya Kyn. Bakit mo kasi ginaganyan ang kapatid mo?

CHIA'S POV

Sinakay ako ni Justin sa kotse niya. I was really angry on him. Kung pwede lang agawin ko ang manibela at ibunggo ko itong kotse niya, wala akong paki. I'll do whatever it takes to make Justin feel my wrath.

But, nasira ang thoughts ko nung may pumasok na message sa phone ko. Teka, si Jam ito ah?

"Chia, huwag ka munang umuwi ng flat mo. May gulo raw na nangyayari ngayon dyan." Jam said on the message.

Mas lalo akong nalilito. Sabay pumasok rin ang kaba sa dibdib ko. Then pretty sooner, may unknown number na tumatawag sa akin. It's an unknown number. Am I going to answer it or not?

Bahala na. Lord, kayo na po ang bahala sa akin. Sasagutin ko itong tawag na ito.

"Hello, good afternoon, sino po sila?" I asked.

"Si Manong Rey ito, yung guard ng flat mo. Huwag ka munang umuwi rito. May gulo na nangyari dito. Muntikan nang nakawan ang bahay mo at sirain itong buong flat. At huwag ka munang dadaan sa Westphalian Street. Yun lang." the man on the phone said.

This time, mas nangibabaw ang takot ko rather than my anger. Nangigilid na ang mga luha ko. Hindi ko na alam ang gagawin ko. Lord, pakibigyan mo naman ako ng wisdom sa mga gentong sitwasyon oh!

Wait a minute, if plan A fails, I'll start plan B. Maybe this will push through.

"Chia, are you okay? Natahimik ka yata." Justin asked me. But tulala ako at hindi maprocess ng mind ko ang mga nangyayari sa akin.

"Chia, please, kausapin mo ako. Anong problema?" Justin pleaded.

Plan B. I need to call my kuya Kyn. Maybe he could help me, at this moment. Kung meron man akong inonotify na nasa panganib ako, it's gonna be my kuya.

"Kuya Kyn, I need your help. Pwede ba akong magistay sa bahay ninyo?" I asked.

"Chia, sorry. Hindi ako makakauwi sa bahay ngayon. Pupunta muna ako sa Marulas eh, may aasikasuhin lang." Kuya answered.

Sheeesh! Ano ba ito! Kung kailang kailangan kita kuya oh, tsaka ka pa magkakagento! Kaw!

"Chia, kasama mo ba ngayon si Justin? Bigay mo yung phone mo sa kanya. Kakausapin ko siya for a while." Kyn said.

"Oo kuya, kasama ko si Justin. Nagdadrive kasi siya ngayon." I said.

"Okay, sige, iloudspeaker mo ang phone. Or ilagay mo sa bluetooth. Go." Kyn said.

"Justin, can you please connect my phone to your car stereo?" Chia asked.

"Sure. Buksan mo ang bluetooth ng phone mo." Justin answered.

I connected my phone to his car stereo. Finally, after a few minutes of setting up and attempts to connect my phone, finally kumonekta na ang phone sa stereo niya.

"Justin, kasama mo si Chia, right?" Kyn asked.

"Opo utol, kasama ko siya." Justin answered.

"Justin, Chia is in danger right now. Please, take her to your home in Yorkshire Road. May hindi magandang nangyari doon sa flat niya. Take her to safety." Kyn requested.

"Opo utol, I'm on it. Salamat utol sa paginform sa akin." Justin said.

"Ingatan kayo ng Diyos." Kyn said, then he dropped the call.

Nakita kong napangiti si Justin dahil tinawag siyang utol ni Kuya.

"Justin, huwag na tayo sa inyo. How about na ihatid mo ako kay Amelia? Since nasa Yorkshire Road rin ang bahay nila." I said.

In frustration, nahampas ni Justin ang manibela ng kotse niya.

"Chia, nasa kapahamakan ka na. Doon ka na sa amin! Would you please put aside your anger on me? Hindi mo ba nakikitang concerned ako sayo?" Justin said to me.

This time, I realized that Justin was right. Bakit pa ba akong magaalinlangang kumapit sa mga taong importante sa akin? For now, maybe, his concern will help.

"Okay, take me to your home. I'm sorry kung ngayon ay masama ang loob ko sayo. I'm really sorry." I said.

"It's okay Chia. Hindi ko titigilang unawain ka sa kahit anong sitwasyon." Justin said. "Kasi, mahal kita."

Kikiligin na ba ako, or magdedeny na lang ako? Sige na nga, for now, papatawarin na muna kita, Justin.

"Mahal rin kita, Jah." I replied.

"Parang ang cold naman ng punto mo." Justin joked.

"Seryoso, mahal rin kita." I answered.

"Hindi ka na galit, mahal?" Justin asked.

"Nope, not anymore." I said.

I should be sincere about this, though.

Finally, nandito na kami sa De Dios residence na matatagpuan sa Yorkshire Road. It's near the city boundary, going to East Kawit, Escoda Province.

His family residence is an entire modern residential block. They live on the 8th floor at kinoconsider iyon na parang penthouse na rin. Luxurious rin ang itsura ng residential block nila. Pinaupahan nila ang seven floors nento. Also, they occupy the rooftop of the whole block. I could say that Justin's rich too.

Justin led me to the wide, modern living room in their home. Naamaze ako sa interior design ng bahay nila. Maaliwalas at stylish ang itsura ng living room nila. Dumagdag pa na may mga expensive furnitures at gold-plated na chandelier ang living room na iyon. Maluwag ang buong living room. Danglayo ng kagandahan kumpara sa flat ko, na sakto lang sa akin.

"Chia, do you want some juice or something na makakakain?" Justin asked me.

"Yes please. Pakikuha mo naman ako ng kahit tubig lang. Gusto kong kumalma muna." I answered.

"Sure thing mahal. Wait for me here." Justin said. Pumunta siya sa kitchen at kinuha niya ako ng Fiji na mineral water. Malamig-lamig ito, and I drank a lot of it.

"Ano mahal, kalmado ka na ba?" he asked me, checking if I'm doing good now. Thanks for the water Jah, finally, makakapagisip na ako ng maayos.

"Parang okay na ako." I replied.

"Mahal, tawagin mo lang ako kapag may kailangan ka ah. Pwede ka munang magpahinga riyan sa sofa." Justin said.

"Sige lang po." I said, while I'm checking my phone to see kung may mga messages ako.

I took a deep breath. Nagtanggal ako ng sapatos ko, at pagkatapos nun ay humiga ako sa inuupuan kong kulay pula nilang sofa. I answered some messages from my friends and classmates. Pretty sooner, hindi ko namamalayang nakatulog na pala ako sa kakaisip.

Nakita ako ni Justin na nakatulog sa sofa. Mahimbing ang pagkakatulog ko. At habang natutulog ako, ay hinalikan niya ang left cheek ko, sabay dampi sa buhok ko. Ang sweet niya, despite the fact na may sama pa rin ako ng loob sa kanya.

Pinagkumot niya pa nga ako. I found this sofa very comfortable. Pwede ka nang makatulog rito dahil danglambot.

Sana, ganoon din ang puso ko kanina sa kanya. Kung hindi nangyari ang mga sunod-sunod na insidente, hindi sana ako gento.

Narration.

Justin went to the kitchen and ordered her yayas to cook some menudo and bangers (sausages) for dinner.

"Mga yaya, alam kong masarap ang luto ninyo, but this time po, gawin niyong special ang lutuing ito, dahil para po ito sa minamahal ko." Justin said.

The yayas nodded and followed Justin's orders. At habang nakikipagusap si Justin sa mga yaya niya, bumaba ang kanyang ina mula sa mezzanine ng bahay nila.

"Hijo, nakita ko si Chia na natutulog sa sofa ah! Bakit hindi mo man lang pinaakyat roon sa kwarto para mas maging maayos ang pagpapahinga niya?" Gemma said. Gemma is Justin's mother.

"Ma, nagulat na nga lang ako na nakatulog po siya doon eh. Baka malay ninyo, pagod. Naghosting po kasi kanina yun sa Intrams Football League ng school nila." Justin answered.

"I see. Pero sana man lang nak, pinaakyat mo sa taas at pinagbihis kung may dala man siyang damit." Gemma said.

"Yun nga ang isa pa ma eh. Wala siyang damit. Pinadiretso po siya rito ni utol." Justin answered.

"O sige sige, ipahiram mo muna yung mga damit ng kapatid mo if that's the case. Gisingin mo na lang siya pag luto na ang dinner. Akyat muna ako anak." Gemma said.

Gemma is a very supportive mum to Justin. Maaalahanin at maalagain ang kanyang nanay, lalo na sa panahong pasikat pa lamang ang SB19. Up until now, she still supports Justin in his career as a P-pop artist.

CHIA'S POV

Nararamdaman ko nang magigising ako. Tinatapik ako ni Justin at unti-unti kong idinilat ang aking mga mata. In my sight, medyo malabo ang pagkakakita ko sa mukha ni Jah.

"Chia, gising na. Kakain na tayo ng hapunan." Justin said to me.

"Hala, nakatulog pala ako." I said. Ibinangon ako ni Justin. Dinampot ko agad ang phone ko at ang bag ko.

"Oo eh. Kanina pa. Mga dalawang oras ka na yatang tulog." he said.

"I see." I nodded. Inayos ko ang buhok ko sabay tumungo sa modern-looking nilang dining room. Nandoon na rin ang kusina.

"Chia, anak, kamusta?" a woman said to me. I assume that this is Justin's mum.

"Magandang gabi po. Pasensya na po kung nakatulog po ako sa sofa ninyo." I apologized.

"Anak, wala yun. Halika na at umupo na kayo. Mga yaya, pagkatapos ninyo dyan sa ginagawa niyo ay kumain na rin kayo." she said.

"O-opo, salamat po." I said shyly. Umupo ako sa third seat sa bandang kanan ng mesa. Tumabi naman sa akin si Justin. Kaharap namin sa upuan ang nanay niya.

"Anak, ikaw ba si Sanchiana? Napakaganda mong dalaga!" her mum said. Napangit naman ako ng may halong hiya.

"Kayo rin po tita. Dangganda niyo rin po. Salamat po pala sa compliment." I shyly said.

"At sa punto mo anak, halata kong taga Greater District ka ah! Pangalawa eh, magalang ka!" her mum said again.

Hindi ko alam kung mahihiya ako, kakabahan ba, o magiging masaya dahil first time kong makakausap ang nanay ni Jah. Though, nagkakausap naman kami sa phone or sa video call, pero sa totoong buhay, hindi pa eh. Sabagay, pag first encounter eka nga, ay may hiyaan pa talagang magaganap.

Naghahain na ang mga yaya ng pagkain sa amin. Nagluto ng menudong baboy, at beef bangers ang mga yaya ni Justin. Alam ni Justin na favourite ko ang menudo, lalo na't 'to ang isa sa mga favourite dishes rin ng buong Escoda. Mukhang dinadaan ako ni Justin sa gento para maimpress niya ako. Still, hindi pa rin nagsisink in sa akin na maging panatag ang loob ko sa kanya. Sadya bang mataas ang pride ko? Kayo, mga readers ang maghusga.

"Siya nga pala anak, ako pala si Gemma. Tawagin mo na lang akong Tita Gemma." her mum said.

Nagsimula na kaming kumain. Masarap ang pagkakaluto ah.

"Masaya po akong nakilala po kayo, Tita Gemma." I said with a smile.

"Kamusta ka na pala, hija?" she asked.

"Tita, eh, mabuti naman po." I replied.

"That's good 'nak. I'm glad na mabuti ang lagay mo sa buhay ngayon." she said with a smile.

"Salamat po tita." I said with a smile again.

"Anak, this time, alagaan mo ng mabuti si Chia ah. Huwag mo siyang papabayaan." she said to Justin.

"Opo mommy, I'll do whatever it takes just to protect her and to serve her." Justin said.

Grabe, dangtindi makapagbulaklak ng salita ah. Panindigan mo yang sinasabi mo ah. Pag hindi, bahala ka.

"At ikaw naman Chia, anak, mahalin mo ng maigi si Justin. He's a gem to me, and I know na gem mo rin siya. Treat him as if he's your treasure." Tita Gemma said.

"Opo, tita." I said with a smile.

"Mabuti yan mga anak. Mga anak, gusto ko ring sabihin sa inyo na kapag may gusot, ay ayusin agad bago pa ito lumaki. Matuto rin kayong magpakumbaba at matuto kayong makinig sa hinaing ng bawat isa. Gusto ko, na mas lalo pang yumabong ang relasyon ninyo. Is it good for you, my children?" she asked again.

Sabay kaming napatango at nagsabi ng opo. Coincidence? Well, yeah, I guess.

"It's great to hear, mga anak. Maging mabuting ehemplo rin kayo sa bawat isa." she said again.

Tita Gemma ordered her yaya to bring us an expensive chardonnay wine for us.

"Magcelebrate tayo mga anak. Cheers to your relationship." Tita Gemma said.

And without any emotions in my face, I raised my glass and gave a toast to everyone. Natatakot lang ako na baka nahahalata ni Justin na cold pa rin ako sa kanya.

Sabi nga ng Salita ng Diyos, huwag mag-alay sa kanya hanggat hindi mo napapatawad ang kaaway mo bago sumikat ang araw. Tama naman. Pero Lord, patawarin mo ako, kung bakit gento ang naging mindset ko sa buong araw. Sobrang nakakaupset lang talaga eh.

While we were drinking wine, bumaba ang kuya ni Justin, si Kuya Yani. Mukhang galing ito sa kwarto niya.

"Yani, nandito pala si Chia, yung karelasyon ni Justin." Tita Gemma introduced me to his kuya.

"Hi, Chia! I'm Julian. Kamusta ka? Masaya akong nandito ka ulit." Yani said to me.

"Mabuti naman po, kuya Yani. Masaya rin akong nakita kayo ulit!" I said, smiling.

"Kuya, ang ganda ni Chia ngayon, diba? Dati, pinapakita ko lang siya sa inyo sa mga photos sa FB, but now, here she is, mas nagmature ang itsura!" Justin said.

"Ahhh, yes. Magaling ka talagang pumili ng bubae, Jah ah!" Yani said.

"Ako pa ba, kuya? At hindi ko lang siya mahal dahil maganda siya, pero maganda rin ang puso niya!" Justin said.

Aweh, maganda ang puso? Yan, bola pa!

"Diba mahal?" Justin asked me, at nakangiti siya sa akin.

"Uh, opo. At alam ninyo po, napakacaring po ni Justin sa akin, kuya Yani. Yan rin po ang nagustuhan ko sa kanya!" I said.

"That's really good!" Yani said. Nakiupo siya sa amin and sumama na rin siya sa inuman namin.

"Alam mo ma, bagay itong si Chia at Justin. May chemistry eh. Kaya kayong dalawa ah, pagpatuloy ninyo ang pagiibigan ninyo. Palaguin ninyo ang pagibig ninyo ah. Be kind and gentle to each other." Yani said.

"Opo, salamat po sa payo ninyo." I said.

"Tsaka mabait ka Chia, sa first impression ko. Keep that kindness up." Yani said.

"I will po." I said with a smile.

But this time, I'm not that sweet. I'm cold, I guess.

After I bonded with Kuya Yani, tita Gemma and Justin, all of a sudden, tumatawag sa akin si C13. Wait, bakit kaya? As soon as my phone rang, I have to find a private space para makausap ko ng maayos si C13.

"Uhh, hello?" I said as soon as I received the call.

"Good evening, Chia. Si C13 ito ng VXON. Pasensya na kung naistorbo kita." C13 said on the phone.

"Ahh, wala yun. Huwag mong mantakin na nakakaistorbo ka. Anyway, bakit napatawag ka pala?" I asked.

"Gusto ko lang humingi ng pasensya in behalf of Franz. Alam kong hindi mo sinasadya ang mga nangyari kanina. In behalf of him, I'm sorry." he said.

Napangiti ako ng wala sa oras. C13 never fails to disappoint me, or whatsoever. Mabait talaga ang lalaking ito. At isa pa, he's indeed a good leader for his group.

"Wala yun. Aksidente lang talaga ang nangyari. Hindi ko rin naman alam na magkakaganoon eh." I said with a smile.

Finally, Justin showed me to the bedroom of my temporary home. It was a medium-sized beautiful room with white painted walls, and kahoy ang sahig. May wardrobe rin ito. Puti rin ang kama ko, at mayroong UHD na TV ito. Nasa mezzanine ito ng unit nila.

"Mahal, dito ka muna matutulog ah." Justin said.

"Mahal, ang ganda naman ng kuwarto na ito! This is miles away from my flat unit." I said.

"At mahal, kapag kailangan mo ako, nasa kabilang kwarto lang ako ah." Justin said to me.

"Sige mahal, sasabihan kita pag kailangan ko ng tulong mo. Tara, magpahinga na tayo." I said.

"Goodnight mahal. I love you." Justin said.

"I love you too, mahal." I replied. I kissed him on the right cheek. Niyakap niya ako at bumalik na siya sa kwarto niya.

As soon as I turned off the lights, I laid on my bed. Napakacomfortable ng kama sa kwartong iyon. And in five minutes, nakatulog na ako ng mahimbing.

The next morning, I rose up at umalis ako sa kama. Iniligpit ko ang kama ko sabay kumuha ng oversized t-shirt doon sa wardrobe ng kwarto ko. Pinahiram pala ako ni Kuya Yani ng damit. Baka pagbilhan ako ni Justin mamaya ng damit.

Justin knocked on the door. Maybe, he's calling me for breakfast.

"Good morning, mahal." I said. Nagyakap kaming dalawa.

"Good morning too, mahal." Justin said.

"Mahal, may breakfast na ba?" I asked.

"Wala pa mahal eh. Anong gusto mo?" he asked.

"Mahal, chicken and waffles ang gusto ko. Okay lang ba?" I asked.

"Oo naman mahal. Sakto mahal, may panggawa kami ng waffle. Halika na, kape tayo sa baba." Justin said.

Bumaba kami at tumungo sa kitchen to get some espresso.

"Mahal, okay lang ba sayo ang mga damit ni Kuya?" Justin asked. Alam niyo, for the first time ko lang gumamit ng Dolce Gusto coffee machine.

"Mahal, okay naman. Talagang oversized lang talaga, hehe." I smiled.

"It's okay mahal. Bibilhan kita ng mga damit mamaya." Justin said.

"Thank you, mahal." I was filled with glee. For the first time, bibilhan ako ni Justin ng bagong damit!

The same afternoon, Amelia called me on the phone. Hmmm... bakit napatawag yata itong si Amelia?

"Hello?" I said.

"Loves, papunta na kami dyan ni Tasha. Kasama ko siya ngayon." Amelia said.

"Teka, papaano niyo nalamang nandito ako ngayon kina Justin?" I asked.

"Basta tol. Mahabang kwento. Otw na kami dyan." Amelia said with a smile, then she dropped the call.

Teka, paano nga ba nila nalamang nandito ako? Paano nangyari yun? May nagsabi ba sa kanila na dito muna ako nagtake ng refuge? May nagsabi ba sa kanila?

Nagantay ako ng ilang minuto, like mga 30 minutes. Taga Yorkshire Road rin si Amelia, but doon siya sa bandang loob ng city. Sina Justin kasi, malapit na sa city boundary. Parang nasa gateway ng city sina Jah, ganoon.

All of a sudden, nagring ang telephone rito sa living room. Since ako lang ang nandito, I decided to answer it.

"Good afternoon po, sino po sila?" I said.

"Guardhouse po ito. May naghahanap po senyo sa baba. At nasigaw 'ho siya rine. Kayo po ba si Ma'am Chia?" the guard asked.

"Opo ako po. Sino po yung mga naghahanap po sa akin?" I asked.

"Amelia raw po at Anastasha. Hindi raw sila uuwi hangga't hindi ka raw po nagpapakita sa kanila." the guard said.

Tikna! Mga siraulong tunay nga naman ang mga taong ito eh. Diyos ko, hindi ko alam kung maasar ba ako o matatawa sa ginagawa nentong mga tiih!

"Okay po, pababa na po ako dyan." I said. Agad akong lumabas ng unit at sumakay sa elevator para sunduin sila.

Pagdating ba naman sa baba, nakita ko ang mga loves ko, sina Amelia at Tasha. Kahit danglakas ng tililing nentong mga ito, mahal ko pa rin sila. Naging close na pala ni Tasha ang guard roon sa guardhouse.

Si Tasha pala ay kabilang sa pasikat nang grupo na tinatawag na Triple X. She's the leader of this band. Siya rin ang main dancer at rapper. Mantakin mo, gento kagaling ang kaibigan kong minsan eh, danglakas ng toyo.

"Wanya ka, Tasha! Akala ko kung sinong nagwawala?!" sigaw ko. Tumakbo sila para yakapin ako. Hinigpitan niya ang yakap niya sa akin.

"Loves, sorry ah! Wala eh, namiss ka namin eh. Siya, tanggal lang ako ng salamin. Hindi ko mantaking danglakas ng grado nento." Tasha said. She smiled to the guard that entertained them whilst waiting for me.

"Amelia, bakit hindi mo man lang tinurukan ng tranquilizer itong si Tasha, aber?" I joked. Nagpout naman itong si Tasha.

"Beh, malay ko rito!" Amelia laughed.

"Hmmph! Kayong dalawa ah, pinagtutulungan nyo'ko! Saan naba si Papa Jah para masumbong ko kayo! Danglalakas ng trip ninyo ah!" Tasha laughed. Magaling ring sumakay sa biruan itong si Tasha despite na minsan eh, trigger-happy siya.

"Secret na malupit! Walang clue!" I joked. Mas lalo siyang napikon sa biro ko. Sinapok niya ang braso ko. Tikna, dangsaket ng sapok nentong bruha na ito!

"Deserve mo yang bagsak ng kamao ko dyan sa braso mo." Tasha snapped at me.

"Miss Chia, siya po ba si Tasha Asuncion?" the guard asked me.

"Yes po, siya nga po yun. Yung dangkulet na bubae na sikat." I joked.

"Manong guard, tama po kayo. Ako nga po si Tasha Asuncion." she said with a smile.

"Ma'am, fan po ng Triple X ang anak ko. Pwede ko po ba kayong mavideohan para po sa greetings?" the guard requested.

"Opo, sige po!" Tasha said with a smile.

Talagang walang kaarte-arte itong loves ko eh. Kaya gustong-gusto ko ang ugali nento ni Tasha. Down to earth lang lagi, kahit pasikat na.

"Kuya, anong pangalan po ng anak ninyo?" Tasha asked.

"Melissa po." the guard answered.

Tasha took the guard's phone and she began to record the video greeting.

"Good morning and hello sayo, Melissa! It's your ate Tasha! Gusto ko lang sabihin na palagi ka lang maging masaya, positibo, at lagi kang susunod kay God at sa parents mo ah. Ingat ka lagi!" Tasha smiled.

"Thank you po, ma'am Tasha!" the guard smiled. "Tsaka ma'am Amelia, diba, fan din po kayo ng anak ko! Sobrang nagagandahan siya sa mga kwento ninyo!"

"Thank you po manong! Masaya po akong inspirasyon po ako ng anak ninyo." Amelia smiled.

"Pwede rin po bang mag-greet kayo sa anak ko?" the guard requested.

"Opo! Sige po!" Amelia smiled.

Isa pa itong si Amelia. Napaka-humble. Kahit pasikat na siya, hindi nawawala sa kanya ang pagiging mabait niya sa mga supporters niya.

"Hi, Melissa! Amanda in your screen! Salamat pala sa pagsuporta sa mga stories ko! Alam kong nageenjoy ka sa stories ko and I'm looking forward na makita ka one day in personal! God bless you!" Amelia said in her video.

Hindi naman ako naiinggit, pero naiinspired ako para sa mga kaibigan ko. Kasi one day, maabot ko rin ang mga naabot nila ngayon.

After Amelia and Tasha took their video greetings, pumasok na kami sa loob ng apartment nina Justin.

"Teka, bakit niyo pala alam na nandito ako kina Jah?" I asked.

"Instincts, pis." Tasha said with a smile.

"So, you're telling me na coincidence itong mga nangyayari?" I asked.

"Eka mo nga, parang ganoon." Tasha laughed.

"Halatang nakainom ka, Tasha ah. Buti di ka natiwangwang sa gedli." I laughed.

"Hindi ko gawaing humambalang sa daan pag lasing. Hahahahaha!" Tasha laughed.

"O siya guys, pasok na kayo." I said.

"O Amelia at Tasha! Napadalaw kayo! Anong ganap?" Tita Gemma said as she saw them go inside the penthouse.

"Tita! Good afternoon po! Sinadya po namin si Justin at Chia po. Siya nga po pala tita, laban po ng Escoda City ngayon tsaka ng FC Buhangin ah! Nood po tayo! At sakto, may dala po si Tasha sa inyo na French na wine po!" Amanda said.

"Nagabala pa talaga kayo ah! Salamat mga anak! Tara, pumasok kayo sa loob." Tita Gemma said.

"Naks! Mamahalin yang binili ninyo na wine ah! Tara inumin na natin yan mamaya habang nanonood tayo ng laban ng Escoda City!" Chia said.

That evening, nagsisimula na ang laro between Escoda City and FC Buhangin. Siyempre, lahat kami ay supporters ng Escoda City! Bumili ng mapupulutan si Tita Gemma. May lechon belly tsaka potato chips na pulutan. Sa kitchen kami nanonood. Dumating si Kuya Yani at nagdagdag pa siya ng dalawang tenga ng Carlo Rossi na Sangria.

"Uy, Tasha at Amelia! Nandito kayo ah! Manonood din ba kayo ng game?" Kuya Yani asked.

"Uhhh, opo eh." Tasha said with a smile.

"Tara, nood na. Sakto, pre-match presentation pa lang naman. Pauwi na rin si Justin." Kuya Yani said again.

At habang nagiinuman kami ay nagsisimula nang lumabas na sa dugout ang mga players ng Escoda City at FC Buhangin. Lahat kami'y naghihiyaw lalo na nung nakita ko ang my loves kong si Jarvie Gayoso na striker ngayon ng Escoda City! Ayyyyyy!

"Jarvey!!!" hiyaw ko.

"Jarvey ka dyan! Sumbong kita kay Jah eh. Mas mahal mo na si Jarvey Gayoso kay Jah?!" pangaasar na tanong sa akin ni Tasha.

"Buang ka?! Siya lang ang favourite kong football player uy!" I returned the banter. Nagtawanan kami at tumagay.

Sakto, dumating si Justin. Dala niya ang mga t-shirt na binili niya sa akin. Wow! Gucci pa ang binili niya for me ah!

"Narinig ko yung asaran ninyo. Pinagpapalit mo na pala ako mahal kay Gayoso ah!" Justin bantered.

"Mahal, alam mo naman na fan lang ako ni Jarvey, kasi magaling siyang scorer eh! Hinding-hindi kita ipapagpapalit sa iba." I said with a smile.

"Ikaw rin, mahal, mas mahalaga ka at ang pagibig mo sa akin. At alam mo mahal, mahal rin itong binili kong damit para sa iyo." Justin joked. Lahat kami'y nagtawanan.

"Awit sayo Justin! Kinikilig na ako eh, tapos sabay babanat ka ng biro. Sayo na yang mahal mo!" I laughed.

"Tama na muna yan, aber! O siya, anong pusta niyo sa score! Eto oh, pusta ako ng 10 dollars pati itong iPhone ko. 3-0!" Kuya Yani jokingly put his iPhone 13 on the table.

"Yani, pati iyang cellphone mo, ipupusta mo? Akala mo bibilhan pa kita niyan sa susunod?" Tita Gemma joked.

"4-0. Tapos hattrick si Jarvey!" I said.

"6-0. Easy win lang sa Escoda City yan." Amelia said. "O, pusta ko itong gold chain ko."

"Ako, itataya ko, ang buhay ko, para sa minamahal ko, si Chia." Justin said. Kinilig tuloy ako.

"Yieeeee! Panis! Baka Justin yan!" Tita Gemma laughed. Nagtawanan ang lahat.

Mas sumasaya ang inuman namin. Nagsisimula na ang laban. Masaya kaming nanood ng football game. Ako, since ako ang pinakamalala ang pagiging fan, alam ko ang chants ng favourite team ko. Everytime na may sumasablay na corner kick at shot attempts ang Escoda City, sumasabay ang kaba at excitement.

22nd minute, nakascore ang Escoda City! At yes, nakascore ang favourite kong player, si Gayoso!

"Jarvey!!! I love you!!!" sigaw ko.

"Huyyyy!" Justin jokingly yells at me.

Justin, huwag kang magseselos pag natutuwa ako kay Jarvey Gayoso ah. Fan lang talaga ako niya. Pero ikaw, mahal kita!

37th minute at 45+2 minutes, nakascore ulit ang Escoda City! Yumayanig ang penthouse sa hiyawan at talunan namin pag nakakascore sila. At siyempre, sinasabayan namin ng tagay ang bawat selebrasyon. 3-0 na ang score. Tambakan na ang Buhangin!

Natapos na ang first half. Nagkwentuhan muna kami nina Tasha at Amelia.

"Huy, yung sinasabi mong makakahattrick ah, hindi pa nangyayari! Sabi mo Chia, ipupusta mo ang Gucci mo na damit pag natalo ka ah!" Tasha joked. Namumula na siya at natitipsy na.

"Tasha, lasing ka na ba? Wala akong sinasabing ganoon, uy! Danglakas na ng tama mo ah. Baka gusto mong malaman ni Ken na sumashot ka ngayon dito?" I joked.

"Baliw ka! Huwag mong ipagkakalat yan! Mayayari ako doon!" Tasha laughed.

"Mabuti pa girls, magenjoy na lang tayo sa laro. Biruan lang natin yan." Amelia smiled.

Nagsimula na ulit ang laro. Biglang tumawag si Ken sa phone ko. Nagopen siya ng camera niya para sa video call.

"Chia, kasama mo ba si Tasha?" he asked.

"Oo Ken. Nandito siya. Need mo ba siyang makausap?" I asked.

"Oo eh. Anong ginagawa niya?" I asked.

It's time for me to show that her pranks will backfire. Pinakita ko ng patago na umiinom ng alak si Tasha habang nanonood ng football game.

"Hay naku, nagiinom pala dyan si Tasha? Awit naman oh!" Ken said, and he facepalmed.

"Oo eh. Patago pa nga eh." I silently laughed. Nakangisi ako at itinutok ko ang camera kay Tasha. Nagulat ito nung nakita niyang nasa mukha niya na ang camera at nakikita siya ni Ken.

"Tasha! Danglakas talaga ng topak mo ano! Talagang pinakita mo pa kay Ken na nagiinom ako rine!" inis na sigaw ni Tasha sa akin. Lahat naman kami'y nagtawanan.

"Mahal, bakit napatawag ka?" Tasha asked. Napakamot na lang siya ng ulo nung nakita na siya ni Ken.

"Mahal, anong ginagawa mo dyan? Nagiinom ka ba? Mahal, huwag kang magpapakalasing ah. At ayoko nang nakikita kang nagiinom ka." Ken said with concern.

"Sorry na mahal. Nageenjoy lang naman kami. Pasensya na." Tasha said.

"Okay lang yan. Huwag ka lang magpapakasagad ngayon ah. Pagbibigyan kita. Papasunurin kita sana dito mahal sa pub na malapit sa stadium. Dito ako natambay ngayon at nanonood ng laro ng Escoda City. Sayang oh, muntik nang makascore si Gayoso! Pangalawang goal niya na sana yun!" Ken said.

"Gusto ko sana mahal, eh kaso, baka dito na ako abutin ng gabi kina Justin." Tasha answered.

"O sige mahal. Enjoy the game. Please, huwag kang magpapakalasing." Ken said.

Binalik sa akin ni Tasha ang call. Truth be told, ayaw talaga ni Ken na nakikitang nainom or nalasing itong si Tasha. Pero minsan, sadyang makulit talaga ang taong ito.

"Chia, pakiingatan niyo na lang si Tasha ah. Huwag niyong hayaang mawasted yan ah." Ken said.

"Makakaasa ka, Ken. Salamat sa pagpapaalala." I said.

"Wala yun. O sige na, enjoy the game na!" Ken smiled.

After that goal, sakto, nakascore si Gayoso at the 53rd minute! 4-0 na! Sana huwag nang makascore pa ang Escoda City para manalo na ako sa pustahan namin!

Inenjoy lang namin ang gabing ito. Lahat kami ay masayang nagiinom. Sana, palagi na lang ganito.

Tasha's POV

Finally, tapos na ang football game! 4-0 ang score, in favour of my favourite city team!

But at this time, nahihilo na ako. Lasing na ako. Papaano, sunod-sunod ang shots ko. I decided to ask Justin kung saan pwedeng matulog. Gusto ko nang magpahinga. At medyo sumasakit na naman itong tagiliran at dibdib ko.

"Justin, saan pwedeng magpahinga? Pwede ba akong matulog muna sagli sa itaas? Takte, lasing na ako." I asked. Yes, nahihilo na ako sa dami ng ininom ko.

"Doon ka na sa kwarto nina Chia. Tabihan mo siyang matulog doon. Mamaya aakyat na rin iyon." Justin replied.

"Sige Jah. Salamat." I said. This time, humiga na ako sa kama. I hope that my sleep would get well. Few hours while I'm sleeping, tinabihan na ako ni Chia sa kama.

Hours later, bumangon ako. This time, ang lala ng sakit ng tagiliran ko. Nagising naman itong si Chia.

"Chia. Help me. Ang sakit ng tagiliran ko." I said.

"Tas, kalma ka lang. Tatawagin ko sina kuya Yani." Chia said.

Heto na naman ang sakit ng tagiliran ko. Hay naku, bakit ba kasi gento ang katawan ko pag nasobrahan sa inom? I feel like I'm dying, really.

Hindi ko na kaya. I was in a fetal position. Hawak ko ang tagiliran ko. Wala eh, sobrang sakit.

Nakita kong umakyat pa sina Kuya Yani.

"Jah, buhatin ninyo si Tasha. Chia, tawag ka na ng 911." Kuya Yani said.

"Kuya, hindi ko na kaya." I began to cry.

"Tasha, relax ka lang. Magpray ka sa Lord. You'll be fine." Kuya Yani said.

And my surroundings went black.

Few moments later, nagulat ako at ang liwanag pagkagising ko. Nakita kong may suwero na sa kanang kamay ko. Mas lalong nagblur ang vision ko.

I can see Ken's face, but he was blurry. Nakita ko rin sina Amelia, Chia, at Justin. Nakapaligid sila sa akin.

"Tasha, salamat sa Diyos at nagising ka na." Ken said. Nakita kong nagaalala siya at nadarama ko yun sa boses niya.

"Guys, nasaan ako?" I asked.

"Mahal, nandito ka sa ospital. Dinala ka dito nina Kuya Yani mo. Salamat sa Diyos, nagising ka na." Ken said to me.

Napaluha ako. Pinagpapasalamat ko sa Diyos na buhay pa ako. This is a second chance to live again.

"Nakausap na namin ang doctor. Nagtrigger ang heartburn mo, tapos sinabayan pa ng acid reflux. Hindi kinaya ng katawan mo yung sakit ng heartburn mo, kaya nawalan ka ng malay. Pinagbabawalan ka na ng doctor na uminom at all, Tasha." Ken answered.

Hindi ako naiiyak dahil sa pinagbabawalan na akong uminom, naiiyak ako dahil nadala na ako sa paginom ng marami. I have to make a decision in order for me to extend my life given by God to me.

"Sorry Ken kung hindi ako nakikinig sayo ng mga nakaraan. Ayoko nang uminom. Titigilan ko nang uminom kahit kailan." I said.

Papanindigan ko na itong pagiwas sa alak. Lord, gabayan mo ako sa naging desisyon ko. Para rin ito sa ikakabuti ko.

Niyakap ako ni Ken kahit na nakahiga ako sa hospital bed. Mas lalo akong lumuha. Naibuhos ko ang pagluha ko sa kanya. Sincere si Ken sa akin. Handa siyang bantayan at alagaan ako. Hindi siya bibitaw at ramdam ko yun sa yakap niya.

Dangpalad ko pala.

Chia's POV

Tatlong araw na ang lumipas since Tasha recovered. Nakalabas na siya ng hospital. This time, I'm praying na hindi na mangyari sa kanya ang pagtrigger ng reflux niya. Delikado pala iyon pag hindi naagapan.

Niyaya ako ni Amelia na kumain sa Salvatore Cuomo ng dinner. She ordered bolognese pasta for us. Nandito kami ngayon sa Capitolio District. Habang naguusap ay kumakain kami.

"Amelia, bukas na pala ang flight ninyo papuntang Promenada City. Dapat nyan, nagpapahinga ka na eh." I said.

"Minsan lang naman tayo magbonding ng intimate. Tsaka matagal pa bago ako makabalik dito sa Escoda, Chia." she replied.

"Ganoon ba? Ano bang lakad ninyo ni Terrefin sa Promenada City?" I asked.

"Business trip raw eh. Siya nga pala, dumating siya rito kahapon lang." Amelia answered. Tinawag niya ang waiter at umorder siya ng red wine para sa amin.

"Talaga itong si Terrefin, hindi man lang nagpapasabing uuwi siya. Ni hindi ko man lang siya nakita o nakausap. Pambihira." I said.

"Intindihin mo na lang si Fin. Sadyang busy talaga siya." she answered.

"Ganoon na nga lang lagi ang ginagawa ko bilang kapatid niya." I smirked.

"At ganoon din naman siya sayo siguro. Inuunawa ka rin niya." Amelia smiled at me.

I hope that Amelia was right sa sinasabi niya.

Terrefin's POV

Kasama ko sa condo unit ngayon si Amelia. Right now, nagistay muna ako sa penthouse ko sa Financial District.

Magkatabi kaming nakatingin sa night sky ng Escoda City. I miss the lights of this beautiful city at night. Makikita mo na dangunlad na ng bayang kinalakihan ko. Kung sasabihin ko sa inyo ang katotohanan, hindi ko maipapagpalit sa anumang siyudad sa mundo ang Escoda City. Even though I stayed in London and in Wellington, Escoda City is still the one that I'll choose.

"Amelia, ready ka na ba sa flight tomorrow? Nadala mo na ba ang mga gamit mo?" I asked. Good thing na hindi ko na kailangang magkalkal o magsort ng maleta ko. Nasa backpack ko ang ibang damit ko.

"Yes, ready na ako." Amelia said with a little smile. "Siya nga pala, tinatanong ni Chia kung bakit hindi ka man lang nagpasabi na uuwi ka dito ngayon ng biglaan."

"Sabihin mo anya, pasensya na kung wala akong pasabi. Nagreready lang ako para sa future ng family." I answered.

"I see. So, let's pray na maging maayos ang pagpunta natin roon, at maging successful ang feasibility mo bukas." Amelia said.

"May God's will be done." I said with a smile.

Finally, I saw Amelia rose up from the sofa, at tumungo na siya sa kama. Humiga siya roon at naghanda nang matulog.

Tulog na rin ako siguro. Exhausting ang flight ngayon. May jetlag pa ako, eksakto.

The following afternoon, I called for my chaffeur. Nakahanda na ang Alfa Romeo Giulia na kotse ko sa baba ng condo.

"Amelia, tara na. Nandito na ang driver sa baba." I said. She nodded at me, at hinila niya na ang maleta niya. After an elevator ride, we went out of the condominium building and rode in my car.

"Sir, saang terminal tayo?" the driver asked.

"Kuya Caloy, sa Terminal 2 po tayo. Domestic flight kasi kami." I requested.

"Sige po." the driver nodded. The car went into the Skyway Route 120, at may exit ito papunta sa Terminal 2 ng Escoda International Airport.

Good thing na maaga kaming nakarating sa Terminal 2 gawa ng hindi gaanong traffic papunta doon. Napansin ko rin na medyo tahimik si Amelia sa buong biyahe namin papuntang airport.

Hindi rin gaanong mahaba ang pila sa check-in area ng Terminal 2, kaya walang naging sagabal sa pagcheckin namin. Nakuha ko agad ang pass namin.

I'm excited and nervous for this flight. I wonder what God will do to me as I go back to Promenada City.

Amelia's P.o.v

Hindi ako mapakali. Kinakabahan ako. May kutob akong may masamang mangyayari ngayon sa amin.

"Mahal, nandito ka sa ospital. Dinala ka dito nina Kuya Yani mo. Salamat sa Diyos, nagising ka na." Ken said to me.

Napaluha ako. Pinagpapasalamat ko sa Diyos na buhay pa ako. This is a second chance to live again.

"Nakausap na namin ang doctor. Nagtrigger ang heartburn mo, tapos sinabayan pa ng acid reflux. Hindi kinaya ng katawan mo yung sakit ng heartburn mo, kaya nawalan ka ng malay. Pinagbabawalan ka na ng doctor na uminom at all, Tasha." Ken answered.

Hindi ako naiiyak dahil sa pinagbabawalan na akong uminom, naiiyak ako dahil nadala na ako sa paginom ng marami. I have to make a decision in order for me to extend my life given by God to me.

"Sorry Ken kung hindi ako nakikinig sayo ng mga nakaraan. Ayoko nang uminom. Titigilan ko nang uminom kahit kailan." I said.

Papanindigan ko na itong pagiwas sa alak. Lord, gabayan mo ako sa naging desisyon ko. Para rin ito sa ikakabuti ko.

Niyakap ako ni Ken kahit na nakahiga ako sa hospital bed. Mas lalo akong lumuha. Naibuhos ko ang pagluha ko sa kanya. Sincere si Ken sa akin. Handa siyang bantayan at alagaan ako. Hindi siya bibitaw at ramdam ko yun sa yakap niya.

Dangpalad ko pala.

Chia's POV

Tatlong araw na ang lumipas since Tasha recovered. Nakalabas na siya ng hospital. This time, I'm praying na hindi na mangyari sa kanya ang pagtrigger ng reflux niya. Delikado pala iyon pag hindi naagapan.

Niyaya ako ni Amelia na kumain sa Salvatore Cuomo ng dinner. She ordered bolognese pasta for us. Nandito kami ngayon sa Capitolio District. Habang naguusap ay kumakain kami.

"Amelia, bukas na pala ang flight ninyo papuntang Promenada City. Dapat nyan, nagpapahinga ka na eh." I said.

"Minsan lang naman tayo magbonding ng intimate. Tsaka matagal pa bago ako makabalik dito sa Escoda, Chia." she replied.

"Ganoon ba? Ano bang lakad ninyo ni Terrefin sa Promenada City?" I asked.

"Business trip raw eh. Siya nga pala, dumating siya rito kahapon lang." Amelia answered. Tinawag niya ang waiter at umorder siya ng red wine para sa amin.

"Talaga itong si Terrefin, hindi man lang nagpapasabing uuwi siya. Ni hindi ko man lang siya nakita o nakausap. Pambihira." I said.

"Intindihin mo na lang si Fin. Sadyang busy talaga siya." she answered.

"Ganoon na nga lang lagi ang ginagawa ko bilang kapatid niya." I smirked.

"At ganoon din naman siya sayo siguro. Inuunawa ka rin niya." Amelia smiled at me.

I hope that Amelia was right sa sinasabi niya.

Terrefin's POV

Kasama ko sa condo unit ngayon si Amelia. Right now, nagistay muna ako sa penthouse ko sa Financial District.

Magkatabi kaming nakatingin sa night sky ng Escoda City. I miss the lights of this beautiful city at night. Makikita mo na dangunlad na ng bayang kinalakihan ko. Kung sasabihin ko sa inyo ang katotohanan, hindi ko maipapagpalit sa anumang siyudad sa mundo ang Escoda City. Even though I stayed in London and in Wellington, Escoda City is still the one that I'll choose.

"Amelia, ready ka na ba sa flight tomorrow? Nadala mo na ba ang mga gamit mo?" I asked. Good thing na hindi ko na kailangang magkalkal o magsort ng maleta ko. Nasa backpack ko ang ibang damit ko.

"Yes, ready na ako." Amelia said with a little smile. "Siya nga pala, tinatanong ni Chia kung bakit hindi ka man lang nagpasabi na uuwi ka dito ngayon ng biglaan."

"Sabihin mo anya, pasensya na kung wala akong pasabi. Nagreready lang ako para sa future ng family." I answered.

"I see. So, let's pray na maging maayos ang pagpunta natin roon, at maging successful ang feasibility mo bukas." Amelia said.

"May God's will be done." I said with a smile.

Finally, I saw Amelia rose up from the sofa, at tumungo na siya sa kama. Humiga siya roon at naghanda nang matulog.

Tulog na rin ako siguro. Exhausting ang flight ngayon. May jetlag pa ako, eksakto.

The following afternoon, I called for my chaffeur. Nakahanda na ang Alfa Romeo Giulia na kotse ko sa baba ng condo.

"Amelia, tara na. Nandito na ang driver sa baba." I said. She nodded at me, at hinila niya na ang maleta niya. After an elevator ride, we went out of the condominium building and rode in my car.

"Sir, saang terminal tayo?" the driver asked.

"Kuya Caloy, sa Terminal 2 po tayo. Domestic flight kasi kami." I requested.

"Sige po." the driver nodded. The car went into the Skyway Route 120, at may exit ito papunta sa Terminal 2 ng Escoda International Airport.

Good thing na maaga kaming nakarating sa Terminal 2 gawa ng hindi gaanong traffic papunta doon. Napansin ko rin na medyo tahimik si Amelia sa buong biyahe namin papuntang airport.

Hindi rin gaanong mahaba ang pila sa check-in area ng Terminal 2, kaya walang naging sagabal sa pagcheckin namin. Nakuha ko agad ang pass namin.

I'm excited and nervous for this flight. I wonder what God will do to me as I go back to Promenada City.

Amelia's POV

Hindi ako mapakali. Kinakabahan ako. May kutob akong may masamang mangyayari ngayon sa amin.Panay ako bulong sa sarili ko habang nandito ako sa lounge. Napansin naman ito ni Terrefin.

"Amelia, okay ka lang ba?" he asked.

"Uh, yes, okay lang naman ako." I answered. I'm trying hard not to show to him na kinakabahan ako. Lord, I'm praying na takpan niyo po kami ng Banal ninyong Dugo. It's better for me to die na nakakilala kami sayo kaysa sa hindi.

Nagannounce na ang PA na pumunta na kami sa gate 7 dahil magsisimula nang punuin ang eroplano ng pasahero.

Mas lalong nanglalamig ang kamay ko at hindi mapigilang manginig nento. Malamig rin ang pawis ko. Butterflies are flying on my stomach. Naglakad kami papunta sa Gate 7. We showed our passes and the flight stewardess smiled and welcomed us inside the plane.

Nasa business class seats kami umupo ni Terrefin. Kumpleto sa facilities ang business class kumpara mo doon sa economy class. Gusto ni Terrefin na comfortable siya at comfortable ako sa flight namin. But yet, I find myself uncomfortable in my thoughts.

"Jesus, cover me with Your Blood. Patawarin mo po ako sa mga kasalanan ko. Tinatanggap po kita as my Lord and Saviour." I quietly prayed. Hindi nahahalata ni Terrefin na nagdadasal ako.

Nakaupo malapit sa bintana si Terrefin. Nasa tabi naman niya ako. Hinawakan niya ang kamay ko.

Narration.

The pilots prepared for take-off. They turned on the engine of the airplane. Sumakto ang oras ng departure nila.

But, it was rocky start. Habang tumatakbo ang eroplano sa runway, the engine failed, causing the airplane to shake. Everyone panicked.

"Amelia, calm down. Let's pray to God that He may save us." Terrefin said.

"Jesus, save us!" Amelia cried.

The plane failed to take off. Instead, it went sideways and the left side of the plane crashed towards the radio tower of the airport.

But before impact, Amelia and Terrefin embraced each other. After that, everything went dark.